T

MADDE 1. — 12.3.1982 tarihli ve 2634 sayılı Turizmi Teşvik Kanununun 3 üncü maddesinin (b) ve (d) bentleri aşağıdaki şekilde değiştirilmiş, (c) bendi yürürlükten kaldırılmış ve aynı maddeye aşağıdaki (j) bendi eklenmiştir.

b) Kültür ve Turizm Koruma ve Gelişim Bölgeleri: Tarihî ve kültürel değerlerin yoğun olarak yer aldığı ve/veya turizm potansiyelinin yüksek olduğu yöreleri korumak, kullanmak, sektörel kalkınmayı ve plânlı gelişimi sağlamak amacıyla değerlendirmek üzere sınırları Bakanlığın önerisi ve Bakanlar Kurulu kararıyla tespit ve ilân edilen bölgeleri,

d) Turizm Merkezleri: Kültür ve turizm koruma ve gelişim bölgeleri içinde veya dışında, öncelikle geliştirilmesi öngörülen; yeri, mevkii ve sınırları Bakanlığın önerisi ve Bakanlar Kurulu kararıyla tespit ve ilân edilen, turizm hareketleri ve faaliyetleri yönünden önem taşıyan yerleri veya bölümlerini,

j) Kültür ve Turizm Koruma ve Gelişim Alt Bölgesi: 1/25.000 veya daha alt ölçekli plân ile belirlenen, içinde turizm türleri ile kültür, eğitim, eğlence, ticaret, konut ve her türlü teknik ve sosyal alt yapı alanlarından bir veya daha fazlasını kapsayan, kendi içinde alt alanlara ayrıştırılabilen arazileri,

MADDE 2. — 2634 sayılı Kanunun 7 nci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

Madde 7. - Bakanlık; kültür ve turizm koruma ve gelişim bölgeleri ve turizm merkezleri içinde her ölçekteki plânları yapmaya, yaptırmaya, re’sen onaylamaya ve tadil etmeye yetkilidir.

Kültür ve turizm koruma ve gelişim bölgeleri ve turizm merkezlerinde Bakanlıkça yapılacak alt yapı ve plânlama işlemlerine esas olmak üzere diğer kamu kurum ve kuruluşlarından istenilen bilgi, belge ve görüş 3 ay içinde verilir. Bu süre sonunda istenilen bilgi, belge ve görüşün verilmemesi durumunda ilgili iş ve işlemler Bakanlıkça re’sen tesis edilebilir.

Kültür ve turizm koruma ve gelişim bölgeleri ve turizm merkezlerinde diğer kamu kurum ve kuruluşlarınca yapılacak satış, tahsis, kiralama, sınır ilânı ve değişikliği işlemleri ile çevresel etki yaratacak alt yapı ve üst yapı projelerinden önce Bakanlığın olumlu görüşünün alınması gereklidir.

Bu maddenin uygulanması ile ilgili usul ve esaslar Bakanlıkça çıkarılacak yönetmelikle düzenlenir.

MADDE 3. — 2634 sayılı Kanunun 8 inci maddesinin (D) ve (G) fıkraları aşağıdaki şekilde değiştirilmiş ve aynı maddeye aşağıdaki fıkralar eklenmiştir.

D. Bu taşınmaz malları (C) fıkrası uyarınca tespit edilmiş olan şartlarla Türk ve yabancı uyruklu, gerçek ve tüzel kişilere tahsis etmeye Bakanlık yetkilidir. Bu taşınmaz mallar üzerinde bağımsız ve sürekli nitelikli üst hakları dahil olmak üzere irtifak hakkı tesisi ve bunlardan alt yapı için gerekli olanlar üzerinde, alt yapıyı gerçekleştirecek kamu kurumu lehine bedelsiz irtifak hakkı tesisi, Bakanlığın uygun görüşü üzerine, Maliye Bakanlığınca belirlenen koşullarla ve bu Bakanlık tarafından yapılır.

G. Kültür ve turizm koruma ve gelişim bölgeleri ve turizm merkezlerinde kamu kuruluşlarına ait turizm, eğitim ve dinlenme maksatlı tesisler ile araziler üzerindeki tahsisler, Bakanlığın teklifi ve Maliye Bakanlığının uygun görüşü üzerine tahsisi yapan idarece kaldırılır ve tasarruf hakları Bakanlığa verilir.

H. Kültür ve turizm koruma ve gelişim bölgesinin tamamı veya plânlarla belirlenmiş alt bölgeleri veya bir veya birden fazla parselleri, plân amaçlarına uygun olarak Bakanlıkça tahsis edilebilir. Bölgenin tamamının veya alt bölgenin tek bir ana yatırımcıya tahsisi Bakanlar Kurulu kararı ile yürürlüğe girer ve Bakanlıkça bu yatırımcıya ön izin verilir. Yatırımcının projelerinin Bakanlıkça uygun görülmesi halinde, yatırım belgesinin düzenlenmesini takiben, ön izin Bakanlıkça kesin izne dönüştürülür. Bu taşınmaz mallar üzerinde ana yatırımcı lehine bağımsız ve sürekli nitelikli üst hakları dahil olmak üzere irtifak hakkı tesisi, Bakanlığın uygun görüşü üzerine, Maliye Bakanlığınca belirlenen koşullarla ve bu Bakanlık tarafından yapılır.

Bölgenin tamamı veya alt bölgeleri için imar plânları Bakanlıkça yapılır/yaptırılır ve onaylanır. Bu plânlar ile oluşan parseller, tahsis sözleşmesinde öngörülmüş olmak ve tahsis süresini aşmamak koşuluyla, adına tahsis yapılan ve lehine bağımsız ve sürekli nitelikli üst hakkı tesis edilen yatırımcı tarafından üçüncü şahıslara kiralanabilir, işlettirilebilir veya lehine tapuda tesis edilen üst hakkı devredilebilir. Bu şekilde tahsis edilen alanlarda gerçekleştirilen her türlü bina, tesis ve bağımsız bölümleri de aynı usule tâbidir. Bu alanlarda Bakanlıkça belgelendirilebilecek tür ve tesisler için yatırım ve işletme belgesi alınması zorunludur.

Ana yatırımcı, üçüncü şahısların tahsis sözleşmesi ve koşullarından doğan yükümlülükleri yerine getirmesinden Bakanlığa karşı sorumludur. Ana yatırımcı ve üçüncü şahıslarca yapılacak iş ve işlemlerin, Bakanlık ve ilgili kamu kurum/kuruluşlarıyla yapılacak sözleşmede zikredilen tahsis iptaline ilişkin hükümlere aykırı olması halinde, ana yatırımcıya ve/veya üçüncü şahıslara yapılan tahsis, tahsis edildiği yöntemle iptal edilir. Ana yatırımcıya yapılan tahsisin iptal edilmesi durumunda, tahsis sözleşmesine uygun olarak yükümlülüklerini yerine getiren üçüncü şahısların hakları korunur. Kesin tahsisten önce proje bedelinin tahsis sözleşmesinde belirlenen oranında teminat, ana yatırımcı tarafından Bakanlığa verilir. Ana yatırımcının tahsis sözleşmesindeki sosyal ve teknik alt yapı taahhütlerini yerine getirememesi halinde, Bakanlık; bu yükümlülükleri, teminatı paraya çevirerek kendi belirleyeceği usulle yerine getirir. Ancak Bakanlığın üçüncü şahıslara karşı sorumluluğu, bu teminatla sınırlıdır.

I. Tahsisi iptal edilen veya tahsis süresi sona eren araziler üzerinde bulunan yapı, tesis ve müştemilatlar bedelsiz olarak Hazineye intikal eder. Yatırımcı, bunlar için herhangi bir hak ve bedel talep edemez.

Bakanlık, tahsis edilen alanlarda gerçekleştirilecek sosyal ve teknik alt yapı hizmetlerinin tamamının veya bir kısmının yapımını ya da maliyetinin karşılanmasını yatırımcıdan tahsis koşulu olarak isteyebilir.

J. Kültür ve turizm koruma ve gelişim bölgeleri içinde kalan özel mülkiyet konusu arazi ve arsaların turizm yatırımlarına tahsisi amacıyla, 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 27 nci maddesi hükümlerine göre acele kamulaştırma yapılabilir. Bu şekilde kamulaştırılan taşınmaz mallar, tapuda Hazine adına tescil edilir. Kamulaştırılan bu taşınmaz mallar üzerinde sözleşmesinde belirtilen süre kadar yatırımcılar lehine, kamulaştırma bedelleri Bakanlık bütçesinden karşılanmış ise bedeli karşılığında, yatırımcılar tarafından karşılanmış ise yönetmelikte belirlenen esaslara göre tespit edilecek bedelle bağımsız ve sürekli nitelikli üst hakları dahil olmak üzere irtifak hakkı tesisi, Bakanlığın uygun görüşü üzerine, Maliye Bakanlığınca belirlenen koşullarla ve bu Bakanlık tarafından yapılır.

K. Aynı yatırımcıya veya işletmeye ait veya aynı işletmenin markasını kullanan ve Bakanlıkça belgelendirilebilen turizm türlerini yapmak amacıyla, adına birden fazla tahsis yapılan ve lehine bağımsız ve sürekli nitelikli üst hakkı tesis edilen yatırımcı tarafından, her bir tahsisi işletme zincirinde kalmak koşuluyla, bu yerler üçüncü şahıslara kiralanabilir, işlettirilebilir veya lehine tapuda tesis edilen üst hakkı devredilebilir.

L. Bu maddenin uygulanması ile ilgili usul ve esaslar (C) fıkrasında belirtilen çerçevede ve doğrudan yabancı sermaye yatırımının teşvik edilmesi, uluslararası marka, zincir, teknoloji ve standartların ülkeye kazandırılması, etkin alan yönetimi, kalite denetimi ve sosyal, kültürel, fiziki çevreyle uyumlu sürdürülebilir turizm ilkeleri gözetilerek Bakanlıkça çıkarılacak yönetmelikle düzenlenir.

