— Kültür ve Turizm Bakanlığına, Milli Eğitim Bakanı Hüseyin ÇELİK’in Vekâlet Etmesine Dair Tezkere

— Milli Eğitim, Bayındırlık ve İskan, Kültür ve Turizm Bakanlığı ile Hakimler ve Savcılar Yüksek Kuruluna Ait Atama Kararları

— Subay Sicil Yönetmeliğinin 26 ncı Maddesinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik

— Rekabet Kurulunun 99-35/341-212 Sayılı Kararı

DÜZELTME (Maltepe Üniversitesi Kuruluş ve Teşkilat Yönetmeliğinin 17 nci Maddesinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik ile İlgili)

MADDE 1. — Bu Kanunun amacı; eleman temininde güçlük çekilen yerlerde ve hizmet dallarında sağlık hizmetlerinin etkili ve verimli bir şekilde yürütülebilmesini temin etmek üzere, Sağlık Bakanlığı ve bağlı kuruluşları tarafından hizmet akdi ile sözleşmeli olarak istihdam edilecek ve işçi sayılmayan sağlık personelinin hizmet şartlarını, niteliklerini, işe alınma ve işine son verilme hallerini, görev ve yetkilerini, hak, yükümlülük ve sorumluluklarını, ücret ve diğer ödemeleri ile özlük işlerini düzenlemektir.

Sözleşmeli personel istihdam edilecek hizmet birimleri; Başbakanlık Doğu ve Güneydoğu Eylem Planı, Devlet Planlama Teşkilâtı tarafından yayınlanmış en son ilçe bazındaki sosyo ekonomik gelişmişlik kriterleri, ilçelerin sağlık göstergeleri ile coğrafi konumları dikkate alınarak, Sağlık Bakanlığının teklifi üzerine yılda bir kez Bakanlar Kurulu kararı ile tespit edilir. Dağıtımı yapılacak pozisyon sayısı 22000'i geçemez. Şehir merkezlerinde kullanılacak toplam pozisyon sayısı, bu rakamın azami % 5'idir. Ekli (2) sayılı cetveldeki taban oranlarını yarısına kadar indirmeye Bakanlar Kurulu yetkilidir. İstihdam edilecek sözleşmeli personel unvanları ve bunlarda aranılacak nitelikler ekli (1) sayılı cetvelde gösterilmiştir.

b) Bakanlık: Sağlık Bakanlığını,

MADDE 3. — Bakanlık, bu Kanunun 1 inci maddesi gereğince hazırlanan Bakanlar Kurulu kararında belirtilen hizmet birimlerinde ve ekli (1) sayılı cetvelde gösterilen pozisyon unvanlarıyla sınırlı olmak kaydıyla, 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu ile diğer kanunların sözleşmeli personel çalıştırılması hakkındaki hükümlerine bağlı olmaksızın, Maliye Bakanlığı tarafından vize edilmiş pozisyonlarda Bakan onayı ile sözleşmeli personel istihdam edebilir.

Bu Kanuna göre istihdam edilecek sözleşmeli personel pozisyonlarının, bu Kanunun 1 ve 3 üncü maddeleri gereğince Bakanlar Kurulu kararıyla belirlenen hizmet birimlerinde ve bu kararlarda belirtilen azami pozisyon sayısını geçmemek üzere, sağlık kurum ve kuruluşları ile gezici sağlık ve 112 acil servis gibi hizmet bazında birimler ve pozisyon unvanları itibarıyla dağılımına ilişkin vize işlemi, Bakanlığın teklifi üzerine yılda bir kez olmak üzere Maliye Bakanlığınca yapılır. Vize işlemine aykırı pozisyon unvanlarında ve sağlık birimlerinde sözleşmeli personel istihdam edilemez. Bakanlık, sözleşmeli personel pozisyonlarının hizmet ihtiyaçlarına en uygun şekilde dağılımının sağlanması için gerekli tedbirleri alır ve bu amaçla norm pozisyon sayılarını tespit eder. Norm pozisyon sayısının değişmesi dışında, pozisyonların birimler itibarıyla dağılımı değiştirilemez.

Maliye Bakanlığı tarafından birimler itibarıyla vize edilmiş pozisyonlarda istihdam edilecek personel; pozisyonunun tahsis edildiği yer dışındaki birimlerde sürekli olarak görevlendirilemez ve çalıştırılamaz. Ancak sözleşmeli personel; deprem, yangın, su baskını, yer kayması, çığ ve benzeri afetler, sıkıyönetim, olağanüstü hal, seferberlik ve savaş hali ile yılda bir ayı geçmeyen hizmet içi eğitim çalışmaları esnasında, pozisyonunun tahsis edildiği yer dışındaki birimlerde geçici olarak görevlendirilebilir.

MADDE 4. — Sözleşme ile çalıştırılacak personelin; Bakanlığın belirleyeceği hizmetin gerektirdiği özel koşulların yanı sıra, 657 sayılı Devlet Memurları Kanununun 48 inci maddesinde belirtilen genel şartları ve ekli (1) sayılı cetvelde belirtilen nitelikleri taşıması zorunludur. Herhangi bir sosyal güvenlik kurumundan emeklilik veya yaşlılık aylığı alanlar, sözleşmeli personel olarak istihdam edilemezler.

Sözleşmeli personel olarak; uzman tabip, tabip, diş tabibi ve eczacı pozisyonlarına her türlü atamalar kura ile, diğer sözleşmeli personel pozisyonlarına ise merkezi sınavla yapılır. Daha önce Devlet memurluğu hizmeti bulunanlar, halen Devlet memuru olarak çalışanlar, diğer personel kanunlarına tabi olanlar ile bu Kanuna tabi olarak istihdam edilip de hizmet sözleşmesini feshedenler veya sözleşmesi feshedilenler de sınavla atanması öngörülen pozisyonlara ancak merkezi sınavla atanabilirler. Bir sözleşmeli personel pozisyon unvanından sınavla atanması öngörülen diğer bir pozisyon unvanına nakiller ile, sözleşmeli personelin aynı pozisyon unvanıyla bu Kanunun 1 inci maddesi gereğince hazırlanan Bakanlar Kurulu kararında gösterilen hizmet birimleri arasındaki aynı unvanlı sınavla atanması öngörülen boş diğer pozisyonlara nakillerinde merkezi sınav puanına göre yapılacak sıralama esas alınır.

Sözleşmeli personel pozisyonlarına atanacakların seçimi maksadıyla yapılacak sınavlar, sınava tabi tutulmaksızın yapılabilecek atamalara ilişkin kuralar, bir sözleşmeli personel pozisyon unvanından diğer bir pozisyon unvanına nakiller ile sözleşmeli personelin aynı pozisyon unvanıyla bu Kanunun 1 inci maddesi gereğince hazırlanan Bakanlar Kurulu kararında gösterilen hizmet birimleri arasındaki aynı unvanlı boş diğer pozisyonlara nakilleri ile ilgili usul ve esaslar Devlet Personel Başkanlığının görüşü üzerine Bakanlık tarafından hazırlanarak yürürlüğe konulacak yönetmelikle belirlenir.

MADDE 5. — Hizmet sözleşmesinin tarafları, Bakanlık ile 4 üncü madde uyarınca sözleşmeli personel olarak çalışmaya hak kazanmış kişilerdir. Hizmet sözleşmesi, Bakanın ilde yetkili kıldığı amir ile sözleşmeli personel arasında imzalanır. Sözleşmeli personelin; görev yeri, görevi dahilinde yapacağı işlerin tanımları, uyacakları mesleki ve etik kurallar, ödev, yetki ve sorumlulukları ile diğer hususlar hizmet sözleşmesinde belirtilir. Hizmet sözleşmesi yazılı olarak yapılır ve tip sözleşme örnekleri Maliye Bakanlığınca vize edilir.

Sözleşmeli personelin haftalık çalışma süresi kırk saattir. Ancak ilgili valilik, çalışma birimlerinin ve hizmetin özellikleri ile emsali Devlet memurlarının çalışma saatlerini dikkate alarak farklı çalışma süreleri ve günlük çalışma saatlerini belirlemeye yetkilidir. Belirli sürede bitirilmesi gereken işler söz konusu olduğunda, sözleşmeli personel normal çalışma saatleri dışında veya hafta tatili ve resmi tatillerde de çalışmak zorundadır. Bu çalışmaları karşılığında sözleşmeli personele herhangi bir ek ücret ödenmez. Ancak, zorunlu çalışılan hafta tatili ve diğer dinlenme süreleri başka günlerde kullandırılır.

