T

YASAMA BÖLÜMÜ

TBMM Kararı

Dilekçe Komisyonunun Türkiye Büyük Millet

Meclisinin Tatili Sırasında Çalışabilmesine

İlişkin Karar

Karar No. 814 Karar Tarihi: 9.7.2004

Dilekçe Komisyonunun, Türkiye Büyük Millet Meclisinin tatilde bulunduğu sürede de çalışabilmesine, Genel Kurulun 9.7.2004 tarihli 113 Birleşiminde karar verilmiştir.

Sayfa Başı

YÜRÜTME VE İDARE BÖLÜMÜ

Atama Kararları

Adalet Bakanlığından:

Karar Sayısı : 2004/6080

1 — Açık bulunan İdarî ve Malî İşleri Dairesi Başkanlığına, Adalet Başmüfettişi (27508) Mustafa KÖKÇAM’ın atanması, 2802 sayılı Hâkimler ve Savcılar Kanununun 4141 sayılı Kanunla değişik 37 nci maddesi ile 2451 sayılı Kanunun 2 nci maddesi gereğince uygun görülmüştür.

2— Bu Kararı Adalet Bakanı yürütür.

13 Temmuz 2004

Recep Tayyip ERDOĞAN C. ÇİÇEK

Başbakan Adalet Bakanı

—— • ——

Bayındırlık ve İskan Bakanlığından:

Karar Sayısı : 2004/6085

1 — Açık bulunan 1 inci derece kadrolu ve + 3000 ek göstergeli Kırklareli Bayındırlık ve İskan Müdürlüğüne Necat ÜNALDI’nın atanması, 657 sayılı Kanunun değişik 76 ncı maddesi ile 2451 sayılı Kanunun 2 nci maddesi gereğince uygun görülmüştür.

2— Bu Kararı Bayındırlık ve İskan Bakanı yürütür.

13 Temmuz 2004

Recep Tayyip ERDOĞAN Z. ERGEZEN

Başbakan Bayındırlık ve İskan Bakanı

—— • ——

Bayındırlık ve İskan Bakanlığından:

Karar Sayısı : 2004/6086

1 — Ardahan Bayındırlık ve İskan Müdürü Kamuran ÇİLOĞLU’nun başka bir göreve atanmak üzere bu görevinden alınması,

Bu suretle boşalan 1 inci derece kadrolu ve + 3000 ek göstergeli Ardahan Bayındırlık ve İskan Müdürlüğüne, Osman DEMİR’in atanması, 657 sayılı Kanunun değişik 71 ve 76 ncı maddeleri ile 2451 sayılı Kanunun 2 nci maddesi gereğince uygun görülmüştür.

2— Bu Kararı Bayındırlık ve İskan Bakanı yürütür.

13 Temmuz 2004

Recep Tayyip ERDOĞAN Z. ERGEZEN

Başbakan Bayındırlık ve İskan Bakanı

—— • ——

Bayındırlık ve İskan Bakanlığından:

Karar Sayısı : 2004/6087

1 — Açık bulunan 1 inci derece kadrolu ve + 3000 ek göstergeli Aksaray Bayındırlık ve İskan Müdürlüğüne, İzmir Bayındırlık ve İskan Müdürü Muhammet SERİNKAYA’nın atanması, 657 sayılı Kanunun değişik 76 ncı maddesi ile 2451 sayılı Kanunun 2 nci maddesi gereğince uygun görülmüştür.

2— Bu Kararı Bayındırlık ve İskan Bakanı yürütür.

13 Temmuz 2004

Recep Tayyip ERDOĞAN Z.ERGEZEN

Başbakan Bayındırlık ve İskan Bakanı

—— • ——

Bayındırlık ve İskan Bakanlığından:

Karar Sayısı : 2004/6089

1 — Açık bulunan 1 inci derece kadrolu ve + 3000 ek göstergeli Artvin Bayındırlık ve İskan Müdürlüğüne Seyfettin YILMAZ’ın atanması, 657 sayılı Kanunun değişik 71 ve 76 ncı maddeleri ile 2451 sayılı Kanunun 2 nci maddesi gereğince uygun görülmüştür.

2— Bu Kararı Bayındırlık ve İskan Bakanı yürütür.

13 Temmuz 2004

Recep Tayyip ERDOĞAN Z.ERGEZEN

Başbakan Bayındırlık ve İskan Bakanı

—— • ——

Bayındırlık ve İskan Bakanlığından:

Karar Sayısı : 2004/6090

1 — Açık bulunan 1 inci derece kadrolu ve + 3000 ek göstergeli Rize Bayındırlık ve İskan Müdürlüğüne Ufuktan GÜNEŞ’in atanması, 657 sayılı Kanunun değişik 71 ve 76 ncı maddeleri ile 2451 sayılı Kanunun 2 nci maddesi gereğince uygun görülmüştür.

2— Bu Kararı Bayındırlık ve İskan Bakanı yürütür.

13 Temmuz 2004

Recep Tayyip ERDOĞAN Z.ERGEZEN

Başbakan Bayındırlık ve İskan Bakanı

—— • ——

Bayındırlık ve İskan Bakanlığından:

Karar Sayısı : 2004/6091

1 — Açık bulunan 1 inci derece kadrolu ve + 3000 ek göstergeli Bursa Bayındırlık ve İskan Müdürlüğüne Ali ÖZYURT’un atanması, 657 sayılı Kanunun değişik 71 ve 76 ncı maddeleri ile 2451 sayılı Kanunun 2 nci maddesi gereğince uygun görülmüştür.

2— Bu Kararı Bayındırlık ve İskan Bakanı yürütür.

13 Temmuz 2004

Recep Tayyip ERDOĞAN Z.ERGEZEN

Başbakan Bayındırlık ve İskan Bakanı

—— • ——

Bayındırlık ve İskan Bakanlığından:

Karar Sayısı : 2004/6092

1 — Karayolları Genel Müdürlüğünde açık bulunan 1 inci derece kadrolu ve + 3000 ek göstergeli Erzurum 12 nci Bölge Müdürlüğüne aynı Bölge Müdürlüğü Bölge Müdür Yardımcısı Mahmut YILDIZ’ın atanması, 657 sayılı Devlet Memurları Kanununun 76 ncı maddesi ile 2451 sayılı Kanunun 2 nci maddesi gereğince uygun görülmüştür.

2— Bu Kararı Bayındırlık ve İskan Bakanı yürütür.

13 Temmuz 2004

Recep Tayyip ERDOĞAN Z.ERGEZEN

Başbakan Bayındırlık ve İskan Bakanı

—— • ——

Bayındırlık ve İskan Bakanlığından:

Karar Sayısı : 2004/6093

1 — Karayolları Genel Müdürlüğünde açık bulunan 1 inci derece kadrolu ve + 3000 ek göstergeli Sivas 16 ncı Bölge Müdürlüğüne, aynı Bölge Müdürlüğü Bölge Müdür Yardımcısı Kürşat KOÇ’un atanması, 657 sayılı Devlet Memurları Kanununun 76 ncı maddesi ile 2451 sayılı Kanunun 2 nci maddesi gereğince uygun görülmüştür.

2— Bu Kararı Bayındırlık ve İskan Bakanı yürütür.

13 Temmuz 2004

Recep Tayyip ERDOĞAN Z.ERGEZEN

Başbakan Bayındırlık ve İskan Bakanı

—— • ——

Tarım ve Köyişleri Bakanlığından:

Karar Sayısı : 2004/6094

1 — Açık bulunan 1 inci derece kadrolu ve + 6400 ek göstergeli Müsteşar Yardımcılığına, Tarımsal Araştırmalar Genel Müdürü Doç. Dr. Hasan EKİZ’in atanması, 657 sayılı Kanunun 76 ncı maddesi ile 2451 sayılı Kanunun 2 nci maddesi gereğince uygun görülmüştür.

2— Bu Kararı Tarım ve Köyişleri Bakanı yürütür.

13 Temmuz 2004

Recep Tayyip ERDOĞAN S.GÜÇLÜ

Başbakan Tarım ve Köyişleri Bakanı

Sayfa Başı

Yönetmelikler

Devlet Bakanı ve Başbakan Yardımcılığından:

Gençlik ve Spor Genel Müdürlüğü Özerk Spor

Federasyonları Çerçeve Statüsü

Amaç

Madde 1 — Bu Çerçeve Statünün amacı, özerk spor federasyonlarının teşkilatı, genel kurulunun oluşumu, toplanması ve çalışmalarına ilişkin usul ve esaslarla, özerk federasyonların Genel Müdürlük ile Tahkim Kurulu arasındaki ilişkilerinin düzenlenmesidir.

Kapsam

Madde 2 — Bu Çerçeve Statü; Türkiye Futbol Federasyonu dışındaki özerk spor federasyonlarının genel kurulunu, yönetim kurulu ile diğer kurullarını, federasyon başkanını, federasyonlara bağlı spor dalları ile ilgili kulüp, sporcu, antrenör, teknik direktör, hakem, idareci, menajer, gözlemci, temsilci ve benzeri spor elemanlarını, federasyonların çalışma usul ve esasları ile Genel Müdürlük ve Tahkim Kuruluyla olan ilişkilerini kapsar.

Dayanak

Madde 3 — Bu Çerçeve Statü, 21/5/1986 tarihli ve 3289 sayılı Gençlik ve Spor Genel Müdürlüğünün Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanunun 2 nci ve Ek 9 uncu maddelerine dayanılarak hazırlanmıştır.

Tanımlar

Madde 4 — Bu Çerçeve Statüde geçen;

Bakan: Genel Müdürlüğün bağlı olduğu Spordan sorumlu Bakanı,

Genel Müdürlük: Gençlik ve Spor Genel Müdürlüğünü,

Genel Müdür: Gençlik ve Spor Genel Müdürünü,

Tahkim Kurulu: Özerk federasyon ile kulüpler, federasyon ile sporcu, hakem, teknik direktör, antrenör, idareci ve benzeri spor elemanları, kulüpler ile sporcu, antrenör, idareci ve benzeri spor elemanları, kulüpler ile kulüpler arasında çıkacak ihtilaflarla, federasyon yönetim kurulunca verilecek kararlar ile disiplin veya ceza kurulu kararlarına karşı ilgililerin itirazı üzerine inceleme yaparak kesin karar veren Genel Müdürlük bünyesinde kurulmuş bulunan Kurulu,

Özerk Federasyon: 3289 sayılı Kanunun Ek 9 uncu maddesi hükümlerine göre oluşturularak tüzel kişilik kazanan, organları genel kurul tarafından seçimle göreve gelen, her türlü kararlarını kendi organları içerisinde alan, bütçesi genel kurul tarafından onaylanan ve ibra edilen, özel hukuk hükümlerine tabi federasyonu,

Uluslararası Federasyon: Özerk federasyonun üyesi olduğu uluslararası federasyonu,

Spor Dalı: Özerk federasyona bağlı spor branşını,

ifade eder.

Teşkilat

Madde 5 — Özerk federasyonların merkezi Ankara’dadır. Federasyon yurt içi teşkilatını ana statüsünde belirlenen esaslar dahilinde kurabilir.

Federasyonların merkez teşkilatı,

a) Genel kurul,

b) Yönetim kurulu,

c) Denetleme kurulu,

d) Disiplin ve/veya ceza kurulu,

e) Uluslararası federasyonun öngördüğü kurullar,

f) Hukuk, mali, tahkik, eğitim, sağlık, teknik, dış ilişkiler ve diğer kurullar,

g) Genel sekreterlik,

h) İdari birimlerden,

teşekkül eder.

(a), (b), (c) ve (d) bentlerinde belirtilen kurulların görev, yetki ve sorumlulukları ile çalışma usul ve esasları federasyonca çıkarılacak ana statüde, diğer kurullar ve birimlerin görev, yetki ve sorumlulukları ile çalışma usul ve esasları ise talimatlarla belirlenir.

Genel Kurul

Madde 6 — Genel kurul federasyonun en üst organıdır. Genel kurulun toplanması ile ilgili her türlü işlemler yönetim kurulunca yürütülür. Genel Müdürlük, genel kurul toplantılarında gözlemci bulundurur. Gözlemci, genel kurul çalışmalarının bu Çerçeve Statü ile ana statüye uygun olarak yapılıp yapılmadığına ilişkin raporunu Bakan’a sunulmak üzere Genel Müdürlüğe verir. Genel kurulun mevzuata aykırı şekilde yapıldığı denetim elemanlarınca tespiti halinde adli yargıda genel kurulun iptali istenilir.

Özerk federasyonların genel kurulu en geç dört yılda bir, mali genel kurulu ise her yıl ana statüde belirlenen tarihte yapılır.

Genel kurulun kaç üyeden teşekkül edeceği ve bu üyelerin belirlenme yöntemleri federasyonun ana statüsünde yer alır. Genel kurul üye sayısı, ilgili spor dalında faaliyet gösteren kulüp ve sporcu sayısına göre tespit edilir. Genel kurul üye sayısı 120 üyeden az, 250 üyeden fazla olamaz.