MADDE 4. — 2634 sayılı Kanunun 33 üncü maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

Madde 33. - Para cezaları aşağıda belirtilen durumlarda ve miktarlarda belge sahibine uygulanır :

a) Uyarma cezasına rağmen, gerekli düzeltmenin yapılmaması veya yeni uyarma cezasını gerektiren fiil veya fiillerin tespiti ile bu Kanunda belirtilen veya Bakanlıkça istenilen bilgi veya belgelerin süresi içerisinde verilmemesi veya yanıltıcı bilgi veya belge verilmesi hallerinde beşyüzmilyon lira para cezası.

b) Bakanlığa bilgi verilmeksizin, işletmenin bir yıl içinde otuz günden fazla süreyle aralıksız olarak bir kısmının veya tamamının kapalı tutulması halinde beşyüzmilyon lira para cezası.

c) Yazı, reklam, afiş, broşür ve benzeri araçlarla Bakanlığın veya müşterilerin yanıltılması veya yanıltıcı unvan kullanılması veya müşteriye taahhüt edilen hizmetin verilmemesi veya eksik verilmesi veya bu hizmetin en az eşdeğer nitelikleri haiz bir işletmede verilmesinin sağlanmaması halinde, özel hükümler saklı kalmak kaydıyla birmilyar lira para cezası.

d) Müşterinin can veya mal güvenliğinin sağlanmasında işletme sahibi veya sorumlusu veya personelin katkısı, kusuru veya ihmaliyle işletmede suç işlendiğinin tespiti halinde özel hükümler saklı kalmak kaydıyla birmilyar lira para cezası.

e) Bakanlıktan tahsisli yatırım ve işletmelerin tahsis koşulları saklı kalmak kaydıyla, izinsiz olarak yatırım veya işletmenin tümünün veya bir kısmının devredilmesi, kiraya verilmesi, ortaklık statüsünün, unvanının veya türünün değiştirilmesi hallerinde birmilyar lira para cezası.

f) Onaylı fiyat tarifelerinin üzerinde fiyat uygulanması halinde, fazladan alınan ücretin yirmi katı para cezası.

Para cezaları, (f) bendi uyarınca uygulanan para cezaları hariç olmak üzere; ilk cezanın tebliğinden itibaren bir yıl içinde ikinci kez para cezası gerektiren hallerde uygulanmış olan birinci para cezası ile ikinci para cezası toplamına esas teşkil eden tutar kadar, üçüncü kez para cezasını gerektiren hallerde ise uygulanmış olan birinci ve ikinci para cezaları ile üçüncü para cezasının toplamı kadar verilir.

MADDE 5. — 2634 sayılı Kanunun 34 üncü maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

Madde 34. - Turizm yatırımı veya turizm işletmesi belgesi;

a) Bir yıl içinde dördüncü kez para cezasını gerektiren bir fiilin tespiti,

b) Belgelendirilebilecek işletme türleri dışında faaliyet gösterilmesi veya tesisin turizm işletmesi faaliyetine son verilmesi veya belge sahibinin talebi halinde,

c) 33 üncü maddenin (d) bendindeki şartların tahakkuku ve tesisin açık kalmasının ülke turizmi veya can güvenliği açısından sakınca yaratması,

d) Turizm işletmeciliği veya genel sağlık açısından tesisin vasıflarını önemli ölçüde yitirmiş olduğunun tespiti,

e) Yatırım veya işletme döneminde tesisin belgelendirmeye esas vasıflarını yitirmiş olması,

Hallerinde Bakanlıkça iptal edilir.

MADDE 6. — 2634 sayılı Kanuna aşağıdaki ek madde eklenmiştir.

EK MADDE 4. — Kültür ve turizm koruma ve gelişim bölgeleri ve turizm merkezleri dışında, 6831 sayılı Orman Kanununa göre Devlet ormanı sayılan yerler ile 2873 sayılı Millî Parklar Kanunu ve 383 sayılı Özel Çevre Koruma Kurumu Kurulmasına Dair Kanun Hükmünde Kararname gereğince tespit ve ilân edilen yerlerde turizm yatırımı için arazi tahsisi Çevre ve Orman Bakanlığının uygun görüşü alındıktan sonra Bakanlıkça yapılır.

Kültür ve turizm koruma ve gelişim bölgelerinde yer alan meralar, Bakanlıkça onaylanan imar plânı kararı ile getirilen kullanma amacına konu ve tâbi olurlar. Bu alanlar vasıf değişikliği yapılarak Hazine adına tescil edilir.

MADDE 7. — 2634 sayılı Kanunun 37 nci maddesinin (B) bendinin (3) numaralı alt bendi yürürlükten kaldırılmıştır.

MADDE 8. — 2634 sayılı Kanunda geçen "turizm bölgeleri" ve/veya "turizm alanları" ve/veya "turizm merkezleri" ibareleri "kültür ve turizm koruma ve gelişim bölgeleri ve turizm merkezleri" olarak değiştirilmiştir.

MADDE 9. — 2634 sayılı Kanuna aşağıdaki geçici maddeler eklenmiştir.

GEÇİCİ MADDE 7. — Bu Kanunun yayımı tarihinden önce tespit ve ilân edilen turizm bölgeleri, turizm alanları ve turizm merkezleri yürürlükte olup, bu bölge, alan ve merkezler "kültür ve turizm koruma ve gelişim bölgeleri" ve "turizm merkezleri" için uygulanacak hükümlere tâbidir.

GEÇİCİ MADDE 8. — Bu Kanunun yayımı tarihinden önce onaylanmak üzere Bayındırlık ve İskân Bakanlığına intikal ettirilmiş bulunan plânlarla ilgili iş ve işlemler Bayındırlık ve İskân Bakanlığınca tamamlanarak onaylanır.

MADDE 10. — Bu Kanun yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

MADDE 11. — Bu Kanun hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür.

31/7/2003

Sayfa Başı

YÜRÜTME VE İDARE BÖLÜMÜ

Bakanlığa Vekâlet Etme İşlemi

T.C.
BAŞBAKANLIK	31 Temmuz 2003
B.02.0.PPG.0.12-305-11551

CUMHURBAŞKANLIĞI YÜCE KATINA

Görüşmelerde bulunmak üzere, 1 Ağustos 2003 tarihinde Azerbaycan’a gidecek olan Ulaştırma Bakanı Binali Yıldırım’ın dönüşüne kadar; Ulaştırma Bakanlığına, Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanı M. Hilmi Güler’in vekâlet etmesini yüksek tasviplerine saygıyla arz ederim.

Recep Tayyip ERDOĞAN

Başbakan

—————

T.C.
CUMHURBAŞKANLIĞI	31 Temmuz 2003
B.01.0.KKB.01-06-156-2003-959

BAŞBAKANLIĞA

İLGİ : 31 Temmuz 2003 gün ve B.02.0.PPG.0.12-305-11551 sayılı yazınız.

Görüşmelerde bulunmak üzere, 1 Ağustos 2003 tarihinde Azerbaycan’a gidecek olan Ulaştırma Bakanı Binali YILDIRIM’ın dönüşüne kadar; Ulaştırma Bakanlığına, Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanı M. Hilmi GÜLER’in vekâlet etmesi uygundur.

Bilgilerini rica ederim.

Ahmet Necdet SEZER

CUMHURBAŞKANI

Sayfa Başı

Cezanın Kaldırılması Kararı

Cumhurbaşkanlığından :

Karar Sayısı : 2003/117

Silahlı terör örgütünün özel vazifeyi haiz elemanı olmak suçundan, İstanbul 2 No’lu Devlet Güvenlik Mahkemesi’nin 19.11.1998 günlü, Esas No:1997/107, Karar No:1998/283 sayılı ilamıyla Türk Ceza Yasası’nın 168/1. ve 59/2. maddeleri ile 3713 sayılı Terörle Mücadele Yasası’nın 5. maddesi gereğince 18 yıl 9 ay ağır hapis cezası ile cezalandırılmasına, Türk Ceza Yasası’nın 31., 33., 36. ve 40. maddelerine dayanılarak ömür boyu kamu hizmetlerinden yasaklanmasına, cezası süresince yasal kısıtlılık altında bulundurulmasına, suç eşyasının zoralımına, gözetimde ve tutuklulukta geçirdiği sürenin cezasından düşülmesine karar verilen ve daha önce silâhlı terör örgütünün üyesi olmak suçundan Ankara Devlet Güvenlik Mahkemesi’nin 17.11.1988 günlü, Esas No:1987/101, Karar No:1988/123 sayılı ilâmıyla verilen 9 yıl 8 ay ağır hapis cezasının beşte birini çekmesi sonucu Amasya Ağır Ceza Mahkemesi’nin 13.04.1991 günlü, 1991/93-78 sayılı kararıyla verilen şartla salıverilme kararından sonra ikinci bir suç işlemesi nedeniyle Ankara 1 No’lu Devlet Güvenlik Mahkemesi’nin 25.11.1999 günlü, 1999/525-D.İş sayılı kararıyla, Amasya Ağır Ceza Mahkemesi’nce verilen şartla salıverme kararının kaldırılmasına, ikinci suç tarihi olan 13.09.1993 ile bihakkın tahliye tarihi olan 30.05.1997 tarihleri arasındaki sürenin Türk Ceza Yasası’nın 17. maddesi uyarınca aynen infazına karar verilen, Bursa İl’i, Osmangazi İlçesi, Çukurcaköy Köyü, Cilt No: 21, Hane No: 81, Birey Sıra No: 4’de nüfusa kayıtlı, Hilmi ve Fatime’den olma 11.02.1964 doğumlu, 22222568694 T.C. Kimlik Numaralı Tayyar SÜRÜL’ün kalan cezası, Adlî Tıp Kurumu’nun 31.03.2003 günlü, A.T.No: 130/14032003-13522-1640/1795 sayılı raporuyla saptanan sürekli hastalığı nedeniyle, Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nın 104. maddesinin ikinci fıkrasının (b) bendi hükmü uyarınca kaldırılmıştır.

31/7/2003

Ahmet Necdet SEZER

CUMHURBAŞKANI

Sayfa Başı

Yönetmelikler

İçişleri Bakanlığından:

Mahalli İdareler Uzlaşma Yönetmeliği

BİRİNCİ BÖLÜM

Amaç, Kapsam, Hukuki Dayanak ve Tanımlar

Amaç

Madde 1 — Bu Yönetmelik, il özel idareleri ve belediyeler tarafından uygulanan 213 sayılı Vergi Usul Kanununda yer alan tarhiyat sonrası uzlaşmaya ilişkin usul ve esasları belirlemek amacıyla düzenlenmiştir.