MADDE 6. — Sözleşmeli olarak çalıştırılacak personele, 657 sayılı Kanunun 4 üncü maddesinin (B) bendine göre çalışanlar için uygulanmakta olan tavan ücretin 2,5 katını aşmamak üzere, ekli (2) sayılı cetvelde pozisyon unvanları itibarıyla belirlenmiş bulunan taban ve tavan ücret oranları arasındaki oranlar üzerinden hesaplanan miktarlarda aylık ücret ödenir. Taban ve tavan oranlar arasındaki aylık ücretin belirlenmesinde; sözleşmeli olarak çalıştırılacak personelin pozisyon unvanı, hizmet süresi, görev yerinin özelliği ve şartları ile eğitim seviyesi esas alınır.

Çalıştırıldıkları il merkezinde oluşturulacak komisyon ile sicil ve disiplin amirleri tarafından yapılacak başarı değerlendirmesi sonucunda emsallerine göre başarılı görev yaptıkları tespit edilen sözleşmeli personele, bir aylık ücreti tutarında ve bir malî yılda iki defayı geçmemek üzere ödül verilebilir. Sözleşmeli personelin başarı değerlendirmesi; objektif kriterler çerçevesinde belirlenmek kaydıyla; görevin verimli ve etkin yürütülmesi, yaratıcılık, girişimcilik, çalışma disiplini, görevin yürütülmesinde gösterilen gayret ve başarı ile sağlık hizmetlerinden yararlananların memnuniyeti dikkate alınarak tespit edilir.

Sözleşmeli personele yapılacak ödemeler, çalışmayı takip eden ay sonunda yapılır. Sözleşmeli personele, aylık sözleşme ücreti dışında görev yaptıkları birimde bulunan döner sermayeden ilgili mevzuatı dahilinde ödeme yapılabilir. Sözleşmeli personele, Devlet memurlarına ödenen aile, doğum, ölüm yardımları ödeneği verilir ve bu personel 657 sayılı Kanunun 209, 210, 211 ve 212 nci maddelerindeki yardım ve haklardan yararlandırılır.

MADDE 7. — Sözleşmeli personel, iki ay önceden yazılı ihbarda bulunmak şartıyla sözleşmeyi tek taraflı olarak her zaman feshedebilir. Bakanlık, hizmet sözleşmesinde belirtilen koşullara uymaması nedeniyle sicil veya disiplin amirleri tarafından yazılı olarak ikaz edilenlerden söz konusu koşullara uymama halinin tekerrürü durumu ile norm pozisyon sayısında değişiklik olması, sözleşmeli personel pozisyonlarının vizelendiği birimlerin kapatılması veya bu birimlerde sözleşmeli personel istihdam edilmesinden vazgeçilmesi hallerinde sözleşmeli personelin sözleşmesini bir ay önceden yazılı ihbarda bulunmak şartıyla feshedebilir. Bakanlık sözleşmeyi sona erdirmek istediği takdirde gerekçesini karşı tarafa bildirmek zorundadır.

Norm pozisyon sayısında değişiklik olması, sözleşmeli personel pozisyonlarının vizelendiği birimlerin kapatılması veya bu birimlerde sözleşmeli personel istihdam edilmesinden vazgeçilmesi sebebiyle sözleşmesi feshedilenler hariç olmak üzere, sözleşmesi feshedilenler ile hizmet sözleşmesini feshedenler iki yıl geçmedikçe yeniden sözleşmeli personel pozisyonlarında istihdam edilemezler. Bunların sözleşmeli statüde geçirdikleri hizmetler, yeniden işe alınmalarında kazanılmış hak teşkil etmez.

Hizmet sözleşmesi; sözleşmeli personelin istek, yaş haddi, malullük gibi nedenlerle emekliye ayrılması, 657 sayılı Kanuna göre Devlet memurluğundan çıkarma cezası verilmesini gerektirecek bir fiil işlenmesi veya ölümü, sözleşmeli personelin ilgili mevzuatına göre aranan niteliklerden birini taşımadığının sonradan anlaşılması veya bu niteliklerden herhangi birini sonradan kaybetmesi hallerinde kendiliğinden sona erer. Sözleşmesi anılan fiillerden birini işlemesi nedeniyle sona eren personel, hiçbir şekilde bir daha sözleşmeli personel olarak istihdam edilemez.

Kesintisiz on yıl süreyle sözleşmeli personel olarak hizmet etmiş ve bu süre içerisinde aylıktan kesme ve üstü disiplin cezası almamış olanlar, sicilleri olumlu olmak kaydıyla, sürekli sözleşmeli personel olma hakkını elde etmiş sayılır. Bu hakkı elde etmiş personelin sözleşmesi, 657 sayılı Kanuna göre Devlet memurluğundan çıkarma cezası verilmesini gerektirecek bir suç işlemedikçe emeklilik hakkını elde edene kadar Bakanlık tarafından tek taraflı olarak feshedilemez.

MADDE 8. — Bu Kanunda hüküm bulunmayan hallerde, bu Kanuna tabi personel hakkında diğer kanunlarda aksine bir hüküm bulunmadıkça 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu hükümleri uygulanır.

MADDE 9. — Sözleşmeli personel, istekleri üzerine Türkiye Cumhuriyeti Emekli Sandığı ile ilişkilendirilir. Diğer sosyal güvenlik kurumlarıyla ilişkilendirilen sözleşmeli personel hakkında 5434 sayılı Türkiye Cumhuriyeti Emekli Sandığı Kanununun 40 ıncı maddesi hükmü uygulanır. Sözleşmeli personel, emsali Devlet memuru dikkate alınarak 6245 sayılı Harcırah Kanunu hükümlerinden yararlandırılır.

Sözleşmeli personel hakkında uygulanacak disiplin cezaları ile sicil hususunda bu Kanun ile ilgili düzenlemeler dışında, 657 sayılı Devlet Memurları Kanununun ilgili maddelerine göre işlem yapılır. Aylıktan kesme cezası, sözleşmeli personelin brüt ücretinin 1/30-1/8 arasında kesinti yapılması; kademe ilerlemesinin durdurulması cezası, sözleşmeli personelin ücretinin belirlenmesinde esas alınan kıdem süresinde indirim yapılması; Devlet memurluğundan çıkarma cezası ise sözleşmenin feshedilmesi suretiyle uygulanır. Sözleşmeli personele disiplin cezalarının uygulanması ile sicil verilmesine ilişkin usul ve esaslar Devlet Personel Başkanlığının görüşü üzerine Bakanlık tarafından çıkarılacak yönetmelikle belirlenir.

Sözleşmeli personel hakkında; 2946 sayılı Kamu Konutları Kanunu, 3628 sayılı Mal Bildiriminde Bulunulması, Rüşvet ve Yolsuzluklarla Mücadele Kanunu, 4483 sayılı Memurlar ve Diğer Kamu Görevlilerinin Yargılanması Hakkında Kanun ile 4688 sayılı Kamu Görevlileri Sendikaları Kanunu hükümleri de uygulanır.

MADDE 10. — 7.5.1987 tarihli ve 3359 sayılı Sağlık Hizmetleri Temel Kanununa aşağıdaki madde eklenmiştir.

MADDE 11. — 14.7.1965 tarihli ve 657 sayılı Devlet Memurları Kanununun 36 ncı maddesinin "III-SAĞLIK HİZMETLERİ VE YARDIMCI SAĞLIK HİZMETLERİ SINIFI" başlıklı bendine aşağıdaki paragraf eklenmiştir.

MADDE 12. — 657 sayılı Devlet Memurları Kanununa 43 üncü maddesi ile eklenen ve 527 sayılı Kanun Hükmünde Kararname ile yeniden düzenlenen Ekli (I) sayılı cetvelin "III- Sağlık Hizmetleri Sınıfı" kısmı ekteki şekilde yeniden düzenlenmiştir.

MADDE 13. — 13.12.1983 tarihli ve 181 sayılı Sağlık Bakanlığının Teşkilât ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararnamenin 22 nci maddesinde yer alan "on (10)" ibaresi "otuz (30)" olarak değiştirilmiştir.