Genel kurul aşağıdaki üyelerden oluşur:

a) Genel Müdür, Genel Müdür yardımcıları ve on il müdüründen oluşacak onbeş üye,

b) Merkez Danışma Kurulu üyeleri,

c) Türkiye Milli Olimpiyat Komitesi Başkanlığınca belirlenecek iki üye,

d) Engelliler spor federasyonlarının seçiminde oy kullanmak üzere, Paralimpik Komitesi Başkanlığınca belirlenecek iki üye,

e) Türkiye Amatör Spor Kulüpleri Konfederasyonu Başkanlığınca belirlenecek iki üye,

f) Branşlarında oy kullanmak üzere, bağlı oldukları uluslararası federasyonların dünya ve/veya Avrupa federasyonlarının yönetim kurulu üyeleri,

g) Görevlerine adli veya idari soruşturma sonucu son verilmemek kaydıyla branşında oy kullanmak üzere asaleten federasyon başkanlığı yapanlar,

h) Genel kurul tarihinden en az bir yıl önce faal sporculuğu bırakmış olmaları kaydıyla, ilgili branşta olimpiyat oyunlarında ilk üç dereceyi alanlar ve büyükler kategorisinde dünya şampiyonu olanlar ile federasyonlara göre milli sporcular arasından seçilecekler,

ı) Büyükler kategorisinde en az üç yıl milli takım teknik direktör veya antrenörlüğü yapanlar ile en üst seviyede hakemlik yapanlar arasından seçilecek hakemler,

i) Türkiye Spor Yazarları Derneği Başkanı ile Genel sekreteri,

j) Kulüp temsilcileri.

İl müdürlerinin tespitinde, ildeki nüfus oranına göre faal sporcu sayısı esas alınır.

Genel kurulu teşkil eden üyelerin en az % 60’ı, seçim tarihinden önceki iki yıl içerisinde federasyon faaliyetlerine katılan kulüp temsilcilerinden oluşur.

Ligi bulunan federasyonların genel kuruldaki kulüp temsilcilerinin % 60’ı en üst lige katılan, %30’u federasyonun diğer liglerinde mücadele eden, %10’u ise, mahalli veya bölgesel liglere katılan kulüplerin temsilcilerinden oluşur.

Ligi bulunmayan federasyonlarda ise, her federasyonun özelliğine göre yukarıda belirtilen kriterler esas alınarak ana statülerinde belirlenir.

Üniversiteler Spor Federasyonu Genel Kurulunda; bünyesinde beden eğitimi ve spor yüksekokulu ile fakültelere bağlı beden eğitimi ve spor bölümü bulunan üniversitelerin rektörlerince yüksekokul veya bölümlerden belirlenecek ikişer üye, diğer üniversitelerde ise rektörlerince belirlenecek birer üye ile yaz veya kış dünya üniversiyad oyunlarında ilk üç, Satranç branşında seçim tarihinden bir yıl önce Türkiye klasmanında ilk ondörde giren, Biriçde ise; seçim tarihinden bir yıl önce kategorilerinde en fazla milli ve Türkiye şampiyonu olmuş ondört sporcu oy kullanır.

Birden fazla oy kullanma hakkına sahip olan üyeler, ancak bir kez oy kullanabilir. Genel kurulda vekaleten oy kullanılamaz. Federasyonda ücretli veya sözleşmeli statü ile görev yapanlar genel kurul üyesi olamazlar.

Genel Kurul Toplantıları

Madde 7 — Olağan genel kurul; olimpik spor dallarında dört yılda bir ilgili olimpiyat oyunlarının bitim tarihinden itibaren, olimpik olmayan spor dallarında ise, yaz olimpiyat oyunlarının bitiminden itibaren altı ay içerisinde yapılır.

Mali genel kurul ise, her yıl yapılmak kaydıyla, federasyonların ana statüsünde belirlenen tarihte yapılır.

Olağanüstü genel kurul;

a) Genel Müdürlüğün bağlı olduğu Spordan Sorumlu Bakanın yaptırdığı denetim sonucu görev başında kalmasında sakınca görülen federasyon başkanı veya yönetim kurulu üyeleri hakkında karar almak,

b) Federasyon yönetim kurulunun kararı,

c) Toplam delege sayısının en az % 40’ının noter kanalı ile yazılı müracaatı,

üzerine toplanır.

(a) bendinde belirtilen durumda veya mali genel kurulda ibra edilmeyen başkan veya yönetim kurulu üyelerinin yerine kalan süreyi tamamlamak üzere en geç altmış gün sonra seçim yapılmak üzere genel kurul olağanüstü toplanır.

Ancak, (b) ve (c) bentlerinde belirtilen hallerde, genel kurul toplantısının üzerinden en az altı ay geçmeden olağanüstü genel kurul toplantısı yapılamaz.

Olağanüstü genel kurul toplantısı, toplantı isteği federasyona ulaştığı tarihten itibaren en geç altmış gün içerisinde yönetim kurulunca yerine getirilir. Olağanüstü genel kurulda, toplantı konusu haricinde başka konu görüşülemez.

Genel kurul; üye tam sayısının salt çoğunluğu ile toplanır ve toplantıya katılanların salt çoğunluğu ile karar alır. İlk toplantıda çoğunluk sağlanamaması halinde, takip eden günde genel kurul çoğunluk aranmaksızın toplanır. Ancak bu toplantıya katılanların sayısı seçimle belirlenen kurulların üye sayısının iki katından aşağı olamaz.

Genel Kurulun Görevleri

Madde 8 — Genel kurulun görevleri şunlardır:

a) Ana statüyü yapmak veya değiştirmek,

b) Başkan, yönetim, denetim, disiplin ve/veya ceza kurulu üyelerini seçmek,

c) Yönetim kurulu tarafından hazırlanan faaliyet programını ve bütçeyi onaylamak ve gerektiğinde bütçe harcama kalemleri arasında değişiklik yapmak konusunda yönetim kuruluna yetki vermek,

d) Yönetim kuruluna taşınmaz mal alımı - satımı ve kiralanması için yetki vermek,

e) Yönetim kurulu faaliyet ve mali raporlarını ibra etmek,

f) Denetleme kurulu raporunu ibra etmek,

g) Yönetim kurulu tarafından hazırlanan ödül ve yardım talimatını onaylamak,

h) Federasyonun borçlanmasına karar vermek,

ı) Kanun ile verilen diğer görevleri yapmak.

(d) ve (h) bentlerindeki konularda, genel kurula katılan üyelerin dörtte üçünün kabul oyuyla karar verilebilir.

Federasyon yönetim kurulu, yedi üyeden az, onbeş üyeden fazla, denetleme kurulu ise üç üyeden az, beş üyeden fazla olamaz.

Federasyon bütçesinin en az yüzde onbeşinin eğitim, altyapı ve kulüplere yardım olarak ayrılması zorunludur.

Genel Kurulun Toplantıya Çağrılması

Madde 9 — Genel kurul gündemi, toplantı tarihinden en az on beş gün önce Türkiye genelinde yayın yapan iki gazetede ilanen duyurulur.

Genel kurul çağrısı, toplantı gündemi, faaliyet raporu, denetleme raporu ile bütçe tasarısı toplantıdan en az onbeş gün önce federasyonun ve Genel Müdürlüğün resmi internet sitesinde üyelere duyurulur.

Genel Kurul Üye Listesi

Madde 10 — Genel kurula katılma hakkını kazanan üyelerin listesi, federasyon tarafından hazırlanır. Üye listesinde üyelerin adı ve soyadı, temsil ettiği kurum ve kuruluş belirtilir. Üye listesi genel kurul tarihinden otuz gün önce federasyonun ve Genel Müdürlüğün resmi internet sitesinde ilan edilir.

Genel kurul toplantısına ilişkin işlemler yönetim kurulunca yürütülür. Listenin ilan edildiği tarihten itibaren onbeş gün içerisinde itiraz edilebilir. Üye listesine itiraz yönetim kurulunca değerlendirilir ve bir gün içerisinde karara bağlanır. Bu karara karşı iki gün içerisinde Tahkim Kuruluna itiraz edilebilir. Tahkim Kurulu itirazın kendisine ulaştığı tarihten itibaren üç gün içerisinde kesin karar verir. Divan oluştuktan sonra genel kurul çalışmaları ile ilgili her türlü itiraz, divan tarafından çözümlenir.

Genel kurul başkanlık divanının oluşumu, gündem, başkanlık divanının görev ve yetkileri, federasyon başkanlığına ve kurullara aday olma, seçimlerin yapılması, oyların tasnifi, seçim sonuçlarının ilanına ilişkin usul ve esaslar ana statüde düzenlenir.

Tahkim Kurulunun Görevleri

Madde 11 — Tahkim Kurulu; özerk federasyon ile kulüpler, federasyon ile sporcu, hakem, teknik direktör, antrenör, idareci ve benzeri spor elemanları, kulüpler ile sporcu, antrenör, idareci ve benzeri spor elemanları, kulüpler ile kulüpler arasında çıkacak ihtilaflarla federasyon yönetim kurulunca verilecek kararlar ile disiplin veya ceza kurulu kararlarına karşı ilgililerin itirazı üzerine inceleyerek kesin karara bağlar.

Tahkim Kurulu, 3289 sayılı Kanun, Genel Müdürlüğün ilgili mevzuatı, federasyonların ve uluslararası federasyonların kurallarını dikkate alarak hüküm tesis eder.

Genel Müdürlük ile İlişkiler

Madde 12 — Genel Müdürlük bütçesinden ilgili spor dalı için ayrılacak toplam tutar ile gerektiğinde ilgili branşın alt yapısına ve eğitimine ilişkin projelerinin desteklenmesi amacıyla tahsis edilecek kaynak, Genel Müdürlüğün yıllık harcama programı dikkate alınarak federasyon hesabına aktarılır.

Genel Müdürlük bütçesinden ilgili branşın alt yapısına ve eğitimine ilişkin projelerin desteklenmesi amacıyla yapılacak kaynak tahsislerinde;

a) Spor dalının olimpik olup olmadığı,

b) Faal sporcu ve kulüp sayısı,

c) Spor dalının Ülkemizin tanıtımına olan katkısı,

d) Projenin sponsorlar eliyle yürütülebilip yürütülemeyeceği,

hususları değerlendirilir.

Federasyonun talebi halinde, Genel Müdürlüğün mülkiyetinde bulunan menkul veya gayrimenkuller bedelsiz olarak 49 yıl süre ile tahsis edilebilir. Tahsisin süresi, konusu, başka federasyon veya Genel Müdürlük tarafından kullanılıp kullanılamayacağı, kullanımındaki gayrimenkullerin ortak kullanımı halinde, bakım - onarım masrafları ve tesislerde istihdam edilecek personelin niteliği, özlük hakları ile Genel Müdürlük personelinden faydalanma usul ve esasları Genel Müdürlük ile özerk federasyon arasında yapılacak protokol ile tespit olunur.

Söz konusu menkul ve gayrimenkullerin tahsis amacı dışında kullanılması halinde, tahsis işlemi Genel Müdürlükçe iptal edilir.

Özerk federasyonların ödül ve sponsorluk işlemleri, 3289 sayılı Kanunun 5105 sayılı Kanun ile değişik ek 3 üncü maddesi ile bu maddeye istinaden çıkarılan Yönetmelik hükümleri çerçevesinde yürütülür.

Özerk Federasyonun Gelirleri

Madde 13 — Özerk federasyonların gelirleri şunlardır:

a) Genel Müdürlük bütçesinden ayrılacak pay,

b) Genel Müdürlük bütçesinden altyapı ve eğitime ilişkin projelerin desteklenmesi için aktarılacak kaynak,

c) Katılım payı,

d) Tescil ve vize ücretleri ile transferlerden alınacak pay,

e) Sponsorluk gelirleri,

f) Reklam, yayın ve basılı evrak gelirleri,

g) Ceza ve itiraz gelirleri,

h) Yardım ve bağışlar,

i) Kira ve işletme gelirleri,

j) Diğer gelirler.

Özerk federasyonların tüm gelirleri her türlü vergi, resim ve harçtan muaftır. Harcamalara ilişkin usul ve esaslar ana statüde düzenlenir.

İhtilafların Çözümü

Madde 14 — Özerk federasyonların denetimine ilişkin hususlar hariç olmak üzere, Genel Müdürlük ile özerk federasyonlar arasında çıkacak her türlü ihtilaf, Tahkim Kurulunca belirlenecek bir üyenin başkanlığında, Genel Müdürlük ve özerk federasyonca görevlendirilecek üçer kişiden oluşturulacak komisyon tarafından görüşülerek kesin karara bağlanır.

Ana Statü ve Talimatlar

Madde 15 — Özerk federasyonlarca hazırlanan ana statü ile buna dayalı olarak çıkarılacak olan talimat ve benzeri düzenleyici işlemler Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe girer.

Geçici Madde 1 — İlk genel kurul, Çerçeve Statünün Resmî Gazete’de yayımlanmasından itibaren en geç altı ay içerisinde yapılır. Özerk federasyonların ilk genel kurul üyelerinin Çerçeve Statüye uygun olarak belirlenmesi, yapılacak itirazların sonuçlandırılması ile diğer iş ve işlemler Genel Müdürlük bünyesinde oluşturulacak bir kurul marifetiyle yerine getirilir. Başkanlık divanı oluşturulduktan sonra bu Kurulun görevi sona erer.

Yürürlük

Madde 16 — Bu Çerçeve Statü yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

Yürütme

Madde 17 — Bu Çerçeve Statü hükümlerini Gençlik ve Spor Genel Müdürü yürütür.