Kapsam

Madde 2 — Bu Yönetmeliğin kapsamına il özel idareleri ve belediyelerce ikmalen, re’sen veya idarece tarh ve tebliğ edilen vergi, resim ve harçlar ile bunlara ilişkin olarak kesilecek vergi ziyaı cezaları (usulsüzlük ve özel usulsüzlük cezaları ile Vergi Usul Kanununun 344 üncü maddesinin üçüncü fıkrası uyarınca vergi ziyaı cezası kesilen tarhiyata ilişkin vergi ve ceza hariç) girer.

Hukuki Dayanak

Madde 3 — Bu Yönetmelik, Vergi Usul Kanununun değişik Ek 1 inci maddesinin son fıkrasına dayanılarak hazırlanmıştır.

Tanımlar

Madde 4 — Bu Yönetmelikte geçen;

a) Bakanlık	: İçişleri Bakanlığını,
b) Genel Müdürlük	: Mahalli İdareler Genel Müdürlüğünü,
c) Kanun	: Vergi Usul Kanununu,
d) Uzlaşma	: Tarhiyat sonrası uzlaşmayı,
e) Komisyon	: İl özel idaresi ve belediye uzlaşma komisyonunu,
f) Vergi	: İl özel idarelerine ve belediyelere ait vergi, resim ve harçları,
g) Mükellef	: Kendisine vergi borcu terettüp eden gerçek veya tüzel kişilerle, sorumluları ve müteselsil sorumluları,
h) İdare	: İl özel idaresi ve belediyeyi,

ifade eder.

İKİNCİ BÖLÜM

Komisyonların Teşkili ve Yetkileri

Uzlaşma Komisyonlarının Yetkisi

Madde 5 — Vergi Usul Kanununun değişik Ek 1 inci maddesi ile bu Kanunun kapsamına giren il özel idareleri ve belediyelere ait vergi, resim ve harçlardan hangilerinde uzlaşma yoluna gidilebileceği ve uzlaşma komisyonlarının uzlaşabilecekleri vergi, resim ve harç miktarının üst sınırının tayini hususunda İçişleri Bakanlığı yetkilidir.

Bakanlığa tanınan bu yetkiye dayanılarak uzlaşma komisyonlarının uzlaşabilecekleri vergi, resim ve harç miktarlarının üst sınırı genel tebliğler ile belirlenir.

Uzlaşma Komisyonlarının Teşkili

Madde 6 — Uzlaşma komisyonları;

İl özel idareleri bütçesine giren vergi, resim ve harçlar için il özel idare müdürünün başkanlığında, vali tarafından saymanlık biriminden seçilecek iki memur üyeden,

Belediye bütçesine giren vergi, resim ve harçlar için belediye başkanının veya görevlendireceği başkan yardımcısı (büyükşehir belediyesinde genel sekreter, genel sekreter yardımcısı veya daire başkanı) başkanlığında, belediye gelir şube müdürü, gelir şube müdürü olmayan yerlerde belediye hesap işleri müdürü, hesap işleri müdürü olmayan yerlerde muhasebeci ile belediye encümenlerince saymanlık biriminden seçilecek bir memur üyeden müteşekkil üçer üyeden,

kurulur.

Bu komisyonlar üyelerinin tamamının katılmasıyla toplanırlar ve çoğunlukla karar verirler.

Komisyon başkan ve üyelerinin herhangi bir nedenle görevlerinin başında bulunmamaları halinde, vekalet edenler komisyonda görev yaparlar.

ÜÇÜNCÜ BÖLÜM

Uzlaşmanın Yapılması

Uzlaşma Talebi

Madde 7 — Uzlaşma talebinin, ceza ihbarnamesinin tebliği tarihinden itibaren 30 gün içinde mükellef veya ceza muhatabının bizzat veya resmi vekaletini haiz vekili vasıtası ile yetkili uzlaşma komisyonuna yazı ile yapılması gerekir.

Uzlaşma talebi, ihbarnamede yazılı vergi ve cezanın tamamı için yapılır. Kısmi uzlaşma talebinde bulunulamaz.

Uzlaşma komisyonları bir yargı organı olmayıp, kesilmiş olan cezada uyuşmak üzere yetkili kılınmış idareyi temsil eden kuruluşlardır. Bu nedenle, uzlaşma komisyonuna başvurma ve görüşmelere katılma konusunda mükellef veya ceza muhatabı adına hareket edecek kişinin avukat olması şart değildir. Bu kişilerin Noterlik Kanununun 60 ıncı maddesi uyarınca düzenlenen ve mükellef adına kesilen ceza miktarında uzlaşmaya yetkili oldukları şerhini taşıyan resmi vekaletnameye sahip olmaları yeterlidir.

Sekreterya Hizmetleri

Madde 8 — Uzlaşma komisyonlarının sekreterya hizmetlerini il özel idareleri ve belediyelerin hesap işleri ile ilgili servisleri yerine getirir.

Uzlaşma Talep Süresi

Madde 9 — Uzlaşma talebinin, vergi veya ceza ihbarnamesinin mükellefe tebliğ tarihini takip eden günden itibaren 30 gün içinde yapılması şarttır.

Uzlaşma Talebinin İncelenmesi ve Görüşmelerinin Yapılması

Madde 10 — Uzlaşma komisyonlarına verilen veya posta ile taahhütlü olarak gönderilen uzlaşma dilekçeleri üzerine sekreterya, talebi komisyona intikal ettirmeden önce;

a) Talebin uygun şekilde ve süresi içinde yapılıp yapılmadığını,

b) Uzlaşmanın komisyon yetkisi içinde bulunup bulunmadığını,

inceler.

Bu inceleme sonucunda, uzlaşma talebinin süresi içinde ve usulüne uygun şekilde yapılmadığının veya komisyonun yetkisi dışında bulunduğunun tespiti halinde talep reddedilir.

Uzlaşma talebinin süresinde ve usulüne uygun şekilde yapıldığının ve komisyonun yetkisi içinde bulunduğunun anlaşılması halinde, uzlaşma ile ilgili olarak yapılacak görüşmelere bizzat katılması veya resmi vekaletini haiz vekilini bulundurması hususu, görüşmenin tarihi, yapılacağı yer ve saati komisyon sekreteryası tarafından yazı ile en az onbeş gün önceden mükellefe bildirilir. Mükellefin istemesi üzerine onbeş günlük süreye bağlı kalınmaksızın daha önceki bir tarih, uzlaşma günü olarak belirlenebilir.

Uzlaşma davetiyesi muhatabına Vergi Usul Kanununun tebliğ hükümlerine göre tebliğ edilir. Tebliğ tarihini ve imzayı içeren alındı belgesi uzlaşma dosyasına konulur.

Mükellefin veya resmi vekaletini haiz vekilinin uzlaşma davetiyesinde belirtilen yer, tarih ve saatte toplantıya katılması halinde, uzlaşma görüşmelerine başlanır. Yapılan görüşme sonucunda uzlaşma sağlandığı takdirde, uzlaşma komisyonu durumu üç nüsha olarak düzenlenen tutanakla tespit eder. Bu tutanağın üç nüshası da komisyon başkan ve üyeleri ile mükellef veya vekili tarafından imzalanır.

Bu tutanağın bir nüshası mükellef veya vekiline derhal verilir. Bir nüshası gerekli işlem yapılmak üzere hesap işleri servisine aynı gün intikal ettirilir. Bir nüshası da uzlaşma komisyonunda oluşan dosyalarda saklanır. Tutanağın alt kısmında bir yere “Bu tutanağın bir nüshasını uzlaşma komisyonunda .../.../... tarihinde aldım”. ibaresi ve mükellef veya vekilinin adı ve soyadı yazıldıktan sonra imzası karşılığında tebliğ edilerek tebliğ işlemi gerçekleştirilir.

Uzlaşma sağlanamadığı takdirde (mükellef veya vekilinin uzlaşma komisyonunun davetine icabet etmemesi, komisyona geldiği halde uzlaşma tutanağını imzalamaması veya ihtirazi kayıtla imzalamak istemesi halinde uzlaşma sağlanamamış sayılır) komisyonca bu husus belirtilmek üzere üç nüsha tutanak düzenlenir. Tutanağın bir nüshası mükellefe verilir. Mükellefin uzlaşma davetine icabet etmemesi veya tutanağı almaktan imtina etmesi halinde, tutanağın iki örneği hesap işleri servisine gönderilir.

Uzlaşmanın sağlanamaması halinde, vergi ve ceza için yeniden uzlaşma talebinde bulunulamaz.

Uzlaşmanın vaki olmaması halinde (komisyon teklifinin mükellefçe kabul edilmediği durumda) komisyon nihai teklifini tutanağa geçirir. Mükellef dava açma süresinin son günü akşamına kadar komisyonun nihai teklifini kabul ettiğini bir dilekçe ile hesap işleri servisine bildirdiği takdirde, bu tarih itibariyle uzlaşma vaki olmuş sayılır ve buna göre işlem tesis edilir.

Uzlaşma Gününün Ertelenmesi

Madde 11 — Belirlenen uzlaşma günü bildirildikten sonra komisyonun o gün toplanamayacağının anlaşılması halinde, yeni bir uzlaşma günü belirlenerek mükellefe bildirilir.

Uzlaşma müzakeresinin belirlenen günde sonuçlandırılamaması veya daha ayrıntılı bir inceleme ya da araştırma yapılmasını gerektirmesi halinde, uzlaşma görüşmesi ya aynı gün belirlenen ya da sonradan belirlenerek mükellefe bildirilecek bir başka tarihe ertelenebilir. Bu durum, komisyon başkan ve üyeleri tarafından imzalanan bir tutanakla tespit olunur ve bu tutanak uzlaşma dosyasında saklanır.

DÖRDÜNCÜ BÖLÜM

Uzlaşmanın Sonuçları

Uzlaşmanın Kesinliği

Madde 12 — Uzlaşma vaki olduğu takdirde komisyonların düzenleyecekleri uzlaşma tutanakları kesin olup, gereği hesap işleri servisince derhal yerine getirilir.

Uzlaşma tutanağının hesap işleri servisine intikali üzerine tarih ve tebliğ edilmiş olan vergi ve ceza, uzlaşılan vergi miktarına göre düzeltilir.