MADDE 14. — 21.8.1981 tarihli ve 2514 sayılı Bazı Sağlık Personelinin Devlet Hizmeti Yükümlülüğüne Dair Kanun ile 7.6.2000 tarihli ve 4576 sayılı Devlet Memurları Kanunu, Harcırah Kanunu, Bazı Sağlık Personelinin Devlet Hizmeti Yükümlülüğüne Dair Kanun, Tapu ve Kadastro Genel Müdürlüğü Kuruluşu ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararnamenin Değiştirilerek Kabulü Hakkında Kanun, Kadastro Kanunu ile Genel Kadro ve Usulü Hakkında Kanun Hükmünde Kararnamenin Eki Cetvellerde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanunun geçici 1 inci maddesi yürürlükten kaldırılmıştır.

GEÇİCİ MADDE 1. — 657 sayılı Devlet Memurları Kanununa tabi olarak Sağlık ve Yardımcı Sağlık Hizmetleri Sınıfı kadrolarında halen çalışmakta olan personelden 1.1.2004-31.12.2004 tarihleri arasında Bakanlığa müracaatta bulunanlar sınavsız ve kura ile sözleşmeli personel pozisyonlarında istihdam edilebilirler. Başvuru süresi Bakanlar Kurulu kararı ile uzatılabilir. Sözleşmeli personel pozisyonlarında istihdam edilmeye başlanan Devlet memurlarının kadroları hiçbir işleme gerek kalmaksızın tutulu kadro haline gelmiş sayılır.

MADDE 15. — Bu Kanun yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

MADDE 16. — Bu Kanun hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür.

MADDE 1. — Bu Kanunun amacı; Sosyal Sigortalar Kurumu Başkanlığı, Esnaf ve Sanatkârlar ve Diğer Bağımsız Çalışanlar Sosyal Sigortalar Kurumu Genel Müdürlüğü ve Türkiye İş Kurumu Genel Müdürlüğü arasında koordinasyonu ve sosyal güvenlik alanındaki uygulamalarında norm ve standart birliğini sağlamak, aktüeryal hesaplarını incelemek, malî hareketlerini ve çalışmalarının kuruluş amaçlarına uygunluğunu izlemek ve ortak veri tabanı oluşturulması için gerekli çalışmaları yapmak üzere idarî ve malî bakımdan Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığına bağlı, genel bütçeye dahil Sosyal Güvenlik Kurumunun kurulmasına, teşkilât, görev ve yetkilerine ilişkin esasları düzenlemektir.

MADDE 3. — Sosyal Güvenlik Kurumu, Sosyal Güvenlik Yüksek Danışma Kurulu ile Sosyal Güvenlik Kurumu Başkanlığından oluşur.

Sosyal Güvenlik Kurumu; sosyal güvenlik politikalarının belirlenmesi ve bunların gerçekleştirilmesi için gerekli tedbirleri almak, sosyal güvenlikle ilgili hak ve menfaatlerin korunması ve geliştirilmesi ile ilgili çalışmalar yapmak, yabancı ülkelerle yapılacak sosyal güvenlik sözleşmeleri için gerekli çalışma ve hazırlıkları yürütmek ve sonuçlandırmak, ilgili kuruluşları arasında koordinasyonu ve bu kuruluşların sosyal güvenlik alanındaki uygulamalarında norm ve standart birliğini sağlamak, aktüeryal hesaplarını incelemek, malî hareketlerini ve çalışmalarının kuruluş amaçlarına uygunluğunu izlemek ve ortak veri tabanı oluşturulması için gerekli çalışmaları yapmakla görevlidir.

MADDE 4. Kurul; Bakanın veya Müsteşarın başkanlığında, İçişleri, Maliye, Sağlık bakanları ile Hazine ve Devlet Planlama Teşkilâtı müsteşarlıklarının bağlı bulunduğu Devlet bakanları tarafından görevlendirilecek en az genel müdür seviyesinde birer temsilci, Sosyal Güvenlik Kurumu Başkanı, Sosyal Sigortalar Kurumu Başkanı, Esnaf ve Sanatkârlar ve Diğer Bağımsız Çalışanlar Sosyal Sigortalar Kurumu Genel Müdürü, Türkiye İş Kurumu Genel Müdürü ve T.C. Emekli Sandığı Genel Müdürü ile Türkiye Esnaf ve Sanatkârları Konfederasyonu, Türkiye Ziraat Odaları Birliği, Diş Hekimleri Birliği, Türk Mühendis ve Mimarlar Odaları Birliği, en çok üyeye sahip olan iki işçi emeklileri derneğinden, işçi, işveren ve kamu görevlileri sendikaları konfederasyonlarından, Türk Tabipler Birliği, Türk Eczacılar Birliği ve Türkiye Odalar ve Borsalar Birliğinden seçilecek birer temsilciden oluşur.

MADDE 5. — Sosyal Güvenlik Kurumu Başkanlığı bir Başkan, iki Başkan yardımcısı ve dört daire başkanlığından oluşur.

Sosyal Güvenlik Kurumu Başkanlığı; ilgili kuruluşları arasında koordinasyonu ve bu kuruluşların sosyal güvenlik alanındaki uygulamalarında norm ve standart birliğini sağlamak, aktüeryal hesaplarını incelemek, malî işlemlerini ve tablolarını izlemek ve dört ayda bir kamuoyuna açıklamak, ortak veri tabanı oluşturulması için gerekli çalışmaları yapmak, yabancı ülkelerle yapılacak sosyal güvenlik sözleşmeleri için gerekli çalışma ve hazırlıkları yürütmek ve sonuçlandırmak ve 17.7.1964 tarihli ve 506 sayılı Kanunun geçici 20 nci maddesi kapsamındaki sandıklarla ilgili işlemleri yapmakla görevlidir.

MADDE 6. — a) Finansman ve Aktüerya Daire Başkanlığı

Koordinasyon Daire Başkanlığı; ilgili kuruluşlar arasında koordinasyonu sağlayacak tedbirleri araştırmak, ortak hedef ve amaçlara yönelik projeleri belirleyerek bunlar arasında uyum ve birlikteliği sağlayacak tedbirleri almak, 506 sayılı Kanunun geçici 20 nci maddesi kapsamındaki sandıklarla ilgili olarak Bakanlığa verilen görevleri yapmak, sigorta uygulamalarında norm ve standart birliğini sağlayacak çalışmaları ve Başkanlıkça verilecek diğer görevleri yapmakla görevlidir.

MADDE 7. — Personel ve İdarî İşler Daire Başkanlığı

Personel ve İdarî İşler Daire Başkanlığı; Kurumun personel ve eğitim işlerini yürütmek, Kurumun insan gücü planlaması ve personel politikasıyla ilgili çalışmalar yapmak, personelin atama, eğitim, özlük, emeklilik ve benzeri işlemlerini yürütmek, ilgili kuruluşların personel sistemlerinin geliştirilmesine, norm ve standart birliğinin sağlanmasına yönelik çalışmaları yapmak, ilgili kuruluşların kapsamında olanlara hizmet sunumunun daha etkin ve verimli bir şekilde yerine getirilmesi için araştırmalar yaparak sonuçlarını değerlendirip tekliflerde bulunmak, Kurulun sekretaryasını yürütmek ve Başkan tarafından verilen diğer görevleri yapmakla görevlidir.

MADDE 8. — Kurum personeli hakkında 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu hükümleri uygulanır.

MADDE 9. — Kurumca bu Kanuna göre yapılacak işlemler internet de dahil her türlü elektronik bilgi iletişim araç ve ortamı ve benzeri araçlar üzerinden yapılabilir ve arşivlenebilir. Elektronik ortamda bilgi ve belge istenebilir veya bilgi ve belge verilebilir.

İKİNCİ KISIM

MADDE 10. — 9.1.1985 tarihli ve 3146 sayılı Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığının Teşkilât ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararname ve Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığının Teşkilât ve Görevleri Hakkında 184 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin Bazı Hükümlerinin Değiştirilmesi Hakkında Kanun Hükmünde Kararnamenin Değiştirilerek Kabulü Hakkında Kanunun adı "Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığının Teşkilât ve Görevleri Hakkında Kanun" olarak değiştirilmiştir.

MADDE 11. — 3146 sayılı Kanunun 1 inci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

Madde 1. — Bu Kanunun amacı, çalışma hayatını, işçi-işveren ilişkilerini, iş sağlığı ve güvenliğini düzenlemek, denetlemek ve sosyal güvenlik imkânını sağlamak, bu imkânı yaygınlaştırmak ve geliştirmek, yurt dışında çalışan işçilerimizin çalışma hayatından doğan hak ve menfaatlerini korumak ve geliştirmek için, Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı kurulmasını sağlamak, teşkilât ve görevlerine ilişkin esasları düzenlemektir.