—— • ——

Tarım ve Köyişleri Bakanlığından:

Su Ürünleri Toptan ve Perakende Satış Yerleri Yönetmeliğinde

Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik

MADDE 1 — 19/6/2002 tarihli ve 24790 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Su Ürünleri Toptan ve Perakende Satış Yerleri Yönetmeliğinin 4 üncü maddesinin (i) Hakem Kurulu ve (p) Balıkçı Esnafı tanımı aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

"i) Hakem Kurulu: Su ürünleri halinde, su ürünleri müstahsilleri, bunların üst kuruluşları, komisyoncu, balıkçı esnafı ve işletmeciler açısından, bu Yönetmeliğin ilgili maddelerinin uygulanmasında ve anlaşmazlıkların çözümlenmesinde öneriler getirmekle yetkili ve sorumlu olan kuruldur."

"p) Balıkçı Esnafı: Halden ya da toptan satış merkezinden aldıkları ürünleri, perakende olarak satış amacıyla doğrudan insan tüketimine sunan ruhsatlı veya izinli şahıslar veya tüzel kişilerdir. "

MADDE 2 — Aynı Yönetmeliğin 5 inci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

" Madde 5 — Belediye sınırları ve mücavir alanlar içerisinde su ürünlerinin toptan alım ve satımının su ürünleri halinde veya su ürünleri toptan satış merkezinde yapılması zorunludur. İhraç edilmek veya işlendikten sonra iç tüketime arz edilmek üzere, tekneden tekneye veya doğrudan su ürünleri sanayiine yapılacak satışlar hariç, su ürünleri hali veya toptan satış merkezi dışında su ürünlerinin toptan satışı yapılamaz.

Su ürünleri hali veya toptan satış merkezi içinde her ne şekilde olursa olsun, perakende satış yapılamaz. Bu amaç için, müzayede alanlarından tamamen bağımsız olarak oluşturulmuş alanlarda perakende satış yapılabilir.

İhracata konu su ürünleri bu madde hükümlerine tâbi değildir. Bu amaçla satın alınan ürünlerin fiilen ihraç edilmemesi durumunda bu madde hükümleri bu ürünler hakkında da uygulanır.

Deniz ve iç sulardan yetiştiricilik ya da avcılık yoluyla elde edilen ürünlerin karaya çıkarıldığı belediye ve mücavir alan sınırları içerisinde toptan satış yeri yoksa, bu ürünlerin perakendecilere toptan satışı, menşe belgesi ya da satış belgesi ile yapılır."

MADDE 3 — Aynı Yönetmeliğin 11 inci maddesinin (l) bendi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

" l) Nakil vasıtaları ürün formuna uygun sıcaklığı muhafaza edebilecek yapıda donatılmış, ısı yalıtımlı ve kapalı kasalı olan, balık kanı ve buzun erimesiyle oluşan suyun drenajına, depolanmasına imkân sağlayan özellikte olmalıdır. Üstü açık kara vasıtaları ile taşınan ve her türlü kontaminasyon riski olan ürünlerin hale girişine izin verilmez."

MADDE 4 — Aynı Yönetmeliğin 12 nci maddesinin beşinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

"Birlikler ve kooperatifler, bu tahsis haklarını kendi tüzel kişilikleri adına veya kendilerine bağlı üyelerine kullandırabilirler."

MADDE 5 — Aynı Yönetmeliğin 13 üncü maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

" Madde 13 — İşletmeci tarafından su ürünleri haline ürün getiren kişilerden, getirilen ürüne ilişkin olarak ürünün ticarî ve bilimsel isimleri, miktarları, yakalandıkları, yetiştirildikleri bölgeler, varsa en küçük boy uzunluğu, getirildiği, avlanıldığı teknenin ismi, teknenin sahibi, yetiştirildiği tesisin adı, yüklendiği yer ve tarihi, varış tarih ve saatini, nakliyeyi yapan aracın plâkasını ve özelliklerini gösterir giriş belgesi alınır.

Hale su ürünü girişi, sadece giriş yeri olarak belirlenen yerden yapılır. Ürün girişleri, ürün kabul alanında işletme yetkilileri tarafından miktar, kalite ve sağlık gibi özellikleri yönünden kontrol edilir ve bunlara ilişkin kayıtlar tutulur. Avlanması ve satışı uygun olmayan yasak ürünlerin girişine müsaade edilemez."

Su ürünleri doğrudan müzayede alanına veya soğuk muhafaza ünitesine alınır ve gerektiğinde buz ilâvesi yapılır. Ürünler toptan satışa sunulmadan önce, müzayede alanında işletme yetkilisi tarafından, mal sahibi gözetiminde tartılır. İşletmeci ve Bakanlık kontrolörleri tarafından su ürünleri kalite kriterleri, sağlık ve avlanma yasakları yönünden kontrol edilir. İnsan tüketimine uygun görülen ürünlerin satışına izin verilir.

Giriş belgesi bulunmayan su ürünleri müzayede alanında bulundurulamaz ve satılamaz.

Kontrol sonucunda su ürünlerinin insan tüketimi için uygun olmadığının belirlenmesi durumunda, bu ürünlerin piyasadan çekilmesi için işletmeci tarafından gerekli önlemler alınarak, 32 nci madde hükmü uygulanır."

MADDE 6 — Aynı Yönetmeliğin 14 üncü maddesinin üçüncü fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

"Sahibi bulunmayan veya el konulan, avlanması yasak olan su ürünlerinin satışında, 1380 sayılı Su Ürünleri Kanununun ilgili hükümleri uygulanır. Sahibi bulunmayan, sahiplenilmeyen veya terk edilmiş ürünlerden işletmeci sorumludur. Soğuk muhafaza üniteleri, kontrolörlerin talebi durumunda, Yediemine alınan su ürünlerinin yasal işlemleri tamamlanana kadar saklanması amacıyla kullandırılır."

MADDE 7 — Aynı Yönetmeliğin 15 inci maddesinin ikinci, altıncı ve yedinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

"Su ürünleri, hale giriş sırasına göre satışa arz edilir. Hal içerisinde yer tahsisi yapılan komisyoncular, yetkili müzayede memuru gözetiminde yapılacak açık artırmada birbirlerinden ürün alıp satarlar. Ancak, satın alınan su ürünü hal içerisinde ikinci kez satılamaz."

"Halde toptan satışı yapılmış su ürünleri, halin bulunduğu il sınırları içerisinde satışa sunulacak ise komisyoncu tarafından üç suret faturası kesilerek, ilk nüshası alıcılara ikinci nüshası işletmeciye verilir. Faturası kesilmeyen su ürünlerinin hal dışına çıkarılmasına izin verilmez. Halde toptan satışı yapılmış su ürünleri, halin bulunduğu il sınırları dışında satışa sunulacak ise komisyoncu tarafından sevk irsaliyesi tanzim edilerek hal dışına çıkarılmasına izin verilir. Satıcılar tarafından yasal süre içerisinde sevk irsaliyeleri faturalandırılır ve fatura sureti işletmeciye ibraz edilerek rüsum tahsilatı yapılır. Fatura ve sevk irsaliyesinde ürünlerin tür ve miktarı açıkça yazılmak zorundadır."

"Satın alınan su ürünlerinin, alıcılar tarafından işletmece belirlenen en kısa zamanda su ürünleri hali dışına çıkarılması zorunludur. Bundan kaçınılması durumunda, bu ürün işletme tarafından taktir olunan fiyat üzerinden yeni alıcılara satılır. Alıcı bulunmadığı taktirde işletmeci tarafından, tutanak ve düzenlenecek Tüketilebilirlik Raporu karşılığında ürün hastane veya hayır kurumlarına bağışlanır."

MADDE 8 — Aynı Yönetmeliğin 16 ncı maddesinin birinci ve beşinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

"Halden ürünlerin çıkışı, belirlenmiş olan yerlerden yapılır. Ürünlerin hal dışına çıkarılması esnasında işletmeci tarafından gerekli kontroller yapılır. Şüpheli durumlarda ilgili tarafların huzurunda tartı ve/veya sayım işlemi yenilenir. Ürün çıkışlarının işletmeci tarafından kaydı tutulur. Hal giriş belgesindeki bilgilerin doğruluğu kontrol edilir ve satışı yapılmış, nakledilecek ürüne ait sevk belgesi düzenlenir. Sevk belgelerinde her türün ticarî ve bilimsel isimleri, yakalandıkları, yetiştirildikleri bölgeler, satışı yapılan ürünlerin büyüklüğü ya da ağırlığı, sınıfları ile sunumları, tazelikleri, her türün satış miktarı ve kilo fiyatı, halden çıkarılan ürünlerin götürüldüğü yerler, alıcı, satıcının adı ve soyadı veya firma adı, satışın yapıldığı yer ve tarih, hal giriş belgesine atıf, avlanıldığı tarih ve avlanıldığı teknenin ismi, sahibi, plâkası, ithalinin yapıldığı ülke, ithalâtçısı, yetiştirildiği tesisin adı, nakliyeyi yapan aracın plâkasını ve özelliklerini gösterir bilgiler yer alır."

"Su ürünlerinin nakliyesinde kullanılan vasıtalar, ürün formuna uygun sıcaklığı muhafaza edebilecek yapıda donatılmış, ısı yalıtımlı kapalı kasası veya frigorifik özelliği olan soğutmalı araçlar olmalıdır. Ürünleri soğutmak için buz kullanılıyorsa, buzun erimesiyle oluşan suyun ürünlerle temasını önleyecek drenaj sistemi bulunmalıdır. Aynı araçla ürünlere ilâve amaçlı buz taşınması durumunda buz, ağzı kapalı hijyenik taşıyıcı kaplar içerisinde bulunmalı ve buzun erimesiyle oluşan suyun ürünle temas etmemesi sağlanmalıdır. Nakliye vasıtalarının iç yüzeyleri, su ürünlerini olumsuz yönde etkilemeyecek şekilde imal edilmiş, temizlenmeleri ve dezenfeksiyonları kolay olmalıdır."

MADDE 9 — Aynı Yönetmeliğin 18 inci maddesinin (c) bendi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

"c) Su ürünleri toptan satış merkezinde 24 saatte işlem görecek toplam ürün miktarını ve toptan satış merkezinde yer alan ünitelerin, makine ve teçhizatın kapasitelerini belirten rapor,"

MADDE 10 — Aynı Yönetmeliğin 25 inci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

"Madde 25 — Su ürünleri; alışveriş merkezleri, balık satış amaçlı dükkânlar gibi sabit perakende satış yerleri ile sabit olmayan, semt pazarları gibi belirli zamanlarda kurulan perakende satış yerleri dışında doğrudan tüketiciye satılamaz.

Ürünlerin olumsuz çevre şartlarından etkilenmesini önleyecek donanıma sahip sürekli soğutmalı araçlar dışındaki seyyar satış araçları kullanılarak perakende satış yapılamaz.

Perakende satış yerlerinde, satılan ve sergilenen ürünlerin toptan satış yerlerinden, nakil ve sağlık koşullarının kontrol edilerek geldiğini gösterir belgeler ile menşe belgesinin ve istenildiğinde yetkililere gösterilmek üzere, toptan satış yeri çıkış faturalarının da bulundurulması zorunludur."

MADDE 11 — Aynı Yönetmeliğin 26 ncı maddesinin (a), (c), (f), (k), (m), bentleri aşağıdaki şekilde değiştirilmiş, (v) bendi yürürlükten kaldırılmıştır.

"a) Duvarlar su geçirmeyen, pürüzsüz, kolaylıkla temizlenebilir ve dezenfekte edilebilir nitelikte olmalı ve sürekli temiz tutulmalıdır. Zemin; su geçirmez, yıkanabilir, kırık veya çatlak oluşturmayan, temizlik ve dezenfeksiyona uygun malzemeden yapılmış ve sıvı atıkların akabilmesi için yeterli eğim ve drenaja sahip olmalıdır."

"c) Tuvaletler ürünlerin satışa sunulduğu, sergilendiği, ambalâjlandığı alanlara doğrudan açılmayacak şekilde yapılmış olmalı ve bu yerlerde, lâvabo, sıcak/soğuk su tertibatına sahip elle kumanda edilmeyen musluk, sıvı sabun ve tek kullanımlık kâğıt havlu bulunmalıdır.

Çalışma alanına yakın yerde el temizliği ve dezenfeksiyonunun yapılabileceği sıcak/soğuk su tertibatlı, elle kumanda edilmeyen musluğa sahip lâvabo bulunmalı, bu alanda sıvı sabun ve tek kullanımlık kâğıt havlu kullanılmalıdır."

"f) Perakende satış yerlerinde taze ürünler, gün ışığından toz ve rüzgârdan koruyan kapalı veya yarı kapalı, soğutma sistemli paslanmaz tezgâhlarda ya da dolaplarda, 0 OC ile +4 OC arasında, nemli ortamlarda sergilenmeli ve satışa sunulmalı; dondurulmuş ve işlenmiş ürünler ise ürün formuna uygun sıcaklığı sağlayacak ortamlarda sergilenmeli ve satışa sunulmalıdır.

Ön sıralarda yer alan satış tezgâhlarından sadece satış hacmi yüksek hamsi, istavrit ve sardalya türlerinin satışının yapıldığı satış tezgâhlarının tüketiciye bakan bölümü, kullanımda kolaylık sağlayacak, açılıp kapanabilir sistemde olabilir.