Uzlaşma ve Cezalarda İndirme

Madde 13 — Yapılan tarhiyata karşı cezada indirim veya uzlaşma hükümlerinden sadece birisinden yararlanılabilir. Uzlaşma talebinde bulunan mükellef, uzlaşma tutanağını imzalayıncaya kadar uzlaşma talebinden vazgeçtiğini beyan ederek adına salınan cezalar hakkında Kanunun 376 ncı maddesinin uygulanmasını isteyebilir.

Ödeme Zamanı

Madde 14 — Uzlaşma konusu yapılan vergi ve cezalar;

a) Uzlaşma vaki olduğu takdirde buna ilişkin düzenlenen ve tebliğ olunan uzlaşma tutanağı vergi ve cezaların ödeme zamanlarından önce tebliğ edilmişse kanuni ödeme zamanlarında; ödeme zamanları kısmen veya tamamen geçtikten sonra tebliğ edilmişse ödeme süreleri geçmiş olanlar uzlaşma tutanağının tebliğinden itibaren bir ay içinde;

b) Uzlaşma vaki olmadığı takdirde, Vergi Usul Kanununun 112 ve 368 inci maddeleri ile 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 27 nci maddesinin (3) numaralı bendi hükmü çerçevesinde,

ödenir.

BEŞİNCİ BÖLÜM

Çeşitli ve Son Hükümler

Uzlaşma Konusu Yapılabilecek ve Yapılamayacak Cezalar

Madde 15 — 2464 sayılı Belediye Gelirleri Kanununa göre alınacak katılım paylarında uzlaşma yapılamaz.

Vergi Usul Kanununun Ek 1 inci maddesinde 24/6/1994 tarihli ve 4008 sayılı kanunla yapılan değişiklikle kaçakçılık suçu cezası kesilen tarhiyata ilişkin vergi ve ceza uzlaşma kapsamından çıkarılmış olduğundan, 1/1/1995 tarihinden sonraki vergilendirme dönemlerine ait olup kaçakçılık suçu cezası kesilen vergi ve cezada uzlaşma yapılmaz.

Bu tarihten (1/1/1995) önceki dönemlere ilişkin olarak kesilecek kaçakçılık cezası ise uzlaşma konusu yapılabilir.

1/1/1995 ile 1/1/1999 tarihleri arasındaki vergilendirme dönemlerine ilişkin olarak kesilecek kusur ve ağır kusur cezaları uzlaşma konusu yapılabilir.

1/1/1999 tarihinden itibaren başlayan vergilendirme dönemine ilişkin olarak kesilen usulsüzlük ve özel usulsüzlük cezaları ile Kanunun 344 üncü maddesinin üçüncü fıkrası uyarınca vergi ziyaı cezası kesilen tarhiyata ilişkin vergi ve ceza hariç vergi ziyaı cezası da vergi aslından bağımsız olarak uzlaşma konusu yapılabilir.

Yürürlük

Madde 16 — Maliye Bakanlığı ve Sayıştay’ın görüşü alınarak hazırlanan bu Yönetmelik, yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

Yürütme

Madde17 — Bu Yönetmelik hükümlerini İçişleri Bakanı yürütür.

—— • ——

Sanayi ve Ticaret Bakanlığından:

Tüketicinin Korunması Hakkında 4077 Sayılı Kanunun 29 uncu

Maddesinde Öngörülen Hesabın Kullanılmasına

İlişkin Yönetmelik

Amaç

Madde 1 — Bu Yönetmelik 6/3/2003 tarihli ve 4822 sayılı Kanunla değiştirilen 4077 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkında Kanunun 29 uncu maddesi uyarınca T.C. Merkez Bankası veya T.C. Ziraat Bankası nezdinde açılan hesapta toplanan tutarın dağılımı ve kullanımına ilişkin yöntemleri belirlemek amacıyla hazırlanmıştır.

Dayanak

Madde 2 — Bu Yönetmelik 23/2/1995 tarihli ve 4077 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkında Kanunun 31 inci ve bu Kanunun 6/3/2003 tarihli ve 4822 sayılı Kanun ile değişik 29 uncu maddelerine dayanılarak hazırlanmıştır.

Tanımlar

Madde 3 — Bu Yönetmeliğin uygulanmasında;

a) Bakanlık: Sanayi ve Ticaret Bakanlığını,

b) Bakan : Sanayi ve Ticaret Bakanını,

c) Genel Müdürlük: Tüketicinin ve Rekabetin Korunması Genel Müdürlüğünü,

d) Merkez Saymanlık Müdürlüğü: Sanayi ve Ticaret Bakanlığı Merkez Saymanlık Müdürlüğünü,

ifade eder.

Bankalar Özel Hesabı ve İşleyişi

Madde 4 — Yeni kurulacak olan anonim ve limited şirket statüsündeki tüm ortaklıkların sermayelerinin ve sermaye artırımı halinde artan kısmın binde biri nispetinde yapılacak ödemeler, Bakanlıkça belirlenen Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası veya muhabiri olan T.C. Ziraat Bankası nezdinde açılan "Sanayi ve Ticaret Bakanlığı Tüketicinin Korunması Hesabı"nda toplanır. Bu hesapta toplanan tutarların yüzde altmışı Sanayi ve Ticaret Bakanlığı Merkez Saymanlık Müdürlüğü hesabına, yüzde kırkı Rekabet Kurumu hesabına her ay sonu aktarılır.

Söz konusu paralar "Sanayi ve Ticaret Bakanlığı Tüketicinin Korunması Hesabı"na geçtiği tarihte ödenmiş sayılır. Hesabın işleyişi ile ilgili işlemlerde Merkez Saymanlık Müdürlüğü görevlendirilmiştir. Merkez Saymanlık Müdürlüğü hesabına aktarılan tutarlar bir yandan bütçeye özel gelir, diğer yandan Maliye Bakanlığınca, Bakanlık bütçesinde mevcut veya yeni açılacak tertiplere özel ödenek kaydedilir.

Bu suretle özel ödenek kaydedilen miktarlardan yılı içerisinde harcanmayan tutarları ertesi yıl bütçesine devren özel gelir ve özel ödenek kaydetmeye Maliye Bakanı yetkilidir.

Hesabın Kullanım Yerleri

Madde 5 — Tüketici Konseyi, Tüketici Sorunları Hakem Heyetleri ile Reklam Kurulunun kuruluş ve çalışmalarına ilişkin masraflar, Bakanlığın tüketicinin korunması amacına yönelik masrafları ve 4077 sayılı Kanuna göre sair harcamaları için bütçeye özel gelir ve Bakanlık Bütçesine özel ödenek kaydedilen paralar;

a) Motorlu taşıt alımı, kiralanması, bakımı, onarımı ile ilgili her türlü giderleri ve akaryakıt harcamalarını,

b) Bilgisayar uygulamalarını gerçekleştirmek amacıyla donanım, yazılım ve diğer birimlerinin satın alınması, kiralanması, bakım, onarım ve bu sistemlerin kurulması ve işletilmesi sırasında yapılması gereken her türlü harcamaları,

c) Döşeme, demirbaş alımı, bakımı, onarımı ve hizmet alımı ile demirbaş veya benzeri eşyaların belirli süreler içinde kiralanmak suretiyle sadece hizmetlerinin satın alınması ve benzeri her türlü giderlerini,

d) Gayrimenkul, tadilat ve onarım işlerinde kullanılmak üzere yapı malzemesi, her çeşit makine, araç, gereç, alet edevat satın alınması, kiralanması, tadilat ve onarımı ile bunların ulaştırma ve taşıma giderlerini,

e) Temsil, ağırlama, tören giderleri, yurtiçi ve yurtdışında düzenlenecek olan fuar, tanıtma, mesleki kurs, seminer, panel, kongre ve toplantılar için yapılacak harcamalar,

f) 6245 sayılı Harcırah Kanununa göre ödenecek geçici görev yollukları ile katılım ücretlerini,

g) Teknik inceleme ve araştırma giderlerini,

h) Tüketici Konseyi, Tüketici Sorunları Hakem Heyetleri ve Reklam Kurulu’nun bu maddede sayılan harcamaların yapılacağı hizmetlerin gerçekleştirilmesine yönelik diğer giderlerini,

ı) Matbu kağıt, belge, broşür, afiş, poster, kitap, dergi, vb. yayınların bastırılması ve bunlarla ilgili olarak basım-yayın organlarına yapılacak ödemeler, sözlü ve yazılı metin tercümelerine verilecek ücretler ile uygulamaya ilişkin her türlü harcamaları, büro malzemeleri ve kırtasiye giderlerini,

j) Posta, telefon, teleks, fax, elektrik, su, ısınma giderleri, bilgisayar iletişim sistemleri, internet ve benzeri masrafları ile hat kiralanmasına ilişkin harcamalarını,

k) Özel veya resmi kuruluşların laboratuvarlarında yaptırılacak test ve muayene ücretleri ve ilgili mevzuatı gereğince uygun görülen hallerde, numune kabı alınması, taşıma giderleri ve benzeri analiz giderlerini,

l) Bakanlıkça yapılan piyasa gözetimi ve denetimleri sırasında alınan numunelerin, numune alımı işleminden sonra, taşınması veya Bakanlıkta saklanması sırasında bozulması, kırılması ve benzeri şekilde zayi olması durumunda, bunlara ilişkin masraflarını,

m) Tüketicinin bilinçlenmesi, tüketici bilincinin geliştirilmesi ve tüketicinin eğitilmesi gibi çalışmalarla ilgili yapılacak plaket, gazete ilanı ve benzeri gibi her türlü yarışma masrafları ile bu faaliyetler sırasında Maliye Bakanlığının uygun görüşü alınıp Bakanlıkça tespit edilerek verilecek para ödülü gibi giderlerini,

n) Hesabın kullanım alanı ile ilgili olarak yurtiçinde eleman yetiştirilmesi amacıyla yapılacak giderleri,

o) Her türlü güvenlik ve temizlik hizmetleriyle ilgili yapılacak harcamalarını,

p) Bu maddeye göre yapılacak ihalelerle ilgili ilan, keşif bedeli, ve benzeri her türlü giderleri,

r) Usul, esas ve oranları Maliye Bakanlığının uygun görüşü üzerine Bakanlık bütçesine kaydedilen özel ödeneği aşmayacak şekilde Bakanlıkça tespit edilecek miktarlarda Bakanlık personeline yapılacak ek ödemeleri,

s) Reklam Kurulu ve Özel İhtisas Komisyonları üyeleri ile Tüketici Sorunları Hakem Heyetleri Başkanı, üyeleri ve raportörlerine Maliye Bakanlığının uygun görüşü alınarak Bakanlıkça belirlenecek miktarlarda verilen huzur hakkı ve ücretleri ile 4077 sayılı Kanuna göre bilirkişi ücretlerini,

t) Tüketici dernekleri ve bunların üst kuruluşlarına; Bakanlık ve Maliye Bakanlığının birlikte hazırlayacağı Yönetmelikle belirlenecek kriterler çerçevesinde yapılacak maddi yardımları,

u) Anonim ve limited şirket statüsündeki ortaklıkların kuruluş veya sermaye artırımından vazgeçmesi halinde iadelere ilişkin ödemeleri,

karşılamak amacıyla kullanılır.