MADDE 12. — 3146 sayılı Kanunun 2 nci maddesinin (e), (g) ve (n) bentleri aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

MADDE 13. — 3146 sayılı Kanunun 3 üncü maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

MADDE 14. — 3146 sayılı Kanunun 5 inci maddesinin ikinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

Bakan, emri altındakilerin faaliyet ve işlemlerinden sorumlu olup, Bakanlık merkez, taşra ve yurt dışı teşkilâtı ile bağlı kuruluşlarının ve bağlı kuruluşun ilgili kuruluşlarının faaliyetlerini, işlemlerini ve hesaplarını denetlemekle görevli ve yetkilidir.

MADDE 15. — 3146 sayılı Kanunun 8 inci maddesinin (c) bendinde ve aynı Kanuna ekli "Ek-1 Sayılı Cetvel"in "Ana Hizmet Birimleri" bölümünün (3) numaralı sırasında yer alan "Yurt Dışı İşçi Hizmetleri Genel Müdürlüğü" ibaresi "Dış İlişkiler ve Yurt Dışı İşçi Hizmetleri Genel Müdürlüğü", aynı maddenin (d) bendinde ve aynı Kanuna ekli "Ek-1 Sayılı Cetvel"in "Ana Hizmet Birimleri" bölümünün (4) numaralı sırasında yer alan "İşçi Sağlığı Daire Başkanlığı" ibaresi "İş Sağlığı ve Güvenliği Genel Müdürlüğü" olarak değiştirilmiş ve aynı cetvelin "Yardımcı Birimler" bölümüne "5. Bilgi İşlem Daire Başkanlığı" eklenmiştir.

MADDE 16. — 3146 sayılı Kanunun 11 inci maddesi başlığı ile birlikte aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

a) Yurt dışında çalışan Türk vatandaşlarının; yurt dışındaki çalışma hayatı ve sosyal güvenlik mevzuatından doğan hak ve menfaatlerini korumak ve geliştirmek, çalıştıkları ülkelerde ve yurda dönüşlerinde karşılaştıkları meselelerin çözülmesinde yurt içinde ve dışındaki kuruluşlarla gerekli koordinasyonu sağlamak.

MADDE 17. — 3146 sayılı Kanunun 12 nci maddesi başlığı ile birlikte aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

b) Ulusal politikalar belirlemek, bu politikalar çerçevesinde programlar hazırlamak.

MADDE 18. — 3146 sayılı Kanunun 14 üncü maddesinin (a) bendi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

MADDE 19. — 3146 sayılı Kanunun 15 inci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

b) Uluslararası sözleşmeler çerçevesinde iş yerlerinde uygulamaları incelemek ve izlemek,

İş Teftiş Kurulu ve müfettişlerin görev, yetki ve sorumlulukları ile çalışma usulleri tüzük ile düzenlenir.

MADDE 20. — 3146 sayılı Kanunun 20 nci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

MADDE 21. — 3146 sayılı Kanunun 22 nci maddesinden sonra gelmek üzere aşağıdaki madde eklenmiştir.

e) Bilgilerin ihtiyaç duyulacak kişi ve birimlere iletilmesini sağlamak, bu amaçla gerekli çalışma ve işlemleri yapmak.

h) Bakanlığın merkez ve taşra kuruluşlarının haberleşme ve her çeşit elektronik sistemlerinin temin, tesis, bakım ve onarımlarının esaslarını belirlemek amacıyla projeler hazırlamak veya hazırlatmak, gerekli görülen hallerde bakım onarım işlerini yapmak veya yaptırtmak.

MADDE 22. — 3146 sayılı Kanunun 26 ncı maddesinin birinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiş ve maddenin sonuna bir fıkra eklenmiştir.

Bakanın veya Bakanlık Müsteşarının başkanlığında, İş Teftiş Kurulu Başkanı, Çalışma Genel Müdürü, İş Sağlığı ve Güvenliği Genel Müdürü, Sosyal Güvenlik Kurumu Başkanı, Sosyal Sigortalar Kurumu Başkanı, Esnaf ve Sanatkârlar ve Diğer Bağımsız Çalışanlar Sosyal Sigortalar Kurumu Genel Müdürü, Türkiye İş Kurumu Genel Müdürü, bakanlıklardan ve Devlet Planlama Teşkilâtı Müsteşarlığından iştirak edecek birer temsilciden,

İşveren sendikaları konfederasyonlarından üç, en fazla üyeye sahip işçi sendikaları konfederasyonundan iki, diğer işçi ve kamu görevlileri sendikaları konfederasyonlarından birer, Türkiye Esnaf ve Sanatkârları Konfederasyonundan üç, Türkiye Odalar ve Borsalar Birliğinden üç temsilci ile gündemindeki konularla ilgili olarak çağırılan kamu ve özel kurum ve kuruluşları ile meslek odaları ve sivil toplum örgütleri temsilcilerinden,

MADDE 23. — 3146 sayılı Kanunun 29 uncu maddesine aşağıdaki fıkra eklenmiştir.

Yurt dışı sürekli göreve, yurt dışı işçi hizmetleri uzmanları, yurt dışında görevlendirmeye ilişkin mevzuat gereğince yapılan sınavlarda başarılı olup, yurt dışında en az üç yıl sürekli kadrolarda görev yaptıktan sonra Bakanlık ya da bağlı kuruluşlarla bağlı kuruluşun ilgili kuruluşları kadrolarında çalışanlar ile Bakanlık merkez teşkilâtında genel müdür ya da daha üst görevlerde bulunanlar bu görevlerde en az iki tam yıl çalışmış olmak kaydıyla çıkarılacak yönetmelik ile belirlenen esaslar dahilinde ataşe yardımcısı, ataşe, müşavir yardımcısı veya müşavir unvanlarıyla atanabilirler. Yurt dışı görev süresi dört yıldır. Yurt dışı kadrolarına atanacakların, atanma tarihinde yönetmelikte belirtilen yabancı dillerin birinden en az (C) düzeyinde geçerli Kamu Personeli Yabancı Dil Bilgisi Seviye Tespit Sınavı puanına sahip olması zorunludur. Ancak, Türk dilinin kabul gördüğü ülkelere sürekli göreve atanma durumunda dil sınavı şartı aranmaz. Yurt dışı atamalarına ilişkin usul ve esaslar yönetmelikle belirlenir.

MADDE 24. — 3146 sayılı Kanunun 30 uncu maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

MADDE 25. — 3146 sayılı Kanunun 36 ncı maddesinin ikinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

MADDE 26. — 3146 sayılı Kanuna 36 ncı maddeden sonra gelmek üzere aşağıdaki madde başlığıyla birlikte eklenmiştir.

Bazı görevlere atamalarda aranacak şartlar

MADDE 36/A. — Bakanlık merkez teşkilâtında, çalışma uzmanı ve yurt dışı işçi hizmetleri uzmanı, merkez ve taşra teşkilâtında iş sağlığı ve güvenliği uzmanı çalıştırılabilir. 657 sayılı Devlet Memurları Kanununun 48 inci maddesinde belirtilen genel şartlara sahip, Bakanlığın ihtiyaç duyduğu alanlarda en az dört yıllık yüksek öğrenim görmüş ve sınavın açıldığı tarihte otuzbeş yaşından gün almamış olanlar arasında yapılacak özel yarışma sınavı sonucunda başarılı bulunanlar çalışma uzman yardımcısı, yurt dışı işçi hizmetleri uzman yardımcısı ve iş sağlığı ve güvenliği uzman yardımcısı kadrolarına atanırlar.

MADDE 27. — 3146 sayılı Kanunun 39 uncu maddesinin birinci ve dördüncü fıkraları aşağıdaki şekilde değiştirilmiş ve maddenin sonuna iki fıkra eklenmiştir.

Bakanlık, İş Sağlığı ve Güvenliği Genel Müdürlüğü ile Çalışma ve Sosyal Güvenlik Eğitim ve Araştırma Merkezinin verimliliğini sağlamak üzere, Maliye Bakanlığının görüşünü alarak hazırlanacak bir yönetmelikle döner sermaye işletmeleri kurabilir. Döner sermaye kuruluşlarının her birinin kuruluş sermayesi üçyüzmilyar Türk Lirasıdır. Döner sermaye işletmeleri kamu tüzel kişiliğini haizdir.