Gün ışığından, toz ve rüzgârdan korunmuş kapalı mekânlar içerisinde taze su ürünlerinin satışı ve sergilenmesi ise; 0 OC ile +4 OC arasında olması şartıyla, yarı kapalı soğutuculu dolaplar veya paslanmaz tezgâhlar üzerinde buzla soğutularak yapılır.

Satış yerleri, ürün kalitesini etkileyebilecek olumsuz çevre koşullarına karşı ve kontrolsüz fizikî temasları sınırlayıcı, koruyucu donanıma sahip olmalıdır.

"k) Ürünlerin kalitesinin korunması amacıyla, yeterli miktarda ve kalitede buz üretilmeli ya da temin edilmeli ve hijyenik kapaklı kaplar içerisinde depolanmalıdır. Satış yerlerinde kullanılan su ve buz, içme ve kullanma suyu kriterlerine haiz olmalıdır."

"m) Sergilenen veya satışa sunulan su ürünlerinde, ürünün adını ve fiyatını belirten bir etiket bulunmalıdır. Etiketler üzerinde tüketiciyi kandırıcı, yanıltıcı, ibare ve hüküm bulundurulamaz."

MADDE 12 — Aynı Yönetmeliğin 27 nci maddesinin (a), (b) ve (f) bentleri aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

"a) Semt pazarlarında su ürünleri satışları, çevre şartlarından etkilenmeyecek, korunaklı ayrı bölümlerde su, elektrik, aydınlatma sistemlerine sahip, zemini düzgün alanlarda yapılmalıdır. Satışı yapılacak taze su ürünleri, soğutuculu ya da buzlu, yarı kapalı ve 0 OC ile +4 OC arasında sıcaklığı sağlayacak ortamlarda satışa sunulmalıdır. Dondurulmuş ve işlenmiş ürünler ise ürün formuna uygun sıcaklığı sağlayacak soğutuculu dolaplarda sergilenmeli ve satışa sunulmalıdır."

"b) Ürünlerin kalitesinin korunması amacıyla, yeterli miktarda ve kalitede buz temin edilmeli ve hijyenik kapaklı kaplar içerisinde depolanmalıdır. Kullanılan su ve buz, içme ve kullanma suyu kriterlerine haiz olmalıdır."

"f) Sergilenen veya satışa sunulan su ürünlerinde ürünün adını ve fiyatını belirten bir etiket bulunmalıdır. Etiketler üzerinde tüketiciyi kandırıcı, yanıltıcı, ibare ve hüküm bulundurulamaz."

MADDE 13 — Aynı Yönetmeliğin 28 inci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

"Madde 28 — Belediyeler tarafından işletilen su ürünleri halinde veya toptan satış merkezinde uygulanacak rüsum, teminat ve yer tahsis ücretleri aşağıda belirtildiği şekilde uygulanır.

a) Rüsum: Su ürünleri halinde veya toptan satış merkezinde satışa sunulan su ürünlerinin günlük toplam satış bedelinin % 3 ünü geçmemek şartıyla, Belediye Meclisince belirlenecek oranda makbuz karşılığı rüsum alınır. Bunun dışında her ne ad altında olursa olsun başka bir resim ve ücret alınmaz."

b) Teminat: Ticarî güvenin sağlanması ve tarafların haklarının korunması amacıyla, su ürünleri halinde ve toptan satış merkezinde kendilerine yer tahsisi yapılanlardan teminat olarak, Belediye Meclisince belirlenen miktarda nakit, banka mektubu veya devlet tahvili alınır. Ancak, su ürünleri halinde kendilerine yer tahsis edilenlerden istenecek teminatta Hakem Kurulunun önerisi dikkate alınır. Belirlenen teminatın ilgili veznelere ödenme dönemleri, saklama şartları, iadeleri gibi hususlar Belediye Meclisi tarafından belirlenecek esaslar çerçevesinde yapılır. Bu teminat, amacı dışında kullanılamaz, haczedilemez.

c) Yer Tahsis Ücreti: Su ürünleri halinde ve toptan satış merkezinde yer tahsis ücretleri Belediye Meclisi tarafından belirlenen tarife üzerinden ödenir. Su ürünleri halinde ücretlerin belirlenmesinde Hakem Kurulu önerileri göz önünde bulundurulur.

Gerçek ve tüzel kişiler tarafından işletilmekte olan su ürünleri halinde ve toptan satış merkezinde bu madde hükümleri uygulanmaz."

MADDE 14 — Aynı Yönetmeliğin 29 uncu maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

"Madde 29 — Su ürünleri halinde, bu Yönetmeliğin uygulanmasında çıkabilecek idarî anlaşmazlıkları görüşerek çözümlemek ve işletmeciye önerilerde bulunmakla görevli bir Hakem Kurulu oluşturulur.

Bu Hakem Kurulu; İşletme müdürü veya görevlendirdiği bir üye, Bakanlık İl Müdürü veya görevlendireceği bir üye, su ürünleri kooperatif, kooperatif birlikleri veya merkez birliklerinin kendi aralarından seçecekleri bir üye, su ürünleri müstahsilleri veya dernekleri veya vakıfları veya ihracatçılarının arasından seçilecek bir üye, komisyoncuların kendi aralarından seçecekleri bir üye ve Vali veya Kaymakam tarafından belirlenen o yerdeki en fazla üyeye sahip tüketici örgütünü temsilen birer üyeden olmak üzere toplam 6 üyeden teşekkül eder ve aynı sayıda yedek üyesi bulunur.

Yukarıda sayılan kuruluşların o yerde bulunmaması ya da başka bir nedenden dolayı üye seçilememesi hâlinde boş bulunan üyelikler işletme müdürünce su ürünleri hali elemanları arasından atama yapılarak doldurulur. Bu kuruluşların o yerde sonradan kurulması ya da anlaşmazlık nedeniyle seçemedikleri kendi üyelerini seçmeleri durumunda işletme müdürünce atanan üyelerin görevleri sona erer.

İşletmeci, halde hakem kurullarına uygun bir çalışma yeri ve ihtiyaç duyulan malzeme ve demirbaşları sağlamakla yükümlüdür.

Hakem kurulu, bu Yönetmelikle kendisine verilmiş olan görevleri yerine getirir. Kurul tarafından alınan kararlar tavsiye ve görüş niteliğindedir. İlgili kurum ya da kuruluşlar veya kurullar, alınacak kararları ve yapılacak uygulamaları göz önünde bulundurur. Hakem kurulunun görevleri, yetkileri, çalışma esas ve usulleri Bakanlıkça belirlenir."

MADDE 15 — Aynı Yönetmeliğin 31 inci maddesinin üçüncü ve dördüncü fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

"Su ürünleri sabit perakende satış yerleri, Bakanlık kontrolörleri, Sağlık Bakanlığı denetçileri veya Belediye yetkili personeli tarafından denetlenir. Sabit olmayan su ürünleri perakende satış yerlerinde ve seyyar yöntemlerle yapılacak satışlarda denetim ve kontroller ilgili Belediye Başkanlıklarınca gerçekleştirilir."

“Kontrol ve denetimlerde bu Yönetmelik hükümleri uygulanır. Kontrol amacıyla gerektiğinde numune alınıp analiz yapılır veya yaptırılır. Alınan numune için bir bedel alınmaz. Su ürünlerinin kalite ve sağlık kontrollerinde, 1380 sayılı Su Ürünleri Kanununa dayanılarak çıkarılan Su Ürünleri Yönetmeliğinin ilgili hükümleri uygulanır. Denetim ve kontrolü yapılan yerin işletmecisi veya sorumlusu, kontrolör ve denetimle görevli personele her türlü kolaylığı göstermekle, istenilen bilgi ve belgeleri vermekle zorunludur."

MADDE 16 — Aynı Yönetmeliğin Geçici 1 inci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

"Geçici Madde 1 — Bu Yönetmelik yürürlüğe girmeden önce kurulmuş olan su ürünleri toptan ve perakende satış yerleri 1/9/2006 tarihine kadar bu Yönetmelik hükümlerine uymak zorundadırlar."

Yürürlük

MADDE 17 — Bu Yönetmelik 19/6/2004 tarihinden geçerli olmak üzere yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

Yürütme

MADDE 18 — Bu Yönetmelik hükümlerini Tarım ve Köyişleri Bakanı yürütür.

—— • ——

Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığından:

Gebe veya Emziren Kadınların Çalıştırılma Şartlarıyla

Emzirme Odaları ve Çocuk Bakım Yurtlarına

Dair Yönetmelik

BİRİNCİ BÖLÜM

Amaç, Kapsam, Dayanak ve Tanımlar

Amaç

Madde 1 — Bu Yönetmeliğin amacı, işyerlerindeki gebe, yeni doğum yapmış veya emziren işçilerin işteki güvenlik ve sağlığının sağlanması ve geliştirilmesini destekleyecek önlemler uygulamak ve bu işçilerin hangi dönemlerde ne gibi işlerde çalıştırılmalarının yasak olduğunu, çalıştırılabileceği işlerde hangi şart ve usullere uyulacağını, emzirme odalarının veya çocuk bakım yurtlarının (kreş) nasıl kurulacağını ve hangi şartları taşıyacağını belirlemektir.

Kapsam

Madde 2 — Bu Yönetmelik, 22/5/2003 tarihli ve 4857 sayılı İş Kanunu kapsamındaki kadın işçi çalıştıran işyerlerine uygulanır.

Dayanak

Madde 3 — Bu Yönetmelik, 22/5/2003 tarihli ve 4857 sayılı İş Kanununun 88 inci maddesine dayanılarak hazırlanmıştır.

Tanımlar

Madde 4 — Bu Yönetmelikte geçen;

Gebe işçi: İşverenini, durumu hakkında herhangi bir sağlık kurumundan alacağı belge ile bilgilendiren gebe işçiyi,

Yeni doğum yapmış işçi: Yeni doğum yapmış ve işverenini durumu hakkında bilgilendiren işçiyi,

Emziren işçi: 0-1 yaş arası çocuğunu emzirmekte olan ve işverenini durumu hakkında bilgilendiren işçiyi,

Emzirme odaları: Bir yaşından küçük çocukların bırakılması, bakılması ve işçilerin çocuklarını emzirmeleri için ayrılan odaları,

Yurt/Çocuk bakım yurdu/Kreş: 0-6 yaş (6 yaşını tamamlamayan) arasındaki çocukların bakım ve eğitimlerinin yapıldığı yerleri

ifade eder.

İKİNCİ BÖLÜM

Genel Hükümler

Genel Değerlendirme

Madde 5 — Gebe, yeni doğum yapmış ve emziren işçilerin güvenlik ve sağlığı için tehlikeli sayılan kimyasal, fiziksel ve biyolojik etkenlerin ve sanayi proseslerinin - süreçlerinin işçiler üzerindeki etkileri değerlendirilerek bunlar için alınacak önlemler aşağıda belirtilmiştir.

Bu önlemler, işçilerin yaptıkları işle bağlantılı hareketleri, duruşları, zihinsel ve bedensel yorgunluğu da kapsar.

a) Fiziksel ve zihinsel yorgunluk ile ilgili olarak; gebe, yeni doğum yapmış ve emziren işçilerin çalışma saatleri ve ara dinlenmeleri geçici olarak yeniden düzenlenir, söz konusu işçilerin çalışma saatlerinin gece süresine ve gebe işçilerin çalışmalarının günün erken saatlerine rastlamaması için gereken önlemler alınır.

b) Postüral problemler ile ilgili olarak; çalışma mahalli ve çalışma düzeni, gebe, yeni doğum yapmış ve emziren işçilerin postüral (duruş) problemlerini ve kaza riskini azaltacak şekilde yeniden düzenlenir, mümkün olduğu durumlarda oturarak çalışmaları sağlanır.

Gebeliğin durumuna göre yorgunluğun ve diğer postüral problemlerin azaltılması veya ortadan kaldırılması için dinlenme araları ihtiyaca göre daha sık ve uzun olarak düzenlenir.

c) Yüksekte çalışmalarda, gebe işçinin çalışma yerlerinin platform, merdiven gibi yüksek ve düşme tehlikesi olan yerlerde olmaması için gerekli düzenlemeler yapılır.

d) Çalışma saatleri ve çalışma hızı ile ilgili olarak; çalışma hızının, saatlerinin ve işteki yoğunluğun işçinin önerileri dikkate alınarak mümkün olduğunca uygun hale getirilmesi için gerekli şartlar sağlanır.

e) Gebe ve yeni doğum yapmış işçinin yalnız çalıştırılmaması esastır. Ancak zorunluluk halinde gebe ve yeni doğum yapmış işçinin yalnız çalıştırılması gerektiğinde işyerinde bulunan diğer çalışanlarla kolayca iletişim sağlayabilmeleri için gerekli önlemler alınır.

Ayrıca işçinin uygun tıbbi ve diğer destekleri alabilmesi için gerekli düzenlemeler yapılır, acil yardım prosedürlerinde bu durum göz önüne alınır.

f) İş stresi ile ilgili olarak; gebe, yeni doğum yapmış ve emziren işçiyi, çalışma koşulları, çalışma saatleri, müşterilerle ve üçüncü kişilerle ilişkiler, iş yükü, işini kaybetme korkusu gibi stres faktörlerinden koruyucu önlemler alınır.