Yatırım niteliğindeki harcamalar yılı programı ile ilişkilendirilmek suretiyle kullanılır.

Harcama Usulü

Madde 6 — Bu Yönetmelik hükümleri çerçevesinde yapılacak harcamalar, 1050 sayılı Muhasebe-i Umumiye Kanunu ve 4734 sayılı Kamu İhale Kanunu ile Devlet Muhasebesi Yönetmeliği ve Devlet Harcama Belgeleri Yönetmeliği hükümlerine tabidir.

Harcamalar, niteliğine göre Bakanlık merkezinden ya da mahallinde yapılır.

Yürürlükten Kaldırılan Yönetmelik

Madde 7 — 23/9/1995 tarihli ve 22413 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan 4077 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkında Kanunun 29 uncu Maddesinde Öngörülen Hesabın Kullanılmasına İlişkin Yönetmelik yürürlükten kaldırılmıştır.

Yürürlük

Madde 8 — Maliye Bakanlığı ile Sayıştayın görüşü alınarak hazırlanan bu Yönetmelik 14/6/2003 tarihinden geçerli olmak üzere yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

Yürütme

Madde 9 — Bu Yönetmelik hükümlerini Sanayi ve Ticaret Bakanı yürütür.

—— • ——

Sanayi ve Ticaret Bakanlığından:

Tüketici Sorunları Hakem Heyetleri Yönetmeliği

BİRİNCİ BÖLÜM

Genel Hükümler

Amaç

Madde 1 — Bu Yönetmelik, il ve ilçe merkezlerinde tüketici sorunları hakem heyetlerinin kurulmasına, çalışmasına ilişkin usul ve esasları düzenler.

Kapsam

Madde 2 —Bu Yönetmelik, Kanunun 25 inci maddesinde cezai yaptırıma bağlanmış hususlar dışında, tüketiciler ile satıcı ve sağlayıcılar arasında çıkan uyuşmazlıkları kapsar.

Dayanak

Madde 3 —Bu Yönetmelik, 23/2/1995 tarihli ve 4077 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkında Kanunun 31 inci ve bu Kanunun 6/3/2003 tarihli ve 4822 sayılı Kanunla değişik 22 nci ve 29 uncu maddelerine dayanılarak hazırlanmıştır.

Tanımlar

Madde 4 — Bu Yönetmeliğin uygulanmasında,

a) Bakanlık: Sanayi ve Ticaret Bakanlığını,

b) Genel Müdürlük: Tüketicinin ve Rekabetin Korunması Genel Müdürlüğünü,

c) İl Müdürlüğü: Sanayi ve Ticaret İl Müdürlüğünü,

d) Hakem Heyeti: Tüketiciler ile satıcı ve sağlayıcılar arasında çıkan uyuşmazlıklara çözüm bulmak amacı ile il veya ilçe merkezlerinde oluşturulan Tüketici Sorunları Hakem Heyetlerini,

e) Başkan: Tüketici sorunları hakem heyeti başkanını,

f) Tüketici: Bir mal veya hizmeti ticari veya mesleki olmayan amaçlarla edinen, kullanan veya yararlanan gerçek ya da tüzel kişiyi,

g) Satıcı: Kamu tüzel kişileri de dahil olmak üzere ticari veya mesleki faaliyetleri kapsamında tüketiciye mal sunan gerçek veya tüzel kişileri,

h) Sağlayıcı: Kamu tüzel kişileri de dahil olmak üzere ticari veya mesleki faaliyetleri kapsamında tüketiciye hizmet sunan gerçek veya tüzel kişileri,

ı) Tüketici Örgütleri: Tüketicinin korunması amacıyla kurulan dernek, vakıf veya bunların üst kuruluşlarını,

j) Mal: Alış-verişe konu olan taşınır eşyayı, konut ve tatil amaçlı taşınmaz malları ve elektronik ortamda kullanılmak üzere hazırlanan yazılım, ses, görüntü ve benzeri gayri maddi malları,

k) Hizmet: Bir ücret veya menfaat karşılığında yapılan mal sağlama dışındaki her türlü faaliyeti,

l) Tüketici işlemi: Mal veya hizmet piyasalarında tüketici ile satıcı-sağlayıcı arasında yapılan her türlü hukuki işlemi,

m) Kanun: Tüketicinin Korunması Hakkında Kanunu,

ifade eder.

İKİNCİ BÖLÜM

Kuruluş

Hakem Heyetlerinin Kuruluşu ve Görev Alanı

Madde 5 —Tüketiciler ile satıcı ve sağlayıcılar arasında çıkan uyuşmazlıkları çözümlemek amacıyla veya tüketici mahkemelerinde delil olarak ileri sürülebilecek kararları almak üzere il ve ilçe merkezlerinde hakem heyetleri kurulur.

İl hakem heyetleri il merkezi sınırları içinde, ilçe hakem heyetleri ise ilçe sınırları içinde görevli ve yetkilidir. Başvurular, tüketicinin mal veya hizmeti satın aldığı veya tüketicinin ikametgahının bulunduğu yerdeki hakem heyetine yapılır.

Büyükşehir statüsünde bulunan illerde kurulan il hakem heyetleri, mal ve hizmet bedeli Bakanlıkça her yıl Aralık ayı içinde tespit ve ilan edilecek tutarın üzerindeki uyuşmazlıklara bakmakla görevli ve yetkilidir. Bu bedelin altındaki uyuşmazlıklara büyükşehir belediyesi sınırları dahilinde kurulu ilçelerdeki hakem heyetlerince ikinci fıkrada belirtilen esaslar uyarınca bakılır.

Hakem heyetleri; görev, yetki veya çalışma kapsamı dışında kalan başvuruları doğrudan ilgili kuruluşlara veya hakem heyetlerine intikal ettirir.

Hakem Heyetlerinin Sayısı

Madde 6 —Bakanlıkça, büyükşehir statüsünde bulunan illerde ve ayrıca ihtiyaç halinde diğer il ve ilçelerde il müdürlüklerinin görüşü alınarak birden fazla hakem heyeti kurulabilir.

Hakem Heyetleri Başkan ve Üyeleri

Madde 7 — Hakem heyetleri, başkan dahil beş üyeden oluşur. Heyetin başkanlığı illerde sanayi ve ticaret il müdürü veya görevlendireceği bir memur, ilçelerde kaymakam veya görevlendireceği bir memur tarafından yürütülür.

Diğer üyeler şunlardır:

a) Belediye başkanının görevlendireceği uzman bir personel,

b) Baronun mensupları arasından görevlendireceği bir avukat,

c) Tüketici örgütlerinin seçecekleri bir üye,

d) Satıcının tacir olduğu uyuşmazlıklarda ticaret ve sanayi odasının ya da bunların ayrı ayrı örgütlendiği yerlerde ticaret odasının, satıcının esnaf ve sanatkar olduğu uyuşmazlıklarda, illerde esnaf ve sanatkarlar odaları birliğinin, ilçelerde esnaf ve sanatkarlar odalarının görevlendireceği bir üye.

Başkan ve üyelerin yukarıda yer alan nitelikte yedekleri de ayrıca belirlenir.

Hakem heyetlerinin oluşumunun sağlanamadığı yerlerde noksan üyelikler başkanın, belirlenecek üye sayısını yazılı olarak bildirmesi üzerine, belediye meclislerince re'sen doldurulur. Bu üyelerin isimleri, yapılacak ilk toplantıda belirlenerek başkana bildirilir.

Hakem heyetinin kuruluşu sırasında tüketici örgütü bulunmayan il veya ilçede tüketici örgütlerinden birinin sonradan kurulması halinde, belediye meclisi tarafından tespit edilen üyenin görevi sona erer ve yerine tüketici örgütü temsilcisi görev alır. Buna ilişkin işlemler hakem heyeti başkanınca yürütülür.

Başkan dışındaki üyelerin görev süresi iki yıldır. İstifa, ölüm, altı aydan fazla sürekli hastalık ve diğer nedenlerle görev süresi dolmadan önce boşalan üyelikler için görevlendirilenler, yerine atandığı kişinin kalan süresini tamamlar. Görev süresi sona erenin üyeliği, yerine görevlendirilen kişi göreve başlayıncaya kadar devam eder.

Üyelerde Aranacak Şartlar

Madde 8 —Hakem heyetleri üyelerinin aşağıdaki şartları taşımaları zorunludur:

a) T.C. vatandaşı olmak,

b) 18 yaşından küçük olmamak,

c) 657 sayılı Devlet Memurları Kanununun 48 inci maddesinin (A) bendinin (5) numaralı alt bendinde düzenlenen şartları taşıyor olmak,

d) Kamu haklarından mahrum bulunmamak,

e) Görevini devamlı yapmasına engel olabilecek vücut veya akıl hastalığı bulunmamak,

f) Hakem heyeti üyelerinin yüksek okul mezunu olmaları esastır. Ancak, belirtilen özellikte üye bulunamadığı yerlerde illerde en az lise, ilçelerde en az ilköğretim okulu veya denkliği Milli Eğitim Bakanlığınca kabul edilen eğitim kurumlarından birini bitirmiş olmak.

Bu şartları taşımadıkları sonradan anlaşılanların görevlerine başkan tarafından son verilir.