İş Sağlığı ve Güvenliği Genel Müdürlüğü ile Çalışma ve Sosyal Güvenlik Eğitim ve Araştırma Merkezi döner sermaye gelirlerinin brüt tutarının % 30’u Bakanlıkça açılacak bir hesaba yatırılır. Bu hesaptan Bakanlık merkez ve taşra teşkilâtı Sosyal Güvenlik Kurumu Çalışma ve Sosyal Güvenlik ve Araştırma Merkezinde görev yapan kadrolu personele ek ödeme yapılır. Ek ödemenin miktarı en yüksek Devlet memuru aylığının (ek gösterge dahil) % 150’sini geçemez. Ek ödeme, görev yapılan birim ve iş hacmi, görev mahalli, görevin önem ve güçlüğü gibi kriterler esas alınarak belirlenir.

MADDE 28. — 3146 sayılı Kanuna aşağıdaki ek madde eklenmiştir.

MADDE 29. — 3146 sayılı Kanuna aşağıdaki geçici madde eklenmiştir.

Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığında, Sosyal Güvenlik Kuruluşları Genel Müdürü,Genel Müdür Yardımcısı (Sosyal Güvenlik Kuruluşları Genel Müdürlüğü), Daire Başkanı (Sosyal Güvenlik Kuruluşları Genel Müdürlüğü) kadro unvanlı görevlerde bulunanların görevleri, bu Kanunun yayımı tarihinde sona erer. Bunlar en geç bir yıl içerisinde durumlarına uygun boş kadrolara atanırlar. Atama işlemi yapılıncaya kadar Kurumca ihtiyaç duyulan işlerde görevlendirilebilirler. Bunlar, yeni bir kadroya atanıncaya kadar, eski kadrolarına ait aylık, ek gösterge ve her türlü zam ve tazminatlar ile diğer malî haklarını almaya devam ederler. Söz konusu personelin, atandıkları yeni kadroların aylık, ek gösterge, her türlü zam ve tazminatlar ile diğer malî hakları toplamının net tutarı, eski kadrolarına bağlı olarak en son ayda almakta oldukları aylık, ek gösterge, her türlü zam ve tazminatları ile diğer malî hakları toplamı net tutarından az olması halinde, aradaki fark giderilinceye kadar atandıkları kadrolarda kaldıkları sürece herhangi bir kesintiye tâbi tutulmaksızın tazminat olarak ödenir.

E) Bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarihte Bakanlık merkez ve taşra birimlerinde en az beş yıl fiili hizmeti bulunan ve eğitim durumları ile diğer koşulları uygun personel, Bakanlıkça açılacak ilk çalışma uzman yardımcılığı, yurt dışı işçi hizmetleri uzman yardımcılığı ve iş sağlığı ve güvenliği uzman yardımcılığı yarışma sınavlarına, sınavın açıldığı tarihte kırk yaşını doldurmamış olmaları kaydıyla girebilirler. Açılacak ilk yarışma sınavlarına başvurmayanlar veya başvurdukları halde her ne sebeple olursa olsun girmeyenler bu haklarını kaybeder.

MADDE 30. — 27.2.1960 tarihli ve 7460 sayılı Yakın ve Orta-Doğu Çalışma Eğitim Merkezi Teşkilât Kanununun adı "Çalışma ve Sosyal Güvenlik Eğitim ve Araştırma Merkezi Teşkilât Kanunu" ve bu Kanunda geçen "İcra Vekilleri Heyeti" ibaresi "Bakanlar Kurulu", "Çalışma Vekaleti" ibaresi "Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı", "Çalışma Vekili" ibaresi "Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanı", "Yakın ve Orta-Doğu Çalışma Eğitim Merkezi" ibaresi "Çalışma ve Sosyal Güvenlik Eğitim ve Araştırma Merkezi", "Eğitim Merkezi" ibaresi "Eğitim ve Araştırma Merkezi", "Öğretmenler Kurulu" ibaresi "Danışma Kurulu", "Eğitim Merkezi Müdürü" ibaresi "Eğitim ve Araştırma Merkezi Başkanı" ve "Eğitim Merkezi Müdür Muavini" ibaresi "Eğitim ve Araştırma Merkezi Başkan Yardımcısı" olarak değiştirilmiştir.

MADDE 31. — 7460 sayılı Kanunun 1 inci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

Madde 1. — Bu Kanunun amacı; çalışma hayatı ve sosyal güvenlik konularında, ulusal ve uluslararası düzeyde eğitim, araştırma, inceleme, yayın, dokümantasyon ve danışmanlık faaliyetlerinde bulunmak amacıyla Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığına bağlı, Çalışma ve Sosyal Güvenlik Eğitim ve Araştırma Merkezinin kurulmasına, teşkilât, görev ve yetkilerine ilişkin esasları düzenlemektir.

MADDE 32. — 7460 sayılı Kanunun 2 nci maddesinin (a) bendi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

a) Bakanlık, bağlı kuruluşlar ile bağlı kuruluşun ilgili kuruluşlarının personeli ile özel veya kamu sektöründe faaliyet gösteren işyerlerindeki işçi, işveren veya yönetici personelin eğitimlerini sağlamak amacıyla; çalışma hayatı, sosyal güvenlik, işçi işveren ilişkileri, iş sağlığı ve güvenliği, işyeri hekimliği, toplam kalite yönetimi, iş teftişi, istihdam, verimlilik, iş piyasası etütleri, ergonomi, çevre, ilk yardım, iş istatistikleri ve benzeri konularda eğitim programları hazırlamak, seminerler düzenlemek ve bu konular ile ilgili araştırmalar yapmak;

MADDE 33. — 7460 sayılı Kanunun 8 inci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

Madde 8. — Danışma Kurulu, Bakanın görevlendireceği Müsteşar Yardımcısının başkanlığında; Başkan, Çalışma Genel Müdürlüğü, Dış İlişkiler ve Yurt Dışı İşçi Hizmetleri Genel Müdürlüğü, İş Sağlığı ve Güvenliği Genel Müdürlüğünden en az genel müdür yardımcısı düzeyinde birer temsilci, İş Teftiş Kurulu Başkanının görevlendireceği bir baş iş müfettişi, Bakanlık Personel Dairesi Başkanı, Sosyal Güvenlik Kurumu Başkanlığı Koordinasyon Daire Başkanı, Sosyal Sigortalar Kurumu Sigorta İşleri Genel Müdür Yardımcısı, Sosyal Sigortalar Kurumu Sağlık İşleri Genel Müdür Yardımcısı, Esnaf ve Sanatkârlar ve Diğer Bağımsız Çalışanlar Sosyal Sigortalar Kurumu Genel Müdür Yardımcısı, Türkiye İş Kurumu Genel Müdür Yardımcısı ile üniversitelerin iş hukuku, sosyal politika, iş sağlığı ve güvenliği ile ilgili dallarında çalışanlar arasından Yükseköğretim Kurulunca görevlendirilecek iki öğretim üyesinden oluşur.

MADDE 34. — 7460 sayılı Kanunun 9 uncu maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

a) Eğitim ve Araştırma Merkezi ile ilgili yönetmelikler hakkında görüş bildirmek.

b) Eğitim ve Araştırma Merkezinin eğitim, araştırma, danışmanlık, yayın ve diğer faaliyetlerini yönlendirmek.

c) Eğitim ve Araştırma Merkezinin yıllık faaliyetlerini değerlendirmek.

MADDE 35. — 7460 sayılı Kanunun 12 nci maddesine aşağıdaki fıkralar eklenmiştir.

Çalışma ve sosyal güvenlik eğitim uzman yardımcılarında aranacak nitelikler, seçilme usul ve esasları ve diğer hususlar yönetmelikle belirlenir.

MADDE 36. — 7460 sayılı Kanuna aşağıdaki geçici madde eklenmiştir.