Düşük veya ölü doğum yapmış veya doğumdan sonra bebeğini kaybetmiş işçiyi stresten korumak için özel itina gösterilir.

g) Gebe işçinin, ayakta çalışması gereken işlerde, mümkün olan durumlarda oturması sağlanır, sürekli oturarak veya ayakta çalışma engellenir, çalışmanın böyle düzenlenmesinin mümkün olmadığı durumlarda dinlenme araları artırılır, ayrıca hamileliğin gelişimine göre gerekli önlemler alınır.

h) Dinlenme ve diğer iyileştirici olanakların sağlanması ile ilgili olarak; gebe işçinin sigarasız ve dumansız bir ortamda gerekli aralıklarla oturarak veya rahatça uzanacak şekilde fiziksel ve zihinsel olarak dinlenmesini sağlayacak şartlar temin edilir. Gebe, yeni doğum yapmış ve emziren işçinin sık tuvalete gitme ihtiyacı göz önüne alınarak uzun süreli çalışmalar ve ekip çalışmaları bu gereksinime uygun olarak düzenlenir, ayrıca enfeksiyon ve diğer hastalıklara karşı gerekli hijyen şartları sağlanır. Gebe ve yeni doğum yapmış işçinin, kişisel ihtiyaçları göz önüne alınarak, beslenme molasının, temiz içme suyu temininin ve diğer ihtiyaçlarının kendileriyle de istişare edilerek karşılanması sağlanır.

ÜÇÜNCÜ BÖLÜM

Özel Hükümler

Özel Riskler

Madde 6 — Gebe, yeni doğum yapmış ve emziren işçinin güvenlik ve sağlığı için tehlikeli sayılan kimyasal, fiziksel ve biyolojik etkenlerin ve sanayi proseslerinin işçinin üzerindeki etkilerinin değerlendirilmesi sonucu, bunlar için alınacak genel önlemlerle birlikte aşağıda belirtilen durumlarla ilgili riskler ve alınacak özel önlemler belirtilmiştir;

a) Fiziksel etkenlerden;

1) Şok ve titreşim ile ilgili olarak; gebe işçinin, ani darbelere, sarsıntıya, uzun süreli titreşime maruz kalacağı işlerde ve iş makinelerinde, delicilerde çalıştırılmaları yasaktır.

Vücudun alt kısmını, bilhassa karın bölgesini etkileyen düşük frekanslı uzun süreli titreşime ve sürekli sarsıntıya maruziyeti de önleyecek tedbirler alınır.

2) Gürültü ile ilgili olarak; gebe işçinin çalıştığı yerdeki gürültü seviyesinin, en düşük maruziyet etkin değeri olan 80 dB(A) yı geçmemesi sağlanır. Eğer gürültü seviyesi düşürülemiyorsa işçinin yeri değiştirilir.

Kişisel koruyucularla da olsa limitleri aşan gürültülü ortamda gebe işçilerin çalıştırılmaları yasaktır.

3) İyonize radyasyon ile ilgili olarak; gebe işçi iyonize radyasyon kaynaklarının bulunduğu yerlerde çalıştırılmaz, bu gibi yerlere girmemesi uyarı levhaları ile belirtilir.

Emziren işçi radyasyonla kirlenmiş olan yerlerde ve işlerde çalıştırılmaz.

4) İyonizasyona neden olmayan radyasyon ile ilgili olarak; gebe, yeni doğum yapmış ve emziren işçinin iyonize olmayan radyasyon kaynaklarından etkilenmesini önleyecek tedbirler alınır.

5) Soğuk, sıcak ve yüksek basınç ile ilgili olarak; gebe, yeni doğum yapmış ve emziren işçinin yaptığı işin niteliği göz önünde bulundurularak çalıştığı yerlerin sıcaklığının ve basıncının sağlık riski yaratmayacak düzeyde olması sağlanır.

b) Biyolojik etkenler ile ilgili olarak; gebe, yeni doğum yapmış ve emziren işçinin, 10/6/2004 tarihli ve 25488 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Biyolojik Etkenlere Maruziyet Risklerinin Önlenmesi Hakkında Yönetmelikte tanımlanan grup 2, grup 3 ve grup 4 biyolojik etkenlerin risk teşkil ettiği yerlerde ve işlerde çalıştırılmaları yasaktır.

Ancak işçinin bağışıklığı varsa durum değerlendirilmesi yapılarak çalışmasına izin verilebilir.

c) Kimyasal etkenler ile ilgili olarak; kanserojen, mutajen, çok toksik, toksik, zararlı, alerjik, üreme için toksik ve emzirilen çocuğa zararlı olabilen kimyasalların üretildiği, işlendiği, kullanıldığı işlerde gebe, yeni doğum yapmış ve emziren işçinin çalıştırılması esas olarak yasaktır.

Ancak, işçinin çalıştırılmasında zorunluluk varsa ve teknik olarak bu maddeler daha az zararlı olanlarla değiştirilemiyorsa, gebe işçi, mutajen ve üreme için toksik maddelerle, emziren ve yeni doğum yapmış işçi, emzirilen çocuğa zararlı olabilen kimyasalların dışındaki maddelerle, ancak her türlü önlem alınarak ve sağlık durumları ile maruziyet düzeyleri sürekli kontrol altında tutularak çalıştırılabilir.

d) Çalışma koşulları ile ilgili olarak;

1) Gebe ve yeni doğum yapmış işçinin kendilerinin ve bebeklerinin sağlığını olumsuz etkileyecek şekilde elle yükleme ve araçsız taşıma işlerinde çalıştırılmaları yasaktır. Bu tür işlerde risk değerlendirmesi yapılır, gerektiğinde iş değişikliği sağlanır.

Gebelik süresi boyunca hiçbir surette elle taşıma işi yaptırılmaz.

2) Kişisel koruyucular gebe, yeni doğum yapmış ve emziren işçiyi tam koruyacak şekilde vücuduna uygun olmalı, bu kişilerin hareketlerine engel olmamalı ve vücut ölçüleri değiştikçe yenileri temin edilmelidir. Uygun koruyucu sağlanamadığı durumlarda işçi bu işlerde çalıştırılamaz.

DÖRDÜNCÜ BÖLÜM

Değerlendirme ve Bilgilendirme

Değerlendirme

Madde 7 — İşçi gebelik ve emzirmeye başlama halinde işvereni bilgilendirir.

İşveren, gebe, yeni doğum yapmış ve emziren işçi ile ilgili olarak, işyerindeki maruziyetin şeklini, düzeyini ve süresini EK-I, II, III de verilen etkenler, prosesler, çalışma koşulları veya özel bir riske maruz kalma olasılığı bulunan işler için koruyucu veya önleyici önlemler aracılığıyla aşağıdaki kapsamda değerlendirir;

a) Olası güvenlik ve sağlık risklerinin, gebe, yeni doğum yapmış ve emziren işçilerin gebelikleri ve emzirmeleri üzerindeki olası etkilerinin değerlendirilmesi,

b) Alınacak önlemlerin kararlaştırılması.

İşveren, işten kaynaklanan vardiyalı çalışma, işini kaybetme korkusu, iş yükü ve benzeri stres faktörlerini ve kişisel olarak işçiyi etkileyen psikososyal ve tıbbi faktörleri de dikkate almak zorundadır.

İşyerindeki gebe, yeni doğum yapmış ve emziren işçi, yapılan değerlendirmenin sonuçları ve işte güvenlik ve sağlık amacıyla alınması gereken önlemler hakkında bilgilendirilir.

Değerlendirme Sonuçlarını İzleyen Eylem

Madde 8 — İşveren, değerlendirme sonuçları, gebe, yeni doğum yapmış ve emziren işçi için bir güvenlik veya sağlık riskini veya işçinin gebeliği veya emzirmesi üzerindeki bir etkiyi ortaya çıkardığında, ilgili işçinin çalışma koşullarını ve/veya çalışma saatlerini, bu işçinin bu risklere maruz kalmasını önleyecek bir biçimde, geçici olarak değiştirir.

Çalışma koşullarının ve/veya çalışma saatlerinin uyarlanması teknik veya nesnel anlamda olanaklı değilse, işveren ilgili işçiyi başka bir işe aktarmak için gerekli önlemleri alır.

Hekim raporu ile gerekli görüldüğü takdirde, gebe işçi sağlığına uygun daha hafif işlerde çalıştırılır. Bu halde işçinin ücretinde bir indirim yapılmaz. Başka bir işe aktarılması teknik ve makul olarak mümkün değilse, işçinin güvenlik ve sağlığının korunması için gerekli süre içinde, işçinin isteği halinde ücretsiz izinli sayılması sağlanır. Bu süre, yıllık ücretli izin hakkının hesabında dikkate alınmaz.

BEŞİNCİ BÖLÜM

Çalışma Koşulları ve İzinler

Gece Çalışması

Madde 9 — Emziren işçinin doğumu izleyen 6 ay boyunca gece çalıştırılması yasaktır.

Yeni doğum yapmış işçinin doğumu izleyen sekiz haftalık süre sonunda, emziren işçinin ise, 6 aylık süreden sonra gece çalışması yapmasının güvenlik ve sağlık açısından sakıncalı olduğunun hekim raporu ile belirlendiği dönem boyunca, gece çalıştırılması yasaktır.

Kadın işçiler, gebe olduklarının hekim raporuyla tespitinden itibaren doğuma kadar geçen sürede gece çalışmaya zorlanamazlar.

Çalışma Saatleri

Madde 10 — Gebe, yeni doğum yapmış ve emziren işçi günde yedi buçuk saatten fazla çalıştırılamaz.

Analık İzni

Madde 11 — Gebe işçinin doğumdan önce sekiz ve doğumdan sonra sekiz hafta olmak üzere toplam onaltı haftalık süre için çalıştırılmaması esastır. Çoğul gebelik halinde doğumdan önce çalıştırılmayacak sekiz haftalık süreye iki hafta süre eklenir. Ancak, sağlık durumu uygun olduğu takdirde, hekimin onayı ile gebe işçi isterse doğumdan önceki üç haftaya kadar işyerinde çalışabilir. Ancak bu durumda gece çalışması yaptırılmaz ve gebe işçinin çalıştığı süreler doğum sonrası sürelere eklenir.

Yukarıda öngörülen süreler, işçinin sağlık durumuna ve işin özelliğine göre doğumdan önce ve sonra gerekirse artırılabilir. Bu süreler hekim raporu ile belirtilir.

İsteği halinde kadın işçiye, onaltı haftalık sürenin tamamlanmasından veya çoğul gebelik halinde onsekiz haftalık süreden sonra altı aya kadar ücretsiz izin verilir. Bu süre yıllık ücretli izin hesabında dikkate alınmaz.

Gebe İşçinin Muayene İzni

Madde 12 — Gebe işçilere gebelikleri süresince, periyodik kontrolleri için ücretli izin verilir.

Emziren İşçinin Çalıştırılması

Madde 13 — Emziren işçilerin, 16/6/2004 tarihli ve 25494 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Ağır ve Tehlikeli İşler Yönetmeliğinde kadınların çalıştırılabilecekleri belirtilmiş olan işlerde çalıştırılabilmeleri için, doğumdan sonraki sekiz haftanın bitiminde ve işe başlamalarından önce, işyeri hekimi, işyeri ortak sağlık birimi, işçi sağlığı dispanserleri, bunların bulunmadığı yerlerde sırasıyla en yakın Sosyal Sigortalar Kurumu, Sağlık Ocağı, Hükümet veya belediye hekimlerine muayene ettirilerek çalışmalarına engel durumları olmadığının raporla belirlenmesi gerekir.

Muayene sonunda ağır ve tehlikeli işlerde çalışmasının sakıncalı olduğu hekim raporuyla belirlenen işçi, doğumdan sonra ilk altı ay içinde bu işlerde çalıştırılamaz.

Emzirme İzni

Madde 14 — Kadın işçilere bir yaşından küçük çocuklarını emzirmeleri için günde toplam bir buçuk saat süt izni verilir. Bu sürenin hangi saatler arasında ve kaça bölünerek kullanılacağını işçi kendisi belirler. Bu süre günlük çalışma süresinden sayılır.

ALTINCI BÖLÜM

Oda ve Yurtlarla İlgili Genel Hükümler

Oda ve Yurt Açma Yükümlülüğü

Madde 15 — Yaşları ve medeni halleri ne olursa olsun, 100-150 kadın işçi çalıştırılan işyerlerinde, bir yaşından küçük çocukların bırakılması ve bakılması ve emziren işçilerin çocuklarını emzirmeleri için işveren tarafından, çalışma yerlerinden ayrı ve işyerine en çok 250 metre uzaklıkta bir emzirme odasının kurulması zorunludur.

Yaşları ve medeni halleri ne olursa olsun, 150 den çok kadın işçi çalıştırılan işyerlerinde, 0-6 yaşındaki çocukların bırakılması ve bakılması, emziren işçilerin çocuklarını emzirmeleri için işveren tarafından, çalışma yerlerinden ayrı ve işyerine yakın bir yurdun kurulması zorunludur. Yurt açma yükümlülüğünde olan işverenler yurt içinde anaokulu da açmak zorundadırlar. Yurt, işyerine 250 metreden daha uzaksa işveren taşıt sağlamakla yükümlüdür.

İşverenler, ortaklaşa oda ve yurt kurabilecekleri gibi, oda ve yurt açma yükümlülüğünü, bu Yönetmelikte öngörülen nitelikleri taşıyan yurtlarla yapacakları anlaşmalarla da yerine getirebilirler.