Tüketici Örgütleri Temsilcilerinin Tespiti

Madde 9 —Her il ve ilçede faaliyet gösteren tüketici örgütlerinin tamamı, kendi aralarında seçecekleri temsilciyi, o il ya da ilçenin hakem heyeti üyesi olarak illerde sanayi ve ticaret il müdürlüğüne, ilçelerde kaymakamlığa bildirir.

Bu Yönetmeliğin yayımı tarihinden itibaren en geç bir ay zarfında bu bildirimin yapılmaması halinde, illerde sanayi ve ticaret il müdürlüğü, ilçelerde kaymakamlık tarafından aşağıdaki kriterler dahilinde hakem heyetine temsilci gönderecek tüketici örgütü belirlenir. Bunların tespitinde sırasıyla,

a) Hakem heyetinin bulunduğu il veya ilçe merkezinde çalışmaların faal olarak yürütülmesi,

b) İl veya ilçe merkezinde aynı türden tüketici örgütü varsa, kayıtlı üye veya ortak sayısının en fazla olması,

c) Ülke düzeyinde kurulan ve faaliyette bulunan şube sayısı,

dikkate alınmak suretiyle tespit edilen tüketici örgütü yönetim kurulu, temsilcisini belirleyerek illerde il müdürlüğüne, ilçelerde kaymakamlıklara bildirir.

Her il ve o ile bağlı ilçelerde seçilen tüketici örgütleri temsilcilerinin kimlikleri ve üyesi oldukları tüketici örgütlerinin unvanları il müdürlüklerince toplu halde onbeş gün içerisinde Genel Müdürlüğe bildirilir.

Raportör

Madde 10 — İllerde il müdürü tarafından il müdürlüğü personeli arasından, ilçelerde kaymakam tarafından ilçede görevli Devlet memurları arasından en az bir asil bir yedek raportör görevlendirilir. Raportörün yüksek öğrenim görmüş olması esastır. Yüksek öğrenim görmüş kişinin bulunmaması halinde lise veya denkliği Milli Eğitim Bakanlığınca kabul edilen eğitim kurumlarından birini bitirmiş kişiler arasından görevlendirilir.

Raportör, hakem heyetinin çalışmalarına ve kararlarına esas olacak;

a) Dosya ve raporu hazırlamak,

b) Toplantı gündemini düzenlemek,

c) Toplantılarda hazır bulunmak,

d) Toplantı tutanaklarını tutmak, karar defterine kaydetmek,

e) Evrak ve arşiv işlerini yürütmek,

f) Başkanın ve hakem heyetinin uygun gördüğü diğer işleri yapmak,

ile görevlidir.

Toplantılarda raportörün oy hakkı yoktur.

ÜÇÜNCÜ BÖLÜM

Çalışma Usul ve Esasları

Başvuru

Madde 11— Uyuşmazlıklarla ilgili başvuru, uyuşmazlık konusunu içeren dilekçenin, delil oluşturan ilgili belgelerle birlikte hakem heyetine verilmesiyle yapılır.

Tüketici aynı uyuşmazlık konusu ile ilgili olarak birden çok hakem heyetine başvuramaz. Aksi takdirde diğer taraf lehine derdestlik itirazında bulunma hakkı doğar.

Tüketicinin uyuşmazlık konusu ile ilgili olarak aynı hakem heyetine birden fazla başvuru yapması durumunda da ikinci fıkra hükümleri uygulanır.

Tüketiciler ile satıcı ve sağlayıcılar arasındaki uyuşmazlıklarda Kanun'un 23 üncü maddesi hükümleri saklıdır.

Karar Süresi

Madde 12 — Müracaatlar, başvuru tarih ve sırasına göre en geç üç ay içinde hakem heyetince görüşülüp karara bağlanır.

Başvurular, tarafların ivedi inceleme talebi bulunduğu veya başkan tarafından gerekli görüldüğü hallerde hakem heyetlerince öncelikle gündeme alınarak sonuçlandırılır.

Tüketicinin yabancı turist olması durumunda da ikinci fıkra hükümleri uygulanır.

Toplantı Zamanı

Madde 13 — Toplantılar her ayın ikinci ve dördüncü haftalarının ilk günleri, en az ayda iki defa, resmi tatil günlerine rastladığında tatilden sonraki ilk çalışma gününde olmak üzere yapılır.

Gündemde görüşülecek uyuşmazlık konusu bulunmadığı takdirde toplantı yapılmaz.

Olağanüstü Toplantı

Madde 14 — Başkanın çağrısı üzerine, öncelikle görüşülmesi gereken konularda hakem heyetleri olağanüstü toplanabilir. Toplantı tarihi üyelere iki gün önce yazılı olarak bildirilir.

Toplantı Yeri ve Gündem

Madde 15 — Toplantılar, Bakanlık taşra teşkilatının bulunduğu yerlerde il müdürlüğünde, bulunmadığı yerlerde ise kaymakamlık binasında yapılır.

Toplantı gündemi başkan tarafından 11 ve 12 nci maddeler uyarınca belirlenir ve toplantı başlamadan önce üyelere dağıtılır.

Toplantı ve Karar Yeter Sayısı

Madde 16 — Hakem heyeti, en az üç üye ile toplanır ve oturuma katılanların oy çokluğu ile karar verir.

Üyeler çekimser oy kullanamaz. Oyların eşit olması halinde başkanın oy kullandığı taraf çoğunlukta sayılır.

Toplantılara Katılma Mecburiyeti

Madde 17 — Hakem heyeti üyeleri toplantılara katılmak zorundadırlar. Geçerli mazeretleri sebebiyle oturumlara katılamayacak üyeler, durumlarını toplantıdan önce başkana bildirirler. Birbirini takip eden toplam dört toplantıya mazeretsiz olarak veya mazeretli de olsa üç aylık sürede yapılan toplantılara hiç katılmayanların üyeliği düşer.

Toplantılara Katılamayacaklar

Madde 18 — Hakem heyetleri başkan ve üyeleri; kendisi, usul ve füruundan biri ile eşi ve üçüncü dereceye kadar, bu derece dahil, kan ve sıhri hısımları ile ilgili uyuşmazlıkların görüşülmesine ve bu konuda yapılacak oylamaya katılamazlar.

İnceleme Şekli

Madde 19 — İnceleme, raportör tarafından hazırlanan rapor ve ilgili belgelerin yer aldığı dosya üzerinde yapılır. Ayrıca, hakem heyetince gerek görüldüğü hallerde taraflar dinlenir.

Çözümü bilirkişi incelemesini gerektiren uyuşmazlık konularında,

a) Bağlayıcı olmayan hakem heyeti kararları için bir,

b) Bağlayıcı hakem heyeti kararları için birden fazla,

bilirkişi görevlendirilebilir.

Hakem Heyeti Kararlarının Kapsamı

Madde 20 — Hakem heyetlerinin kararları yalnız verildikleri uyuşmazlıklar için hüküm ifade eder.

Bilgi ve Belge İsteme Yetkisi

Madde 21 —Hakem heyeti, uyuşmazlık konusuna ilişkin her türlü bilgi ve belgeyi taraflardan, ilgili kurum ve kuruluşlardan isteyebilir.

Karar Tutanağı

Madde 22 — Toplantıda görüşülen konular ve alınan kararlar en az iki nüsha olarak, toplantı sırasında tutanakla tespit edilir. Tutanak, başkan ve toplantıya katılan üyeler tarafından imzalanır. Bu nüshalardan biri dosyasında muhafaza edilir, diğeri ise sayfaları müteselsil sıra numaralı karar defterine yapıştırılarak il müdürlüğü veya kaymakamlık mührü ile köşelerinden mühürlenir.

Karar tutanağında olması gereken hususlar:

a) İstemin özeti,

b) Yapılan inceleme,

c) Alınan karar ile dayandırıldığı mevzuat hükümleri ve deliller.

Kararların Bildirimi

Madde 23 — Kararlar, alındığı tarihten itibaren beş gün içinde taraflara yazılı olarak bildirilir.

Kararın İlanı

Madde 24 — Hakem heyetlerince alınan kararların taraf ve sonuçlarını gösterir listeler, illerde il müdürlüklerinde, ilçelerde kaymakamlıklarda duyuru panolarında aylık olarak ilan edilir.

Faaliyet Raporu

Madde 25 — İlçe hakem heyetleri dörder aylık dönemler halinde hazırlayacakları faaliyet raporlarını dönem bitiminden itibaren onbeş gün içerisinde il müdürlüklerine gönderirler.

İl müdürlükleri, ilçelerden gelen faaliyet raporlarını il hakem heyeti faaliyet raporu ile birlikte, birinci fıkrada belirtilen sürenin bitiminden itibaren onbeş gün içinde Genel Müdürlüğe yazılı olarak bildirir.

DÖRDÜNCÜ BÖLÜM

Mali Hükümler

Mali Hükümler

Madde 26 — Bu Yönetmeliğin uygulanmasından kaynaklanacak bütün giderler, 4077 sayılı Kanunun 29 uncu maddesi hükümlerine göre karşılanır.

Huzur Hakkı ve Ücreti

Madde 27 — Hakem heyeti başkan ve üyeleri ile raportörlere, huzur hakkı veya huzur ücreti olarak, her ay 2000 gösterge rakamının memur aylık katsayısı ile çarpımı sonucu bulunacak miktarı geçmemek üzere Maliye Bakanlığının uygun görüşü alınarak Bakanlıkça belirlenen miktarlarda ödeme yapılır. Gündemde görüşülecek uyuşmazlık konusu olmadığı için toplantı yapılmayan aylarda ücret tahakkuk ettirilmez.

Hakem heyeti başkan, üye ve raportörlerinin alacakları huzur hakkı ve ücretinin hesaplanmasında, ay içinde yapılan toplantılardan katıldıkları toplantı sayısı dikkate alınır.

BEŞİNCİ BÖLÜM

Son Hükümler

Yürürlükten Kaldırma

Madde 28 — 15/8/1995 tarihli ve 22375 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Tüketici Sorunları Hakem Heyetleri Yönetmeliği yürürlükten kaldırılmıştır.

Yürürlük

Madde 29 — Maliye Bakanlığı ve Sayıştay’ın görüşü alınarak hazırlanan bu Yönetmelik 14/6/2003 tarihinden geçerli olmak üzere yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

Yürütme

Madde 30 — Bu Yönetmelik hükümlerini Sanayi ve Ticaret Bakanı yürütür.

T.C.