GEÇİCİ MADDE 3. — A) Yakın ve Orta-Doğu Çalışma ve Eğitim Merkezi Müdürü ile Yakın ve Orta-Doğu Çalışma ve Eğitim Merkezi Müdür Yardımcısı kadro unvanlı görevlerde bulunanların görevleri, bu Kanunun yayımı tarihinde sona erer. Bunlar en geç bir yıl içerisinde durumlarına uygun boş kadrolara atanırlar. Atama işlemi yapılıncaya kadar Kurumca ihtiyaç duyulan işlerde görevlendirilebilirler. Bunlar, yeni bir kadroya atanıncaya kadar, eski kadrolarına ait aylık, ek gösterge ve her türlü zam ve tazminatlar ile diğer malî haklarını almaya devam ederler. Söz konusu personelin, atandıkları yeni kadroların aylık, ek gösterge, her türlü zam ve tazminatlar ile diğer malî hakları toplamının net tutarı, eski kadrolarına bağlı olarak en son ayda almakta oldukları aylık, ek gösterge, her türlü zam ve tazminatları ile diğer malî hakları toplamı net tutarından az olması halinde, aradaki fark giderilinceye kadar atandıkları kadrolarda kaldıkları sürece herhangi bir kesintiye tâbi tutulmaksızın tazminat olarak ödenir.

B) Bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarihte Yakın ve Orta-Doğu Çalışma Eğitim Merkezinde en az beş yıl fiili hizmeti bulunan ve eğitim durumları ile diğer koşulları uygun personel, Eğitim ve Araştırma Merkezince açılacak ilk çalışma ve sosyal güvenlik eğitim uzman yardımcılığı yarışma sınavlarına, sınavın açıldığı tarihte kırk yaşını doldurmamış olmaları kaydıyla girebilirler. Açılacak ilk yarışma sınavlarına başvurmayanlar veya başvurdukları halde her ne sebeple olursa olsun girmeyenler bu haklarını kaybederler.

MADDE 37. — 14.7.1965 tarihli ve 657 sayılı Devlet Memurları Kanununun;

a) 36 ncı maddesinin "Ortak Hükümler" bölümünün A/11 numaralı bendine "Özürlüler Uzman Yardımcıları" ibaresinden sonra gelmek üzere "Sosyal Güvenlik Uzman Yardımcıları, Çalışma Uzman Yardımcıları, Yurt Dışı İşçi Hizmetleri Uzman Yardımcıları, İş Sağlığı ve Güvenliği Uzman Yardımcıları, Çalışma ve Sosyal Güvenlik Eğitim Uzman Yardımcıları"; "Özürlüler Uzmanlığına" ibaresinden sonra gelmek üzere "Sosyal Güvenlik Uzmanlığına, Çalışma Uzmanlığına, Yurt Dışı İşçi Hizmetleri Uzmanlığına, İş Sağlığı ve Güvenliği Uzmanlığına, Çalışma ve Sosyal Güvenlik Eğitim Uzmanlığına",

b) "Zam ve tazminatlar" başlıklı 152 nci maddesinin "II-Tazminatlar" bölümünün "A- Özel Hizmet Tazminatı" bendinin;

c) (I) Sayılı Ek Gösterge Cetvelinin (1/c) bendine "Türk İş Birliği ve Kalkınma İdaresi Başkanı" ibaresinden sonra gelmek üzere "Sosyal Güvenlik Kurumu Başkanı", (1/d) bendine "Avrupa Birliği Genel Sekreter Yardımcıları" ibaresinden sonra gelmek üzere "Sosyal Güvenlik Kurumu Başkan Yardımcısı", (1/h) bendine, "Maliye Bakanlığı Devlet Bütçe Uzmanları" ibaresinden sonra gelmek üzere, "Sosyal Güvenlik Uzmanları, Çalışma Uzmanları, Yurt Dışı İşçi Hizmetleri Uzmanları, İş Sağlığı ve Güvenliği Uzmanları, Çalışma ve Sosyal Güvenlik Eğitim Uzmanları",

d) (II) Sayılı Ek Gösterge Cetvelinin (2) numaralı bendine "Avrupa Birliği Genel Sekreterliği Daire Başkanları" ibaresinden sonra gelmek üzere "Sosyal Güvenlik Kurumu Daire Başkanları (Ana ve Yardımcı Hizmet Birimi)", "Üniversite Genel Sekreteri" ibaresinden sonra gelmek üzere "Çalışma ve Sosyal Güvenlik Eğitim ve Araştırma Merkezi Başkanı",

e) (IV) Sayılı Makam Tazminatı cetvelinin 3 üncü sırasına "Milli Savunma Bakanlığı Akaryakıt İkmâl ve NATO POL Tesisleri İşletme Başkanı" ibaresinden sonra gelmek üzere "Sosyal Güvenlik Kurumu Başkanı", (5/c) bendine "Avrupa Birliği Genel Sekreterliği Daire Başkanları" ibaresinden sonra gelmek üzere "Sosyal Güvenlik Kurumu Daire Başkanları (Ana ve Yardımcı Hizmet Birimi)", (5/d) bendine "Kurum Başkanlığı" ibaresinden sonra gelmek üzere ", Çalışma ve Sosyal Güvenlik Eğitim ve Araştırma Merkezi",

MADDE 38. — 27.9.1984 tarihli ve 3046 sayılı Bakanlıkların Kuruluş ve Görev Esasları Hakkında 174 sayılı Kanun Hükmünde Kararname ile 13.12.1983 gün ve 174 sayılı Bakanlıkların Kuruluş ve Görev Esasları Hakkında Kanun Hükmünde Kararnamenin Bazı Maddelerinin Kaldırılması ve Bazı Maddelerinin Değiştirilmesi Hakkında 202 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin Değiştirilerek Kabulü Hakkında Kanunun 16 ncı maddesine aşağıdaki bent eklenmiştir.

MADDE 39. — 3046 sayılı Kanunun 19 uncu maddesinin ikinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

MADDE 40. — a) Bu Kanuna ekli (1) sayılı listelerde gösterilen kadrolar ihdas edilerek, 190 sayılı Kanun Hükmünde Kararnameye ekli (I) sayılı cetvelin Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığına ilişkin bölümüne eklenmiş ve ekli (2) sayılı listelerde yer alan kadrolar iptal edilerek Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığının 190 sayılı Kanun Hükmünde Kararnameye ekli cetvellerinden çıkarılmıştır.

c) 190 sayılı Genel Kadro ve Usulü Hakkında Kanun Hükmünde Kararnamenin eki cetvellerde geçen "Yurt Dışı İşçi Hizmetleri Genel Müdürü" ibaresi "Dış İlişkiler ve Yurt Dışı İşçi Hizmetleri Genel Müdürü" olarak, "Yakın ve Orta-Doğu Çalışma Eğitim Merkezi" ibaresi, "Çalışma ve Sosyal Güvenlik Eğitim ve Araştırma Merkezi" olarak değiştirilmiş ve ekli (4) sayılı listede gösterilen kadrolar ihdas edilerek 190 sayılı Kanun Hükmünde Kararnameye ekli (III) sayılı cetvelin Çalışma ve Sosyal Güvenlik Eğitim ve Araştırma Merkezi bölümüne eklenmiş, ekli (5) sayılı listede yer alan kadrolar iptal edilerek, 190 sayılı Kanun Hükmünde Kararnameye ekli cetvellerden çıkarılmıştır.

MADDE 41. — a) 9.1.1985 tarihli ve 3146 sayılı Kanunun; 8 inci maddesinin (b) bendi, 10 uncu maddesi, 40 ıncı maddesinin ikinci fıkrası ile anılan Kanuna ekli "1 Sayılı Cetvel" de Bakanlığın ana hizmet birimleri arasında yer alan "Sosyal Güvenlik Kuruluşları Genel Müdürlüğü" ibaresi,

d) 2451 sayılı Kanunun (2) sayılı cetvelinde yer alan "Bakanlık Müfettişleri (Maliye Bakanlığı Hesap Uzmanları ve Bankalar Yeminli Murakıpları dahil)" ibaresinden sonra gelmek üzere "ve Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı İş Müfettişleri" ibaresi eklenmiştir.

GEÇİCİ MADDE 1. — A) Bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarihte, Bakanlık Sosyal Güvenlik Kuruluşları Genel Müdürlüğünde mevcut ilgili dosyalar, bilgisayar kayıtları ve diğer dokümanlar Kuruma devredilmiş sayılır.

MADDE 42. — Bu Kanun yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

MADDE 43. — Bu Kanun hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür.