Oda ve yurt açma yükümlülüğünün belirlenmesinde, işverenin belediye ve mücavir alan sınırları içinde bulunan tüm işyerlerindeki kadın işçilerin toplam sayısı dikkate alınır.

Oda ve Yurtlardan Faydalanacaklar

Madde 16 — Oda ve yurtlardan kadın işçilerin çocukları ile erkek işçilerin annesi ölmüş veya velayeti babaya verilmiş çocukları faydalanırlar. Odalara 0-1, yurtlara 0-6 yaşındaki çocuklar alınır.

Oda ve yurtlarda çocuklarla görevlilerden başkasının bulunması ve bunların amaç dışında kullanılması yasaktır. Yurtlarda 0-2, 3-4, 5-6 yaş çocukları birbirinden ayrı bulundurulur.

Çocuklar, oda ve yurtlara işbaşı yapılmadan önce bırakılır, işin bitiminde alınır. Anne ve babalar, odaların ve yurtların disiplin ve yönetimine dair kurallara uymak şartıyla ara dinlenmesinde çocuklarını görüp bakımlarıyla ilgilenebilirler.

Kayıt ve Çıkış

Madde 17 — Oda ve yurtlara kabul edilen çocuklar, örneği EK-IV de belirtilen kayıt ve kabul defterine yazılır.

Oda ve yurtlardan tamamen ayrılan çocukların, ayrılış nedeni, tarihi, kiminle çıktığı, gözlem kağıdına ve kayıt kabul defterine işlenir. Çocuğun özel dosyası anne veya babasına verilir.

Oda ve Yurtlarda Bulunacak Nitelikler

Madde 18 — Oda ve yurtlar çocukların sağlığının korunması, hava ve güneş ihtiyaçlarının karşılanması için gerekli nitelikleri taşımalıdır. Oda ve yurtlar bodrum katında, doğrudan açık havaya açılmayan yerlerde olmamalı, pencereleri doğrudan güneş ışığı alacak şekilde olmalıdır. Oda ve yurtlar ayrıca şu nitelikleri de taşımalıdır;

a) Buralarda, kadın ve velayet hakkına sahip erkek işçi sayısının en az % 10 u oranında yatak, yeteri kadar gözlem odası ve bir emzirme yeri bulunmalıdır. İhtiyaca yetecek kadar yatak, bölme ve diğer araç gereç ilave edilmelidir.

b) Çocukların bulundurulacağı odaların, taban alanlarının her çocuğa en az 3 metrekare, hacimlerinin her çocuğa en az 8 metreküp hava düşecek ölçüde ve bol ışıklı olması gereklidir. Taban, çocukların sağlığına zarar vermeyecek, kolayca temizlenebilecek bir malzeme ile döşenmeli, duvarlar ve bölmeler yeterli bir yüksekliğe kadar kolayca temizlenebilir bir maddeyle boyanmalı veya kaplanmalı, odalar ve eşya toz tutmayacak şekilde düz ve basit olmalıdır. Çocuk karyolaları ve komodinleri temiz, boyalı, kullanıma ve sağlığa uygun nitelikte olmalı, karyolaların ayarlanabilir yüksek korkulukları bulunmalıdır.

c) Yurtlarda yeterli büyüklükte bir bahçe ve bu bahçede çocukların dinlenmeleri ve oynamaları için araç ve gereçler bulunmalıdır.

d) Oda ve yurtlarda, anneler ve görevliler için yeteri kadar tuvalet ve lavabo, her 10 yatağa bir çocuk banyosu, çocuk yatak odalarının bitişiğinde çocukların kullanabileceği lavabolar, yurtlarda ise, ayrıca, çocuklar için yeteri kadar tuvalet bulunmalıdır.

e) Oda ve yurtlarda, mamaların ve yiyeceklerin hazırlanması, muhafazası, dağıtılması, yedirilmesi, kullanılan araç ve gereçlerin temizlenmesi için gerekli yerler bulunmalıdır.

f) Oda ve yurtlarda, yatak odalarından ayrı bez değiştirme odaları olmalı, bu odalarda, masa, yatak, şezlong gibi eşyalar, temiz ve kirli bez ve çamaşırların ayrı ayrı konulması için gerekli dolap ve kaplar bulundurulmalı, yatak eşyası ve annelere emzirme esnasında giydirilen gömlekler temiz olmalı ve düzenli olarak korunmalıdır.

g) Çocuklar emzirme yerlerine çocuk bakıcısı ya da sağlık personeli tarafından getirilir, emzirmenin bitiminde yine aynı kimseler tarafından alınarak temizlik ve bakımları yapıldıktan sonra yataklarına bırakılır.

Oda ve Yurtlarda Bulundurulacak İlaç ve Tıbbi Gereçler

Madde 19 — Oda ve yurtların gereken yerlerine çocukların vücut ısılarının ölçülmesi için termometreler konulur, buralarda Yönetmelik EK-V teki çizelgede yazılı olan ve ayrıca işyerinde görevli hekim tarafından gerekli görülen ilaç ve tıbbi gereçler bulundurulur. Bunlar özel bir dolap içinde ve kolayca kullanılabilecek şekilde saklanır ve düzenli olarak işyerinde görevli hekim tarafından gözden geçirilerek bozulmuş veya kullanılmaz duruma gelmiş yahut tükenmiş bulunanların yerlerine yenileri konulur.

Personel, Yönetim ve Gözetim

Madde 20 — Oda ve yurtlarda çalışacak yönetici, öğretmen, sağlık personeli ve diğer personelin nitelikleri aşağıda belirtilmiştir;

a) Yönetici: oda ve yurtların amacına uygun olarak, işleyişle ilgili idari konulardaki her türlü işlerden ve oda ve yurtlardaki çocukların sağlık kurallarına uygun bir ortam içinde yaşama, gelişme ve eğitimlerinin sağlanmasından birinci derecede sorumlu olmak üzere aşağıdaki niteliklerden birine sahip kişilerden biri yönetici olarak görevlendirilir.

1) Eğitim yönetimi, sosyal hizmetler, çocuk gelişimi ve eğitimi, okul öncesi eğitim, psikoloji, çocuk sağlığı veya çocuk gelişimi ve anaokulu alanlarından birinde yüksek öğrenim görmüş olmak,

2) Eğitim fakültelerinden veya benzeri yükseköğretim kurumlarından mezun olup okul öncesi öğretmeni unvanını almış olmak.

b) Öğretmen: çocukların gelişimlerini sağlamak, onlara iyi alışkanlıklar kazandırmak, onları ilköğretime hazırlamak için çocuk gelişimi ve eğitimi veya okul öncesi eğitim alanında yüksek öğrenim görmüş, öğretmenlik formasyonuna sahip kişiler anaokulu öğretmeni olarak görevlendirilir.

c) Sağlık personeli: oda ve yurtlar işyerlerinde görevli hekimin tıbbi gözetimi altındadır. Çocukların sağlık durumları en az gün aşırı bir hekim tarafından kontrol edilir ve gereği yapılır.

Çocukların periyodik sağlık kontrollerini yapmak, sağlıkla ilgili kayıtlarını tutmak, salgın ve bulaşıcı hastalıklara karşı gerekli önlemleri almak veya aldırmak, sağlık ve temizlik yönünden gerekli denetimleri yapmak üzere işyeri hekimi ile hemşire görevlendirilir.

d) Diğer personel: odalarla yurtların emzirme odalarında her 10 çocuk için bir kadın çocuk bakıcısı bulundurulur. Çocuk bakıcılarından en az birinin Kız Meslek Lisesi Çocuk Gelişimi ve Eğitimi Bölümü mezunu veya benzeri mesleklerden olması zorunludur.

Yurtlarda, her 20 çocuk için bir çocuk bakıcısıyla Kız Meslek Lisesi Çocuk Gelişimi ve Eğitimi Bölümü mezunu veya benzeri meslek mensubu eleman bulundurulur.

Oda ve yurtlardaki çocuk ve grup sayısına göre beslenme, temizlik ve diğer hizmetler için yeterli sayıda personel istihdam edilir. Bu personel için en az ilkokul diploması veya okur yazarlık belgesi almış ve sağlıklı olma şartı aranır.

Yukarıda belirtilen personel dışında, işverence gerekli görüldüğü takdirde, sosyal hizmet uzmanı, beslenme uzmanı ve psikolog, Kız Meslek Lisesi Çocuk Gelişimi ve Eğitimi Bölümü mezunlarıyla müzik, güzel sanatlar ve spor dalında ihtisas sahibi elemanlar görevlendirilebilir. Bunlar kendi alanları ile ilgili çalışma programları çerçevesinde faaliyet gösterirler.

e) Oda ve yurtlarda bulunan çocukların korunmaları amacıyla buralarda çalıştırılacak tüm personel işe girişte ve periyodik olarak akıl ve vücut sağlığı ve bulaşıcı hastalıklar yönünden sağlık kontrolünden geçirilecek, çocukların sağlık ve gelişimlerini olumsuz etkileyebilecek personel bu işlerde çalıştırılmayacaktır.

Çocukların Muayeneleri

Madde 21 — Oda ve yurtlara kabul edilecek çocuklar önce gözlem odasına alınır ve hekim muayenesinden geçirilir. Bulaşıcı veya tehlikeli bir hastalığı bulunmadığı ve portör olmadığı anlaşılanlar hakkında rapor düzenlenir, raporlar çocukların özel dosyalarında saklanır.

Bulaşıcı veya tehlikeli bir hastalığı olanlar, hastalık kuşkusu bulunanlar veya portör olduğu anlaşılanlar, sağlıklı olduklarının belirlenmesine kadar oda ve yurtlara alınmazlar.

Oda ve yurtlarda bulunan çocuklardan bulaşıcı hastalığa tutulanlar veya tutulduğundan şüphe edilenler, hekime muayene ettirilmek üzere derhal gözlem odalarına alınırlar.

Muayene sonucunda bulaşıcı veya tehlikeli bir hastalığa tutulduğu anlaşılan çocuklar, hekimce ya bir sağlık kuruluşuna gönderilir ya da reçetesi verilerek gerekli öğütlerle ailesine teslim edilir.

Oda veya yurda kabul edildiği gün her çocuk için örneği EK-VI da yer alan bir gözlem kağıdı doldurulur ve özel dosyasına konur. Çocuklar buralarda kaldığı sürece, onların sağlık ve genel gelişme durumları, beden yapıları ve ruhsal özellikleri en az haftada bir defa görevli hekimce örneği EK-VII de yer alan sağlık muayenesi kağıtlarına işlenir.

Oda ve yurtlarda kalan çocuklara koruyucu aşılar ve serumlar yapılır ve bunlar örneği EK-VIII de yer alan çizelgeye yazılır.

Çocukların Beslenmesi

Madde 22 — Oda ve yurtlarda, çocuklara, yaşlarına göre mamaları, kahvaltıları ve yemekleri verilir. Yemek listelerinin ve mamaların düzenlenmesinde görevli hekimin düşüncesi alınır.

Çocuklara, ayrıca, günde 250 şer gram dayanıklı veya pastörize, bulunmadığı takdirde kaynamış süt veya yoğurt verilir.

Çocukların Eğitim ve Geliştirilmeleri

Madde 23 — Oda, yurt ve ana okullarında, çocuklara psikososyal gelişimlerini ve okul öncesi eğitimlerini sağlamak üzere 1/5/1997 tarihli ve 22976 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 1475 Sayılı İş Kanununa Tabi İşyerlerinde İşverenlerin Kuracakları Okul Öncesi Eğitim Kurumlarının Eğitim ve İşleyiş Esasları Hakkında Tüzükte belirtilen esaslara göre eğitim verilir.

İşverenin Yükümlülüğü

Madde 24 — Oda ve yurtların bina, kuruluş, döşeme, araç, gereç, taşıt, beslenme ve benzeri giderlerinin tamamı işverenlerce karşılanır.

Buralar, ayda en az bir defa işveren veya vekili tarafından denetlenir. İşveren, işveren vekili, görevli hekim veya bu birimlerin yönetim ve gözetiminden sorumlu olanlarca görülen eksiklikler derhal giderilir.

Ortaklaşa Kurulan Oda ve Yurtların Yönetimi

Madde 25 — Oda ve yurtlar birden çok işveren tarafından kurulduğu takdirde, bu işverenler veya işveren vekilleri, ayda en az bir defa toplanarak bu yerlerin yönetimine dair kararları alırlar ve uygulanmasını sağlarlar.

Oda ve Yurtların Bildirilmesi

Madde 26 — İşverenler, İş Kanununa tabi işyerlerinde açtıkları oda ve yurtlarla ilgili bilgi ve belgeleri, açılma tarihinden itibaren en geç 30 gün içinde bir rapor halinde Milli Eğitim Bakanlığı ile Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığına gönderirler.

Bu raporda aşağıdaki hususlar belirtilir;

1) İşyerinin unvanı, bağlı olduğu Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı Bölge Müdürlüğü, sicil numarası ve adresi,

2) İşyerinde çalıştırılan toplam işçi sayısı ve kadın işçi sayısı,

3) Kuruma alınan çocuk sayısı, cinsiyeti,

4) Kurumun açık adresi, oda sayısı, oyun yerleri, bahçenin büyüklüğü, bakım ve eğitim araçlarının miktar ve çeşitleri.

YEDİNCİ BÖLÜM

Son Hükümler

Yürürlük

Madde 27 — Bu Yönetmelik yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

Yürütme

Madde 28 — Bu Yönetmelik hükümlerini Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanı yürütür.