………………………………….

Tüketici Sorunları Hakem Heyeti Başkanlığı

Karar No :

Karar Tarihi :

……………………………………………

Tüketici Sorunları Hakem Heyeti Kararıdır

Başkan Üye Üye Üye Üye

……….. ………… …………. …………. …………..

……….

Raportör

……….

Şikayet eden :…………………………………………… .

Şikayet edilen :……………………………………………..

Şikayet konusu :…………………………………………….

Şikayet tarihi :……………………………………………..

Olayın Özeti :

…………………………………………………………………………………………………….………………………………………………………

……………………………

Şikayet Edilenin Savunmasının Özeti:

……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………

……………………………

İnceleme ve Gerekçe:

……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………

……………………………

Hüküm:

……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………

……………………………

—— • ——

Atatürk Üniversitesinden:

Atatürk Üniversitesi Önlisans ve Lisans Eğitim-Öğretim ve

Sınav Yönetmeliğinin 1 inci Maddesinin

Değiştirilmesine Dair Yönetmelik

MADDE 1 —22/7/2002 tarihli ve 24823 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Atatürk Üniversitesi Önlisans ve Lisans Eğitim-Öğretim ve Sınav Yönetmeliğinin 1 inci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“Madde 1 —Bu Yönetmeliğin amacı, Atatürk Üniversitesinin Tıp, Diş Hekimliği, Veteriner, Hukuk Fakülteleri ve Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu dışındaki fakülte ve yüksekokullarının kayıt, eğitim-öğretim ve sınavlarında uyulacak esasları düzenlemektir.”

Yürürlük

MADDE 2 —Bu Yönetmelik yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

Yürütme

MADDE 3 —Bu Yönetmelik hükümlerini Atatürk Üniversitesi Rektörü yürütür.

—— • ——

Atatürk Üniversitesinden:

Atatürk Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu Lisans

Eğitim-Öğretim ve Sınav Yönetmeliğinin 11 inci Maddesinde

Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik

MADDE 1 —31/7/2002 tarihli ve 24832 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Atatürk Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu Lisans Eğitim-Öğretim ve Sınav Yönetmeliğinin 11 inci maddesinin 2 nci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“Beden Eğitimi ve Spor Öğretmenliği hariç diğer programdaki toplam kredi miktarı ortak zorunlu dersler hariç dört yıllık programlarda 140 ± 20’dir”

Yürürlük

MADDE 2 —Bu Yönetmelik yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

Yürütme

MADDE 3 —Bu Yönetmelik hükümlerini Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu Müdürü yürütür.

—— • ——

Mersin Üniversitesinden:

Mersin Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu Eğitim-Öğretim

ve Sınav Yönetmeliğinin Yürürlükten Kaldırılmasına

Dair Yönetmelik

MADDE1 —24/7/2000 tarihli ve 24119 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Mersin Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu Eğitim-Öğretim ve Sınav Yönetmeliği yürürlükten kaldırılmıştır.

Yürürlük

MADDE 2 —Bu Yönetmelik yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

Yürütme

MADDE3 —Bu Yönetmelik hükümlerini Mersin Üniversitesi Rektörü yürütür.

Sayfa Başı

Kamu İhale Kurulu Kararları

—— • ——

Kamu İhale Kurumundan:

—— • ——

Sayfa Başı

—— • ——

Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığından:

İŞKOLU TESPİT KARARI

Karar Tarihi : 24/7/2003

Karar No : 2003/12

İşyeri : İnönü Üniversitesi Rektörlüğüne bağlı işyerleri

İnönü Üniversitesi Kampüsü-MALATYA

Tespiti İsteyen : Tez Koop-İş Sendikası

İnceleme : İnönü Üniversitesi Rektörlüğünde Bakanlığımızca yapılan incelemede; Rektörlüğe bağlı İdari Bilimler, Mühendislik, Fen Edebiyat, Tıp Fakültesi, Meslek Yüksek Okulu, Üniversite Misafirhanesi, Yüzme Havuzu İşletmeciliği, Basımevi, Mekanik Atölye, Demir Doğrama Atölyesi, Mobilya Atölyesi, Bağ-Bahçe Tanzimi ve Isı Merkezi işyerlerinde çalışan işçiler tarafından temizlik, park-bahçe bakımı, kalorifer yakım, bakım-onarım ve yemek pişirme vb. işlerin yapıldığı, Üniversite Rektörlüğü ve Rektörlüğe bağlı öğretim ve eğitim yapılan fakültelerde yapılan temizlik işlerinin, ihale yoluyla Enkay Turizm Temizlik İnşaat Ltd. Şti.’ne verildiği, ancak işçilerin işe alınması ve çıkarılmasında Üniversite Rektörlüğünün yetkili olduğu, şirket tarafından işlerin organizesi ve yaptırımının sağlandığı, işyerlerinde yapılan işlerin, asıl iş olan eğitim ve öğretim işinin görülmesinde yardımcı işlerden olmayıp, asıl işlerden önce veya sonra yapılan ve asıl işten bağımsızlığı ağır basan bir özellik taşıyan işlerden olduğu, bu nedenle işyerlerinde yapılan işlerin İşkolları Tüzüğü’nün 28 sıra numaralı "Genel İşler" işkolunda yer alması gerektiği tespit edilmiştir.

Karar : İnönü Üniversitesi Rektörlüğüne bağlı yukarıda belirtilen işyerlerinde çalışan işçiler tarafından yapılan işlerin niteliği itibariyle İşkolları Tüzüğü’nün 28 sıra numaralı "Genel İşler" işkoluna girdiğine ve yapılan bu tespitin Resmî Gazete’de yayımlanmasına 2821 sayılı Sendikalar Kanunu’nun 4. maddesi gereğince karar verilmiştir.

—— • ——

Sanayi ve Ticaret Bakanlığından:

Tiftik Üreticilerinin Desteklenmesine ve Doğrudan Destek Ödemeleri

İçin Gerekli Finansmanın Destekleme ve Fiyat İstikrar Fonu’ndan

Karşılanmasına İlişkin Bakanlar Kurulu Kararı

Uygulama Tebliği

(Tebliğ No: 2003/1)

Amaç, kapsam ve yetki

Madde 1 — Bu Tebliğ, Tiftik ve Yapağı Tarım Satış Kooperatifleri ve/veya Birliğinin çalışma konusuna dahil 2003 yılı ürünü tiftiğin bu kuruluşa satışında üreticilere doğrudan destek ödemesi yapılmasına ilişkin 22/5/2003 tarihli ve 2003/5658 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı’nın uygulama esaslarının belirlenmesi amacıyla hazırlanmıştır.

Söz konusu Kararnamenin eki Karar’ın 1 inci maddesi ile Tiftik ve Yapağı Tarım Satış Kooperatifleri Birliği ve Kooperatiflerinin çalışma konusuna dahil 2003 yılı ürünü tiftiğin bu kuruluşlara satışında üreticilere verilecek doğrudan destek ödemeleri tutarının tespitine Hazine Müsteşarlığı’nın bağlı olduğu Devlet Bakanlığı ile Tarım ve Köyişleri Bakanlığı’nın uygun görüşleri üzerine Sanayi ve Ticaret Bakanlığı yetkili kılınmıştır.

Tanımlar

Madde 2 — Bu Tebliğde geçen;

a) Kooperatifler ve Birlik: 1/6/2000 tarihli ve 4572 sayılı Kanuna göre faaliyette bulunan Tiftik ve Yapağı Tarım Satış Kooperatifleri ile Tiftik ve Yapağı Tarım Satış Kooperatifleri Birliğini,

b) Banka: T.C. Ziraat Bankası A.Ş.’ni,

c) Doğrudan Destek Ödemesi: Tiftik üreticilerine anılan kooperatif ve/veya Birliğe yaptıkları tiftik satışlarına göre Kararname uyarınca yapılacak ödemeyi,

ifade eder.

Doğrudan destek tutarı

Madde 3 — 2003 yılı ürünü tiftiğin anılan kooperatife ve/veya Birliğe satışında üreticiye verilecek doğrudan destek ödemesi miktarları tiftik sınıfları itibarıyla aşağıda gösterilmiştir.

	Tiftik Sınıfı	Doğrudan Destek Ödemesi Miktarı (TL/Kg)
	Oğlak Tiftiği	6.600.000
	İnce Tiftik	6.240.000
	İyi Tiftik (Baz)	6.000.000
	Sıra Tiftik	4.680.000
	Yağlı-Hafif Tiftik	4.200.000
	Tali Tiftikler	3.840.000

Uygulama konusu

Madde 4 — Kooperatifin ve/veya Birliğin çalışma konusuna dahil 2003 yılı ürünü tiftiğin bu kuruluşlara satışı karşılığında, üreticiler doğrudan destek ödemelerinden yararlanır. Birlik, tiftik keçisi yetiştirilen köylerde muhtarlıklar vasıtasıyla doğrudan destek ödemeleri uygulama esaslarını önceden tüm üreticilere duyurmak ve Birliğin ekspertiz usul ve esaslarına uygun olmak koşuluyla, kendisine getirilen 2003 yılı ürünü tiftiğin tamamını satın almakla yükümlüdür.

Birlik, kooperatiflerinin bulunmadığı ekonomik anlamda üretim yapılan tüm üretim yerlerinde, geçici alım yerleri ve merkezleri açarak, tiftik üreticilerinin destek ödemelerinden yararlanmalarını sağlayacak tedbirleri alır.

Birliğin geçici alım yerleri veya merkezlerinin bulunmadığı ekonomik üretim yapılan yerlerde, üreticiler tarım il ve/veya ilçe müdürlüklerine müracaat ederler. Tarım il ve/veya ilçe müdürlükleri bu müracaatı Birliğe veya en yakın kooperatife bildirir. Kooperatif ve/veya Birlik bildirilen bu ürünü satın alır.

Ödeme şekli ile ödeme yer ve zamanı

Madde 5 — Doğrudan destek ödemeleri için gerekli finansman, Destekleme ve Fiyat İstikrar Fonu’ndan karşılanır.

Saptanan doğrudan destek ödemeleri üreticilere ödenmek üzere, kooperatiflerin düzenleyeceği ve Birliğin onaylayacağı alım bordroları icmallerine istinaden Banka aracılığıyla kooperatif ve/veya Birliğe aktarılır.