Sayfa Başı

Sayfa Başı

Sayfa Başı

Milli Eğitim Bakanlığından:

1 — Açık bulunan 1 inci derece kadrolu ve + 6400 ek göstergeli Ticaret ve Turizm Öğretimi Genel Müdürlüğüne, Bakanlık Müşaviri Dr. Bekir TURGUT’un atanması, 657 sayılı Kanunun 76 ncı maddesi ile 2451 sayılı Kanunun 2 nci maddesi gereğince uygun görülmüştür.

Bayındırlık ve İskan Bakanlığından:

1 — Açık bulunan 1 inci derece kadrolu ve + 3600 ek göstergeli Yüksek Fen Kurulu Üyeliğine A. Neşet ÖZDEMİR’in atanması, 657 sayılı Devlet Memurları Kanununun değişik 71 ve 76 ncı maddeleri ile 2451 sayılı Kanunun 2 nci maddesi gereğince uygun görülmüştür.

Kültür ve Turizm Bakanlığından:

1 — Açık bulunan 1 inci derece kadrolu ve + 6400 ek göstergeli Telif Hakları ve Sinema Genel Müdürlüğüne, Araştırma ve Eğitim Genel Müdürü Yrd. Doç. Dr. Ş. Abdurrahman ÇELİK’in,

Konya Vergi Mahkemesi Üyeliğine, Ankara İdarî Yargı Hâkim Adayı 42961 Bülent Dağ,

Sayfa Başı

Milli Savunma Bakanlığından:

MADDE1 —27/12/1998 tarihli ve 23566 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Subay Sicil Yönetmeliğinin 26 ncı maddesinin 18/8/2000 tarihli ve 24144 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Yönetmelikle değişik beşinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“Yedek subaylar hakkında EK-3’de yer verilen sicil belgesi, doldurma talimatına uygun olarak, göreve katılış tarihinden itibaren altıncı ayın başında düzenlenerek, en geç bu ayın sonunda kuvvet komutanlıkları, Jandarma Genel Komutanlığı ve Sahil Güvenlik Komutanlığı personel başkanlıklarında bulundurulur. Birinci ve ikinci sicil üstlerinin verdiği sicil notları arasında, sicil tam notunun % 20’si veya daha fazla not farkı bulunması hâlinde, üçüncü sicil üstleri de sicil verirler. Yedek subayların terhislerinde sicil üstünün kanaatinde bir değişiklik olmuşsa, görev süresi dikkate alınmaksızın ayrıca sicil belgesi düzenlenir. Kanaat değişikliği yoksa, terhiste ayrıca sicil belgesi düzenlenmez. Askerlik hizmet süresinde meydana gelebilecek değişiklik söz konusu olduğunda, Genelkurmay Başkanlığı tarafından bu husus düzenlenebilir.”

MADDE 2 —Bu Yönetmelik yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

MADDE 3 —Bu Yönetmelik hükümlerini Millî Savunma ve İçişleri Bakanları yürütür.

MADDE 1 —1/7/1999 tarihli ve 23742 sayılı Resmî Gazete'de yayımlanan "Millî Eğitim Bakanlığı Eğitim Araçları İnceleme Yönetmeliği"nin 5 inci maddesinin ikinci ve üçüncü fıkraları aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

Her eğitim aracı için ayrı ayrı başvuruda bulunulması esastır. Ancak özelliği sebebiyle takım oluşturan öğrenci dergisi gibi eğitim araçları için ilk defa grup hâlinde ocak ayı sonuna kadar başvuruda bulunulur. 1-5 inci sınıf öğrenci dergilerinin uygunluk kararı alan bütün sayılarının takım hâlinde haziran ayındaki Tebliğler Dergisi'nde yayımlanarak duyurulmasından sonra, takip eden öğretim yılında, bu dergilerden yararlanılabilir. İlk başvurudan sonra yapılan başvurularda, öğrenci dergilerinin incelenmesi takım hâlinde yapılabileceği gibi ayrı ayrı da yapılabilir."

MADDE 2 —Aynı Yönetmeliğin 6 ncı maddesine aşağıdaki fıkra eklenmiştir.

MADDE 3 —Aynı Yönetmeliğin 11 inci maddesinin ikinci fıkrasından sonra gelmek üzere aşağıdaki fıkralar eklenmiştir.

"Yönetmeliğin 10 uncu maddesine göre uzmanlarca incelenerek uygun bulunmakla birlikte raporla tespit edilen eserlerin hatalarının düzeltilmesi yazar ve yayın evinden istenir. Yazar veya yayın evi tarafından düzeltilmiş yeni baskılarının Başkanlığa sunulması hâlinde; Başkanlık bu eserleri, önceki inceleme raporları doğrultusunda kontrol ettirir. Yapılan kontrol sonucuna göre, gerekli düzeltmelerin yapıldığı tespit edilenlere, Başkanlıkça uygunluk kararı verilir ve Tebliğler Dergisinde duyurulur.

MADDE 4 —Aynı Yönetmeliğin değişik 19 uncu maddesi ile değişik 20 nci maddesinin birinci fıkrasının (d) bendi yürürlükten kaldırılmıştır.

MADDE 5 —Bu Yönetmelik yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

MADDE 6 —Bu Yönetmelik hükümlerini Millî Eğitim Bakanı yürütür.

MADDE 1 — 1/8/2001 tarihli ve 24480 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan "Adnan Menderes Üniversitesi Lisansüstü Eğitim-Öğretim Yönetmeliğinin 14/2/2002 tarihli ve 24671 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Yönetmelikle değişik 4 üncü maddesinin (a), (b), (g) ve (h) bentleri aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

"Madde 4 — a) Yüksek lisans programına başvurabilmeleri için adaylarda, yurt içi en az dört yıllık veya Yüksek Öğretim Kurulunca (YÖK) eşdeğerliği kabul edilen yurt dışı fakülte veya yüksekokullardan 100 tam not üzerinden en az 60 veya eşdeğeri başarı ile aldıkları mezuniyet diplomasına sahip, LES’ten en az 45 standart puan almış olmaları koşulu aranır.

Programa başvuruda, adayların sağlaması gereken belgeler şunlardır;

“g) Doktora/sanatta yeterlik programlarına başvuracak adayların, anabilim/anasanat dalı başkanlıklarınca uygun görülen ve EYK’ce onaylanan bir bilim veya sanat dalında mezuniyet notu 100 tam not üzerinden en az 75 veya eşdeğeri yüksek lisans derecesine veya buna denk bir diplomaya, eczacılık ve fen fakültelerinden mezun olanlar ise, yüksek lisans derecesine veya Sağlık Bakanlığı tarafından düzenlenen esaslara göre bir laboratuvar dalında kazanılan uzmanlık yetkisine sahip olmaları ve LES’ten başvurdukları programın, enstitü kurulunca belirlenen puan türünde en az 45 standart puan ile ÜDS ve benzeri ulusal ve uluslar arası geçerliliği olan bir dil sınavında en az 50 puan veya bunlara eşdeğer puana sahip olmaları gerekir. Ancak yüksek lisans eğitimini tamamladıktan sonra doktora/sanatta yeterlik eğitimine en fazla bir yarıyıl ara vererek başvuruda bulunanlardan yeniden LES belgesi istenmez.

“h) Temel Tıp Bilimlerinde doktora programlarına başvuracak adaylardan tıp fakülteleri mezunları 100 tam not üzerinden en az 65 veya eşdeğeri başarı ile lisans diplomasını ve Tıpta Uzmanlık Sınavı (TUS)’ndan en az 50 temel tıp puanı veya LES’in sayısal kısmından en az 50 standart puanı almış olmaları; tıp fakültesi mezunu olmayanların ise yüksek lisans diplomasına (diş hekimliği ve veteriner fakülteleri mezunlarının lisans derecesine) ve LES’ten en az sayısal 50 standart puana sahip olmaları gerekir.

5 — Başvuru formu."

MADDE 2 — Aynı Yönetmeliğin 20 nci maddesinin (b) ve (d) bentleri aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“d) Kredili derslerini ve seminerini başarıyla bitiren, ancak tez çalışmasını ders dönemi dahil dört yarıyıl sonuna kadar tamamlayamadığı için tez sınavına giremeyen bir öğrenciye ilgili ABD/ASD Başkanlığının önerisi ve EYK onayı ile tezini jüri önünde savunması için en fazla iki yarıyıl ek süre verilebilir. Ancak ders döneminde ek süre ile tez döneminde alınan ek süre toplamı iki yarıyılı geçemez."