—— • ——

Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığından:

Sosyal Sigortalar Kurumu Serbest Muhasebeci Mali Müşavirler ile

Yeminli Mali Müşavirlerce İşyeri Kayıtlarının İncelenmesinin

Usul ve Esasları Hakkında Yönetmelik

BİRİNCİ BÖLÜM

Amaç, Kapsam, Dayanak ve Tanımlar

Amaç

Madde 1 — Bu Yönetmeliğin amacı, Kurumdan ilişiksizlik belgesi alınması gereken ihaleli işler ile özel bina inşaatı işyerleri işverenlerine bu belgenin verilmesinde; 1/6/1989 tarihli ve 3568 sayılı Serbest Muhasebecilik, Serbest Muhasebeci Mali Müşavirlik ve Yeminli Mali Müşavirlik Kanununa göre yetki verilmiş Serbest Muhasebeci Mali Müşavirler ile Yeminli Mali Müşavirler tarafından işyeri kayıtlarının incelenmesi sonucu Kuruma bildirildiği tespit edilen işçilik tutarlarının uygunluğunun sağlanması ile Kuruma yeterli işçilik bildirilmediği tespit edilen işyeri işverenlerine, tespit edilen fark işçilik tutarı üzerinden hesaplanacak prim ve gecikme zammı tutarı ile idari para cezalarının uygulanmasının usul ve esaslarını düzenlemektir.

Kapsam

Madde 2 — Bu Yönetmelik, Kurumdan ilişiksizlik belgesi alması gereken ve Kurumda müstakilen tescil edilmiş olan ihaleli işler ile özel bina inşaatı işyerleri işverenlerini kapsar.

Dayanak

Madde 3 — Bu Yönetmelik, 506 sayılı Sosyal Sigortalar Kanununun 130 uncu maddesi gereğince hazırlanmıştır.

Tanımlar

Madde 4 — Bu Yönetmelikte geçen;

a) Kanun: 506 sayılı Sosyal Sigortalar Kanununu,

b) Kurum: Sosyal Sigortalar Kurumunu,

c) Ünite: Sosyal Sigortalar Kurumunun Sigorta İl ve Sigorta Müdürlüklerini,

d) İdare: İhale veya emanet yoluyla iş yaptıranları ve 506 sayılı Sosyal Sigortalar Kanununun 83 üncü maddesinde sayılan kurum ve kuruluşları,

e) Sigortalı: Bir hizmet akdine istinaden bir veya birkaç işveren tarafından çalıştırılan kimseleri,

f) İşveren: Sigortalıları çalıştıran gerçek veya tüzel kişiyi,

g) Aracı: Bir işte veya bir işin bölüm veya eklentilerinde işverenden iş alan ve kendi adına sigortalı çalıştıran üçüncü kişiyi,

h) İşyeri: 506 sayılı Sosyal Sigortalar Kanununun uygulanmasında, bu Kanunun 2 nci maddesinde belirtilen sigortalıların işlerini yaptıkları yerleri,

i) Meslek Mensubu: 1/6/1989 tarihli ve 3568 sayılı Kanuna göre, Türkiye Serbest Muhasebeci Mali Müşavirler ve Yeminli Mali Müşavirler Odaları Birliğince ruhsat verilmiş çalışanlar kütüğüne kayıtlı serbest muhasebeci mali müşavirler ile yeminli mali müşavirleri,

j) İhale Konusu İş: 506 sayılı Sosyal Sigortalar Kanununun 83 üncü maddesinde belirtilen kurum veya kuruluşlar tarafından ihale veya emanet suretiyle yaptırılan her türlü işi,

k) Özel Bina İnşaatı: Gerçek veya tüzel kişiler tarafından yaptırılan bina inşaatlarını,

l) Asgari İşçilik Oranı: Kurum bünyesinde oluşturulan Asgari İşçilik Tespit Komisyonunca ihale konusu işler ve özel bina inşaatı işyerleri için yapılacak incelemede dikkate alınacak oranı,

m) İnceleme: İhale konusu işler ile özel bina inşaatı işyerlerinden dolayı işyeri kayıtlarının incelenmesini,

n) İlişiksizlik Belgesi: İhale konusu işler ve özel bina inşaatı işyerleri ile ilgili olarak yapılan inceleme sonucunda işverenin Kuruma borcunun bulunmaması kaydıyla ilgili makama verilmek üzere Ünitece düzenlenen soğuk damgalı belgeyi,

ifade eder.

İKİNCİ BÖLÜM

İnceleme Yapılması ve Rapor Düzenlenmesi

İnceleme Yapılması

Madde 5 — İnceleme aşağıdaki esaslar dahilinde yapılır;

a) İhale konusu işlerde ;

İşin kesin kabulünün ya da geçici kabulünün noksansız yapıldığı tarihten sonra ve işverene ödenmesi gereken Katma Değer Vergisi (KDV) hariç, malzeme fiyat farkı ve akreditif bedeli dahil, toplam istihkak tutarına işin asgari işçilik oranı uygulanmak suretiyle yapılır.

Şu kadar ki, işin sözleşmesinde çalıştırılacak işçi sayısı belli ise, öncelikle bu işçilerin sigortalılık niteliği, ücretlerinin işyeri kayıtlarına usulüne uygun olarak intikal ettirilip ettirilmediği, ayrıca bunların prime esas kazançları ile prim ödeme gün sayılarının Kuruma eksiksiz bildirilmiş olup olmadığı tespit edilir. Bu tespit sonucunda düzenlenecek raporda, sözleşmede çalıştırılması öngörülen işçi sayısı nazara alınarak, işyeri kayıtlarından çalıştırıldığı tespit edilen işçiler ile ücretlerine aylar itibariyle yer verilir.

İdarece, işverene ödemelerin döviz şeklinde yapılması halinde, döviz tutarı, ödemenin yapıldığı tarihteki T.C. Merkez Bankasınca belirlenen döviz satış kuru üzerinden Türk Lirasına çevrilerek işlem yapılır.

İhaleli işin birden fazla konuyu kapsıyor olması ve her bir işin asgari işçilik oranının bilinmesi halinde, inceleme, işverenin bu husustaki yazılı isteği Kuruma ayrıca dilekçe ile bildirmek kaydıyla, bu işlerin en yükseğine ilişkin asgari işçilik oranı dikkate alınarak yapılabilir.

b) Gerçek veya tüzel kişiler tarafından yapılan özel bina inşaatı işyerlerinde;

Bina maliyetine işin asgari işçilik oranı uygulanmak suretiyle yapılır.

Bina maliyeti, ruhsatnamesinde yazılı bulunan yüzölçümü ile birim maliyet bedelinin çarpımı suretiyle hesaplanır.

Bu hesaplamada; her yıl inşaatın sınıf ve grubuna göre Bayındırlık ve İskan Bakanlığınca tespit edilen ve Kurumca çıkarılacak Genelgede belirtilen birim maliyet bedelleri dikkate alınır.

İşyerine ait defter ve belgelerden tespit edilecek maliyetin daha fazla olması halinde ise, inceleme, bu maliyet üzerinden yapılır.

İnşaat ruhsatnamesinde belirtilen inşaat sınıf veya grubundan yüksek ya da yüzölçümünden daha fazla yapıldığı anlaşılan özel bina inşaatlarında, tespit edilen sınıf veya grup ya da yüzölçümü dikkate alınır.

Başladığı yıl içinde bitirilmiş olan inşaatın maliyetinin hesaplanmasında o yıl için tespit edilen, başladığı yıldan sonraki yıllarda tamamlanmış inşaatın maliyetinin hesabında ise bitirildiği yıldan bir önceki yıla ait birim maliyet bedeli esas alınır.

İnşaatın başladığı ve bitirildiği tarih işverence resmi makamlardan alınacak belge ile kanıtlanır. İnceleme, işin bittiği tarihten sonra yapılır.

Yasal süre içerisinde tescil edilmemiş olan inşaatın başladığı tarihin resmi belge ile kanıtlanamaması halinde, ruhsat tarihi inşaatın başladığı tarih olarak kabul edilir.

İnşaat ruhsatnamesi olmayan, ruhsatnamesi olmakla birlikte imar mevzuatına göre ruhsatı hükümsüz olan veya Kurumda tescil edilmemiş bulunan ya da tescilli olmasına rağmen Kuruma, Kanunun 79 uncu maddesinin birinci fıkrası ve Sosyal Sigortalar Kurumu Sosyal Sigorta İşlemleri Yönetmeliğinin 13 ve 20 nci maddelerinde belirtilen belgeleri hiç verilmemiş olan bina inşaatı işyerleri ile tamamlanmamış bina inşaatı işyerleri hakkında bu Yönetmelik hükümlerine göre rapor düzenlenmez.

c) Ortak hükümler;

İnceleme yapılırken, ihale konusu işlerde kesin kabulün ya da geçici kabulün noksansız yapıldığı, bina inşaatı işyerlerinde ise inşaatın bitirildiği tarihe kadar Kuruma bildirilmiş olan işçilik miktarı dikkate alınır.

İhale konusu işlerde işverene ödenen toplam istihkak tutarına, özel bina inşaatlarında ise binanın toplam maliyet bedeline, işin asgari işçilik oranı uygulanmak suretiyle bulunan asgari işçilik miktarı, işin bitirildiği tarihe kadar Kuruma bildirilmiş olan prime esas kazançlar toplamı ile kıyaslanır. Bu kıyaslama sonucunda, işin faaliyet süresi için Kuruma bildirilmiş olan sigorta primine esas kazançlar toplamının, hesaplanan asgari işçilik miktarı ile aynı veya fazla olduğunun tespiti halinde, durum açıklanarak ilişiksizlik belgesi verilebileceğine ilişkin rapor düzenlenir.

Kuruma bildirilmiş olan sigorta primine esas kazançlar toplamının, inceleme sonucunda hesaplanan asgari işçilik miktarından az olması durumunda, işveren kayıtlarında yer alan;

1- Aracılar tarafından yapılan işler hariç olmak üzere, Ünitesi ve işyeri sicil numarası belirtilmek kaydıyla; işin bazı bölümlerini yapan Kanun kapsamındaki diğer işverenlerden alınmış faturalara dayanılarak yapılan malzemeli işçilik ödemeleri,

2- Bağ-Kur ve vergi sicil numaraları belirtilmek kaydıyla, işin bazı bölümlerinin yanında sigortalı çalıştırmadan bizzat yapan iş sahiplerinden alınmış faturalara ve gider belgelerine dayanılarak yapılan malzemeli işçilik ödemeleri,

3- Aynı faturada hem malzeme ve hem de işçilik tutarı kayıtlı ise, her iki tutar birbirinden ayrı kaydedilmiş olsa bile, toplam fatura tutarı,

4- Malzeme bedelinden ayrı olarak nakliye bedelinin kesin bir şekilde belirlendiği faturalara dayanılarak yapılan nakliye ödemeleri,

5- Kuruma mükerrer prim ödenmesinin önüne geçilmesi bakımından, hafriyat ve nakliyat işleri için diğer firma veya şahıslardan alınmış faturalı ödemeler dikkate alınmamak kaydıyla, Kurumda tescilli bir işyerinden sevk ve idare edilen makine parkına sahip işverenlerin, bu parktaki araçlarında çalışanların incelemesi yapılmakta olan ihale konusu işe ilişkin işyerinden Kuruma bildirilmemiş olduğu saptanmak ve bu durum işyeri kayıtlarıyla doğrulanmak şartıyla, düzenlenecek raporda açıkça ve ayrıntılı olarak ortaya konulan, faturaya dayanmayan, hakediş raporlarından tespit olunan hafriyat ve nakliyat bedelleri,

İşverene ödenen toplam istihkak tutarından veya maliyet bedelinden düşülerek Kuruma bildirilmesi gereken asgari işçilik miktarı yeniden hesaplanır.

İşveren kayıtlarından bazı sigortalılara Kanunun 78 inci maddesi uyarınca belirlenen sigorta primine esas kazanç üst sınırının üzerinde ücret ödendiği tespit edilebiliyorsa, ücret tediye bordrolarında kayıtlı brüt ücretler ile üst sınır arasındaki fark ve salt işçilik içeren faturalı işçilik ödemeleri, işin asgari işçilik oranı uygulanmak suretiyle hesaplanan asgari işçilik tutarından düşülerek inceleme yapılır.

Fatura ve gider belgelerinde kayıtlı tutarların, bu belgelerden yapıldığı anlaşılan işlere karşılık alınan hakediş raporu ile ödenen tutarlardan fazla olması durumunda, aşan kısım incelemede dikkate alınmaz.

İncelemede yukarıda belirtilen ödemelerin katma değer vergisi dışındaki tutarları esas alınır.

Bu şekilde yapılan inceleme sonucunda hesaplanan asgari işçilik tutarının Kuruma bildirilmiş olan prime esas kazançlar toplamı ile aynı veya fazla olduğunun anlaşılması durumunda, işverene, bu Yönetmelik ekindeki belgeler ile birlikte ilişiksizlik belgesi verilebileceğine dair rapor düzenlenir. Hesaplanan asgari işçilik miktarının Kuruma eksik bildirildiğinin tespiti halinde ise, bildirilmeyen tutar, faaliyette bulunulan son aya mal edilir ve Kanunun 80 inci maddesi ile 140 ıncı maddesinin birinci fıkrasının (c) ve (d) bendleri uyarınca işlem yapılması gerektiği raporda önerilir.