Aktarılan doğrudan destek tutarları, kooperatifce veya Birlikce üreticilere gecikmeksizin, en geç 3 iş günü içinde, çiftçi belgesi, müstahsil makbuzu, çeki ve tesellüm makbuzu belgelerine istinaden nakden ödenir.

Çiftçi belgesi

Madde 6 — Çiftçi belgesi Maliye Bakanlığı’nın 2/12/2000 tarihli ve 24248 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan 237 seri nolu Gelir Vergisi Genel Tebliği uyarınca, ziraat odası bulunan yerlerde bu odalar tarafından, ziraat odası bulunmayan yerlerde ise Tarım ve Köyişleri Bakanlığı tarım il veya ilçe müdürlükleri tarafından verilir.

Çiftçi belgesinin onaylı örneği üzerine "aslına uygundur" ibaresi yazılarak Birlik veya kooperatifçe alınır ve muhafaza edilir. Asıl nüsha, üzerine görünür şekilde "2003 yılı doğrudan destek ödemelerinde esas alınmıştır." ibaresi konularak çiftçiye iade edilir. Çiftçi belgesi aslının çiftçi tarafından 5 yıl saklanması zorunludur.

Ziraat odaları ile Tarım ve Köyişleri Bakanlığı’nın il veya ilçe müdürlükleri çiftçi belgelerinin düzenlenmesi ve onaylanması işlemlerinde bu belgelerde yer alan bilgilerin gerçekliğini araştırmakla yükümlüdürler.

Doğrudan destek ödemeleri uygulamasına konu ürün alımlarında alıcının ve

üreticinin yükümlülükleri

Madde 7 — Çiftçi belgelerinde belirtilen 2003 yılı tiftik üretim miktarı üzerindeki satışlar için doğrudan destek ödemesi yapılmaz.

Kooperatiflerce, alınan ürünler için üreticinin açık kimliğini belirten bir "müstahsil makbuzu" düzenlenerek bir nüshası üreticiye verilir. Bu makbuzda; asgari olarak ürünün cinsi ve kalitesi, miktarı, alım tarihi, alım fiyatı, tutarı, yapılan kesintiler ve üreticinin net alacağı tutar ile doğrudan destek ödemesi tutarları gösterilir.

Müstahsil makbuzu asıllarının üretici tarafından 5 yıl saklanması zorunludur.

Doğrudan destek ödemeleri için Bankaya ibraz edilecek belgeler

Madde 8 — Doğrudan destek ve alım tutarları ayrı ayrı gösterilecek şekilde müstahsil makbuzlarındaki bilgiler, günlük olarak "alım bordrolarına" geçirilir. Bu bordroların gerekli sayıda nüshası yetkililerin isim ve imzalarını havi ve haftalık olarak, kooperatifler tarafından icmal yapılmak suretiyle Birliğin onayını müteakiben ilgili Banka şubesine kooperatif ve/veya Birlik tarafından gönderilir. Alım bordrolarına "çiftçi belgesi alınmıştır." ibaresi yazılacaktır.

Bu Tebliğin yayımından önceki 2003 yılı ürünü alımlarına ilişkin "alım bordroları" icmali, yayım tarihini takip eden 15 gün içerisinde Birliğin onayını müteakiben kooperatif ve/veya Birlikce ilgili Banka şubesine ibraz edilir.

Hukuki ve cezai sorumluluk

Madde 9 — Haksız yere doğrudan destek ödenmeleri yapılmasına neden olanlar ile haksız yere doğrudan destek ödemelerinden yararlanmak üzere sahte veya içeriği itibarıyla gerçek dışı belge düzenleyen ve kullananlar hakkında 765 sayılı Türk Ceza Kanunu ve 213 sayılı Vergi Usul Kanununun ilgili maddeleri uyarınca ceza kovuşturması ve diğer kanuni işlemler yapılır.

Haksız yere doğrudan destek ödemelerinden yararlanıldığının tespit edilmesi halinde, haksız yere ödenen doğrudan destek ödemeleri, 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun hükümleri çerçevesinde ilgili kooperatifler ve Birlik ile üreticilerden ve çiftçilik belgesini düzenleyenlerden müteselsilen geri alınır.

Yürürlük

Madde 10 — Bu Tebliğ yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

Yürütme

Madde 11 — Bu Tebliğ hükümlerini Hazine Müsteşarlığı’nın bağlı olduğu Devlet Bakanı ve Tarım ve Köyişleri Bakanı ile Sanayi ve Ticaret Bakanı birlikte yürütür.

—— • ——

Dış Ticaret Müsteşarlığından:

Dahilde İşleme İzni Hakkında Tebliğde Değişiklik

Yapılmasına Dair Tebliğ

(İhracat: 2003/9)

MADDE 1 — 31/10/2001 tarihli ve 24569 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan İhracat 2001/7 sayılı Dahilde İşleme İzni Hakkında Tebliğin 10 uncu maddesinin ikinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“Dahilde İşleme İzni kapsamında ithal edilen eşyanın; ihraç edildiğinin ve ihracata ilişkin gümrük beyannamesi üzerine ithalata ilişkin gümrük beyannamesi tarih ve sayısının kaydedildiğinin tespiti kaydıyla ilgili gümrük idarelerince izin ihracat taahhüdü kapatılır. Ancak,Gümrük Müsteşarlığı’nca (Gümrükler Genel Müdürlüğü) uygun görülmesi halinde, izin sahibi firmanın unvanının yer alması kaydıyla üzerinde ithalata ilişkin gümrük beyannamesi tarih ve sayısı kayıtlı olmayan gümrük beyannameleri, Dahilde İşleme İzni ihracat taahhüdüne sayılabilir. Ayrıca, izin ihracat taahhüdüne sayılan gümrük beyannameleri aslına, ilgili gümrük idaresince taahhüde sayıldığına dair meşruhat düşülerek, Dahilde İşleme İzni kapsamında şartlı muafiyet sistemine göre alınan teminatlar veya geri ödeme sistemine ilişkin ithalatta ödenen vergiler firmaya geri verilir.”

MADDE 2 —Bu Tebliğ yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

MADDE 3 —Bu Tebliğ hükümlerini Dış Ticaret Müsteşarlığı’nın bağlı olduğu Bakan yürütür.

—— • ——

Uşak Valiliğinden:

Mahalli Çevre Kurulu Kararı

Karar Tarihi : 2/6/2003

Karar No : 2003/5

İlimiz, Mahalli Çevre Kurulu Vali Yardımcısı Ahmet BEYOĞLU Başkanlığında toplanarak aşağıdaki kararları almıştır.

İlimizde son zamanlarda gözlenen gürültü artışının beden ve ruh sağlığı üzerinde olumsuz etkilerinin mümkün olduğunca azaltılması ve Gürültü Kontrol Yönetmeliğinin tam anlamıyla uygulanabilmesi amacıyla 30/5/2002 tarihli ve 2002/4 Karar No’lu Mahalli Çevre Kurulu Kararlarına ilave olarak aşağıdaki tedbirlerin alınmasına;

1 — Canlı ve/veya elektronik olarak yükseltilmiş müzik yayını yapan işyerlerine (Düğün salonları, gazino, diskotek, lunapark, barlar, kulüpler ve benzeri kamuya açık yerler), gürültü kontrol monitörü taktırılmasına,

2 — Bundan sonraki başvurularda (1 inci madde kapsamındaki işyerleri) gürültü kontrol monitörü taktırmayan işletmelere kesinlikle ruhsat verilmemesine,

3 — Gürültü kontrol monitörlerinin mutlaka Türk Standartları Enstitisünce onaylanmış ve belgelenmiş olmasına, bunun dışındaki cihazların kullanımına izin verilmemesine,

4 —Gürültü kontrol monitörüne ait mikrofonun, denetim elemanlarının belirleyeceği merkezi bir yere sabitlenmesi ve işletme yetkilisinin sorumluluğunda bulunan mikrofonun yerinin yetkililerinin bilgisi olmadan değiştirilmemesine,

5 — Gürültü kontrol monitörü ve sesin elektronik olarak yükseltilmesini sağlayan cihazın (mixer, anfikatör ve benzeri) bağlantılarının direkt olmasına veya herhangi bir ara bağlantı yapılmışsa, bu bağlantı noktasının da mühürlenmesine,

6 —İlçelerde gürültü kontrol monitörü taktırılacak olan işyerlerinin (1 inci maddede belirtilen) Kaymakamlıklarca tesbit edilmesine ve GKM taktırılması için uygun bir süre verilmesine, GKM taktırıldıktan sonra cihazın mühürlenmesi için İl Çevre ve Orman Müdürlüğüne bilgi verilmesine,

7 — Alınan bu kararların Merkezde,İl Çevre ve Orman Müdürlüğünce,İlçelerde Kaymakamlıklarca işletmelere tebliğ edilmesine,

Oy birliği ile karar verilmiştir.

Tebliğ olunur.

—— • ——

Kırıkkale Valiliğinden:

Çözücü ve Yapıştırıcı Nitelik Taşıyan Uçucu ve Bağımlılık

Yapan Maddelerin 0-18 Yaş Arasındaki Çocuklara

Satışının Yasaklanmasına Dair Karar

Madde 1 — Kamu esenliğinin sağlanması amacıyla uçucu tabir edilen (benzin, tutkal, daktilo silici, tiner, butan, naftalin, sprey boya, hava gazı, azot oksit, kırtasiye, kundura... ve benzeri sektörlerde yapıştırıcı, çözücü olarak kullanılan malzemeler) maddelerin, 5442 sayılı İl İdaresi Kanununun 11 inci maddesinin (C) bendi ve 1593 sayılı Umumi Hıfzıssıhha Kanununun 166 ncı maddesi gereğince, Kırıkkale İl sınırları dahilinde 0-18 yaş grubu çocuklara satışı yasaklanmıştır.

Alınan bu Karara uymayanlar hakkında eylemleri ayrı bir suç teşkil etmediği taktirde 5442 sayılı İl İdaresi Kanununun 66 ncı maddesi uyarınca 765 sayılı Türk Ceza Kanununun 526 ncı maddesi uygulanarak adli işlem yapılacaktır.

Yürürlük

Madde 2 —Bu Karar yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

Yürütme

Madde 3 — Bu Kararı Kırıkkale Valisi yürütür.

Sayfa Başı