MADDE 3 — Aynı Yönetmeliğin 33 üncü maddesinin (c) bendi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

"c) Yeterlik sınavları, ABD Başkanlığı tarafından önerilen ve EYK tarafından atanan sürekli görev yapan beş kişilik Doktora Yeterlik Komitesi tarafından düzenlenir ve yürütülür. Komite oluşturulmasında yeterli öğretim üyesi olmayan anabilim dallarında yakın anabilim dallarından öğretim üyeleri de komiteye atanabilir. Bir öğretim üyesi birden fazla yeterlik komitesinde yer alabilir. Komite, farklı alanlardaki sınavları hazırlamak, uygulamak ve değerlendirmek amacıyla danışmanın da içinde bulunacağı en az üç kişiden oluşan bir Yeterlik Sınav Jürisi kurabilir."

MADDE 4 — Bu Yönetmelik yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

Sayfa Başı

Rekabet Kurulu Kararları

—— • ——

—— • ——

—— • ——

—— • ——

—— • ——

Sayfa Başı

MADDE 1 — 8/6/2003 tarihli ve 25132 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 2000/467 Sayılı Hayvancılığın Desteklenmesi Hakkında Bakanlar Kurulu Kararının Uygulama Esasları Tebliği’nde yer alan 13 üncü Maddenin (b), (h), (j), (o) bendleri aşağıdaki şekilde değiştirilmiş, (r) bendi eklenmiş ve (n) bendinde bahsi geçen (Ek-13) Ekteki şekilde değiştirilmiştir.

j)İşletmedeki sütün çift cidarlı kazan, pastörizatör veya UHT sistemine sahip, süt ürünleri imal eden süt işleme tesislerine satıldığının belgelenmesi aranacaktır.

MADDE 2 — Bu Tebliğ hükümleri yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

MADDE 3 —Bu Tebliğ hükümlerini Tarım ve Köyişleri Bakanı yürütür.

4734 sayılı Kamu İhale Kanunu kapsamında bulunan idareler tarafından Kurumumuza yapılan başvurulardan, idarelerin 4734 sayılı Kanun ile 4735 sayılı Kamu İhale Sözleşmeleri Kanununun uygulanmasıyla ilgili tereddüt edilen konulara açıklık getirilmesi amacıyla, Kamu İhale Kurulu tarafından alınan Kararlar doğrultusunda, anılan Kanunun 53 üncü maddesinin (b) fıkrasının 2 numaralı bendinde Kamu İhale Kurumunun görev ve yetkileri arasında yer alan "uygulamayı yönlendirmek" hükmü uyarınca aşağıdaki açıklamaların yapılması gerekli görülmüştür.

4734 sayılı Kanunun Temel İlkeler başlıklı 5 inci maddesinin dördüncü fıkrasında "Bu Kanuna göre yapılacak ihalelerde açık ihale usulü ve belli istekliler arasında ihale usulü temel usullerdir. Diğer ihale usulleri Kanunda belirtilen özel hallerde kullanılabilir." hükmü yer almaktadır.

4734 sayılı Kanunun 19 uncu maddesine göre açık ihale usulü ile temini gereken ihtiyacın, Kanunun 22 nci maddesinin (d) bendi için öngörülen parasal sınırın altında kalacak şekilde, adet bazında veya aynı ihale konusu içinde yer alabilecek nitelikteki mal ve hizmet alımları ile yapım işlerinin, kalemlere veya gruplara bölünerek aynı Kanunun 22 nci maddesinin (d) bendine göre temini, 4734 sayılı Kanunun temel ilkelerine aykırılık teşkil etmektedir.

"Kapsam" başlıklı 2 nci maddesinde; "Bu Kanun, Kamu İhale Kanununa tabi kurum ve kuruluşlar tarafından söz konusu Kanun hükümlerine göre yapılan ihaleler sonucunda düzenlenen sözleşmeleri kapsar." hükmü,

"Sözleşmenin devri" başlıklı 16 ncı maddesinde ise; "Sözleşme, zorunlu hallerde ihale yetkilisinin yazılı izni ile başkasına devredilebilir. Ancak, devir alacaklarda ilk ihaledeki şartların aranması zorunludur. Ayrıca, isim ve statü değişikliği gereği yapılan devirler hariç olmak üzere, bir sözleşmenin devredildiği tarihi takibeden üç yıl içinde aynı yüklenici tarafından başka bir sözleşme devredilemez veya devir alınamaz. İzinsiz devredilen veya devir alınan veya bir sözleşmenin devredildiği tarihi takibeden üç yıl içinde devredilen veya devir alınan sözleşmeler feshedilerek, devreden ve devir alanlar hakkında 20, 22 ve 26 ncı madde hükümleri uygulanır." hükmü,

Bu nedenle, 4735 sayılı Kanunun yürürlüğe girdiği 01.01.2003 tarihinden önce devralınmış veya devredilmiş bir sözleşmenin, bu Kanuna göre devralınmış veya devredilmiş bir sözleşme sayılmaması; 01.01.2003 tarihinde yürürlükte olan sözleşmelerin, bu tarihten sonra devralınmasının veya devredilmesinin Kanunun 16 ncı maddesi kapsamında değerlendirilmemesi gerekmektedir.

4734 sayılı Kanunun "Tekliflerin Hazırlanması ve Sunulması" başlıklı 30 uncu maddesinin birinci fıkrasındaki "Teklif mektubu ve geçici teminat da dahil olmak üzere ihaleye katılabilme şartı olarak istenilen bütün belgeler bir zarfa konulur. Zarfın üzerine isteklinin adı, soyadı veya ticaret unvanı, tebligata esas açık adresi, teklifin hangi işe ait olduğu ve ihaleyi yapan idarenin açık adresi yazılır. Zarfın yapıştırılan yeri istekli tarafından imzalanır ve mühürlenir." hükmünde yer alan "zarfın yapıştırılan yeri istekli tarafından mühürlenir" ifadesinden ne anlaşılması gerektiği konusunda tereddütler olduğu görülmüştür.

4734 sayılı Kanunun 35 inci maddesindeki; "Bu Kanun kapsamında bankalarca verilecek teminat mektuplarının kapsam ve şeklini tespite Kamu İhale Kurumu yetkilidir.

32 nci maddeye göre belirlenen tekliflerin geçerlilik süresinden en az otuz gün fazla süreli olmak kaydıyla, geçici teminat mektuplarında süre belirtilir. Teklif geçerlilik süresinin uzatılması halinde, geçici teminat mektuplarının süresi de aynı süre ile uzatılır." hükmü ile ilgili olarak, geçici teminat mektuplarındaki sürenin idareler tarafından, teklif geçerlik süresinden itibaren 30 günden daha uzun süreli olarak belirlenip belirlenemeyeceği konusunda tereddütler olduğu anlaşılmaktadır.

Kanunun 35 inci maddesi incelendiğinde, geçici teminat mektuplarında belirtilmesi gereken süre hakkında idarelere belirleme yetkisinin verilmediği, bu sürenin istekliler tarafından, teklif geçerlik süresinden en az otuz (30) gün fazla olmak üzere belirlenerek geçici teminat mektuplarına yazılması gerektiği anlaşılmaktadır. Nitekim Kurumumuz tarafından çıkarılan uygulama yönetmelikleri ile bunların ekindeki tip idari şartnamelerin geçici teminatlara ilişkin maddelerinde ve Geçici Teminat Mektubu Standart Formlarında, bu sürenin teklif geçerlik süresinden en az otuz (30) gün fazla olması hususu belirtilerek, bu konudaki belirleme yetkisi isteklilere tanınmış olduğundan idareler 30 günden fazla süreli geçici teminat verme zorunluluğu getiren hükümlere idari şartnamelerinde yer vermeyeceklerdir.

Dolayısıyla idarelerin, geçici teminat mektuplarında belirtilecek süre ile ilgili ayrı bir belirleme yapmamaları ve tip idari şartnamelerin geçici teminata ilişkin maddelerindeki "Geçici teminat olarak sunulacak teklif mektuplarında süre belirtilmelidir. Bu sürenin, tekliflerin geçerlik süresinden itibaren en az otuz (30) gün fazla olması gerekir." hükmüne uygun olarak asgari süreyi karşılayan veya isteklilerce sunulan ve asgari sürelerden daha uzun süreleri içerir geçici teminat mektuplarını geçerli kabul etmeleri gerekmektedir.

Sayfa Başı

Sayfa Başı