Rapor Üzerine Yapılacak İşlem

Madde 6 — Meslek Mensuplarınca rapor düzenlenmesi, Sigorta Müfettişince işin asgari işçilik miktarının tespiti hususunda inceleme yapılmasına engel oluşturmaz. Meslek Mensubunca düzenlenen raporlarda Ünitece eksiklik veya maddi hata tespit edilmesi halinde, raporu düzenleyen Meslek Mensubundan 15 gün içinde ek rapor vermesi iadeli taahhütlü bir yazı ile istenir. Ek raporda da eksikliğin veya maddi hatanın giderilmemesi durumunda, gerekçeleri de belirtilerek rapora göre işlem yapılmayacağı yine iadeli taahhütlü bir yazı ile işverene bildirilir.

Ek raporun verilmemesi veya eksiklik ya da maddi hatanın düzeltilmemiş olması halinde Sigorta Müfettişince inceleme yapılması istenebilir.

İşveren tarafından, bu Yönetmeliğin 5 inci maddesine göre tespit edilen ve Kuruma bildirilmediği anlaşılan fark işçilik tutarı üzerinden hesaplanacak sigorta primlerinin, uygulanacak idari para cezalarının ve bunlara bağlı gecikme zammı tutarlarının, bu konuda düzenlenecek raporun ilgili Üniteye intikalini müteakip yapılacak tebligat üzerine bir ay içinde ödeneceğinin dilekçe ile bildirilmesi halinde, Ünitece, 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun hükümlerine göre işlem yapılır. İşverenin ödeme yapacağını bildirmemesi halinde ise konunun Sigorta Müfettişince incelenmesi istenir. Sigorta Müfettişince incelemeye başlanmış ise, bu inceleme sonucuna göre işlem yapılır.

Meslek Mensubunca işyeri kayıtlarının incelenmesi sonucunda düzenlenen raporda ödenmesi önerilen borcun tahsil edilmesi veya işverenin borçlarını karşılayacak miktarda nakit, süresiz ve kat’i banka teminat mektubu, Devlet tahvili, Hazine kefaletini haiz tahvil veya bonoları Üniteye vermesi halinde, teminata bağlanmamış başka borcu da yoksa, ilişiksizlik belgesi verilir.

Rapor Düzenlenmeyecek İşyerleri

Madde 7 — Meslek Mensupları;

a) Hariçten işçi çalıştırılmaksızın daimi nitelikteki işyerlerinin sigortalıları ile yapılan işler,

b) Piyasadan hazır halde alınıp satılan mal teslimine ilişkin işler,

Hakkında bu Yönetmelik hükümlerine göre rapor düzenleyemez.

Rapor Düzenleme Sınırı

Madde 8 — Meslek mensuplarınca rapor düzenlenebilecek işlerin istihkak ve maliyet tutarlarının sınırları Kurum Yönetim Kurulunca belirlenir.

Rapor Düzenleme Şekli

Madde 9 — İlişiksizlik belgesi verilebileceğine ilişkin rapor; ihaleli işler için örneği bu Yönetmeliğin 4 no’lu ekinde bulunan, özel bina inşaatı işyerleri için de, örneği bu Yönetmeliğin 5 no’lu ekinde bulunan hesaplama cetveli de düzenlenmek suretiyle Ek:1 de bulunan rapor kapağına ilişik ve Ek:2 de kayıtlı şekle uygun olarak daktilo veya bilgisayar ile düzenlenir.

Meslek mensupları, düzenledikleri raporun her sayfasını paraflar, rapora, rapor tarihinden önceki üç ay içinde bağlı oldukları meslek odasından alınan, örneği bu Yönetmeliğin 3 no’lu ekinde bulunan faaliyet belgesi ile işverenle yaptıkları sözleşmenin aslını veya noterden onaylı bir suretini eklemek zorundadır.

Raporlar üç nüsha düzenlenerek, bir nüshası meslek mensubunca dilekçe ekinde ilgili Üniteye, bir nüshası işverene verilir, diğer nüshası da raporu düzenleyen meslek mensubu tarafından gerektiğinde ibraz edilmek üzere, Kuruma verildiği tarihten itibaren beş yıl süre ile saklanır.

Bu şekle uygun olmayan, silinti veya kazıntı bulunan raporlar, düzeltilmek üzere gerekçeli yazı ekinde meslek mensubuna iade edilir. Meslek mensubu, gerekli düzeltmeleri yazının tebliğinden itibaren en geç 15 gün içinde yaparak yeniden düzenleyeceği raporu Üniteye intikal ettirir.

Meslek Mensuplarının Eğitimi

Madde 10 — Bu Yönetmelikte belirtilen usul ve esaslar çerçevesinde rapor düzenlenmesi konusunda, Türkiye Serbest Muhasebeci Mali Müşavirler ve Yeminli Mali Müşavirler Odaları Birliğince, Kurum ile işbirliği yapılarak meslek mensuplarına gerekli eğitim verilir.

Rapor Düzenlenemeyecek Haller

Madde 11 — İşverenin veya aracının defter ve belgelerini düzenleyen meslek mensupları, aynı işveren ve aracı için veya kendilerinin, boşanmış dahi olsa eşinin usul ve furuundan birinin veya (bu derece dahil) üçüncü dereceye kadar kan ve sıhri hısımlarının ya da bunların yönetici oldukları veya yönetimde görev alarak ortak oldukları işyerleri hakkında rapor düzenleyemez.

ÜÇÜNCÜ BÖLÜM

Meslek Mensuplarının Düzenleyecekleri

Rapordan Doğan Sorumlulukları

Sorumluluk

Madde 12 — Meslek mensupları, gerçeğe aykırı rapor düzenleyerek Kurum zararına sebebiyet verdikleri takdirde, oluşan Kurum zararından işveren ile birlikte ve müteselsilen sorumludurlar. Bu durumda ilgililer hakkında ayrıca genel hükümlere göre işlem yapılır.

Düzenledikleri rapor ile Kurum zararına sebebiyet verdiği Kurumca tespit edilen meslek mensuplarınca daha sonra düzenlenen raporlar da işleme konulmaz.

Şirket halinde çalışılması halinde, düzenlenecek raporlardan doğacak cezai ve mali sorumluluk raporu düzenleyen meslek mensubuna aittir.

DÖRDÜNCÜ BÖLÜM

Son Hükümler

Yürürlük

Madde 13 — Bu Yönetmelik hükümleri 1/5/2004 tarihinden geçerli olmak üzere yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

Yürütme

Madde 14 — Bu Yönetmelik hükümlerini Sosyal Sigortalar Kurumu Başkanı yürütür.

—— • ——

Sanayi ve Ticaret Bakanlığından:

Motorlu Araçların Dış Gürültü Emisyonları ve Egzoz Sistemleri

ile İlgili Tip Onayı Yönetmeliğinde Değişiklik

Yapılmasına Dair Yönetmelik

(70/157/AT)

MADDE 1 — 30/11/2000 tarihli ve 24246 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Motorlu Araçların Dış Gürültü Emisyonları ve Egzoz Sistemleri ile İlgili Tip Onayı Yönetmeliğinin (70/157/AT) 4 üncü maddesinin (b) bendi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“b) MARTOY: Avrupa Topluluğunun 70/156/AT Motorlu Araçlar ve Römorkları Tip Onayı Yönetmeliğinin Resmî Gazete’de yayımlanan şekliyle son seviyesini,”

MADDE 2 — Aynı Yönetmeliğe aşağıdaki Geçici 3 üncü madde ilave edilmiştir.

“Geçici Madde 3 — Yeni Ulusal Tip Onayı Belgesi alacak olan M2, M3, N1, N2, N3 sınıfı araçlar 1/1/2007, Ulusal Tip Onayı Belgesi almış olan bu sınıflardaki araçlar ise 1/1/2008 tarihine kadar bu Yönetmeliğin 84/424/AT sayılı seviyesinde veya BM/ AEK 51.01 sayılı Teknik Düzenlemesinde belirtilen usul ve esaslara göre yapılacak ölçümlerde aşağıdaki çizelgede gösterilen azami dış gürültü seviyelerini sağlamak zorundadır. Bu şartları sağlayan araçlara ulusal tip onayı belgesi verilir. Yurt içi veya yurt dışındaki Teknik Servislerden alınmış raporlar kabul edilir.

	Motorlu Araç Tipi	Azami Dış Gürültü Seviyeleri
		dB(A)
	M2/N1 AYA(*) ≤ 2 ton	78+1(**)
	M2/N1 2 ton < AYA ≤3,5 ton	79+1(**)
	M2/M3 Motor gücü < 150 KW	80
	M2/M3 Motor gücü ≥ 150 KW	83
	N2/N3 Motor gücü < 75 KW	81
	N2/N3 75 KW≤ Motor gücü <150 KW	83
	N2/N3 Motor gücü ≥ 150 KW	84

(*) AYA: Azami Yüklü Ağırlık

(**) Sıkıştırma ateşlemeli ve direk enjeksiyonlu motorlarda 1 dB(A) eklenecektir.”

Yürürlük

MADDE 3 — Bu Yönetmelik yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

Yürütme

MADDE 4 — Bu Yönetmelik hükümlerini Sanayi ve Ticaret Bakanı yürütür.

—— • ——

Hâkimler ve Savcılar Yüksek Kurulu Başkanlığından:

İdarî Yargı Hâkim ve Savcıları Hakkında Uygulanacak

Atama Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına

Dair Yönetmelik

MADDE 1 — 19/2/1988 tarihli ve 19730 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan İdarî Yargı Hâkim ve Savcıları Hakkında Uygulanacak Atama Yönetmeliğinin bölgeleri gösterir değişik Alfabetik İdarî Yargı Adalet Teşkilâtı listesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“Bölge İdare Mah.	Bölgesi	Bağlı Mahkemeler	Bölgesi	Yargı Çevresine Dahil Olan İller
Denizli	1	Afyon İdare	1	Afyon
Denizli	1	Denizli Vergi	1	Afyon
Malatya	1	Elazığ İdare	1	Elazığ,Tunceli, Bingöl
Malatya	1	Malatya Vergi	1	Elazığ
Bursa	1	Balıkesir Vergi	1	Çanakkale”

Yürürlük

MADDE 2 — Bu Yönetmelik yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

Yürütme

MADDE 3 — Bu Yönetmelik hükümlerini Adalet Bakanı yürütür.

—— • ——

Yaşar Üniversitesinden:

Yaşar Üniversitesi Kuruluş ve Ana Teşkilat Yönetmeliğinin

5 ve 7 nci Maddelerinde Değişiklik Yapılmasına

Dair Yönetmelik

MADDE 1 — 12/3/2003 tarihli ve 25046 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Yaşar Üniversitesi Kuruluş ve Ana Teşkilat Yönetmeliğinin 5 inci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

"Madde 5 — Mütevelli Heyeti, Üniversitenin en yüksek karar ve icra organı olup Yaşar Üniversitesinin tüzel kişiliğini temsil eder.

Mütevelli Heyetinin üyeleri, Vakıf mütevelli heyeti tarafından, yaş sınırlaması hariç Devlet memuru olma niteliklerine sahip adaylar arasından dört yıl süre için seçilen en az yedi (7), en çok on dört (14) üyeden oluşur. Vakıf Başkanı veya görevlendireceği yardımcısı ile mütevelli heyetin uygun göreceği saygın kişi/kişiler mütevelli heyetin tabii üyeleridir. Mütevelli Heyetteki bir üyenin kendi isteği ile ayrılması, süresinin bitmesi, ölüm veya hizmetini yapamayacak derecede hastalık hallerinde yerinin boşalmasında, yerini alacak yeni üye/üyeler de dört (4) yıl için seçilebilir. Mütevelli Heyeti üyelerinin en az üçte ikisinin lisans düzeyinde yüksek öğrenim görmüş olması gerekir.

Vakıf Yönetim Kurulu Başkan ve üyelerinden Mütevelli Heyetinde görev alacakların sayısı üçü geçemez.

Mütevelli Heyetinin üyeleri kendi aralarından dört yıl için bir Başkan, Başkan da dört yıl için bir Başkan Yardımcısı seçer. Aynı kişilerin yeniden seçilmesi mümkündür.

Başkanlık ve Rektörlük sıfatları aynı kişide toplanamaz.

Seçilen ve değiştirilen Mütevelli Heyeti üyelerinin adları seçildikleri ve değiştirildikleri tarihi izleyen on beş gün içinde Yüksek Öğretim Kuruluna bildirilir.

Mütevelli Heyet Üyelerine görevleriyle ilgili zaruri harcamaları dışında huzur hakkı gibi herhangi bir ödemede bulunulmaz.

Rektör, Mütevelli Heyetin doğal üyesi olup, kendisi ile ilgili konularda toplantılara katılmaz ve aynı zamanda Mütevelli Heyetinin başkanı seçilmez. Rektör dışındaki üniversite mensupları Mütevelli Heyetinde görev alamaz."

MADDE 2 — Aynı Yönetmeliğin 7 nci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

"Madde 7 — Mütevelli Heyetinin başlıca görev, yetki ve sorumlulukları aşağıda belirtilmiştir:

a) Rektörü, bu Yönetmeliğin 9 uncu maddesinde belirtilen esaslara göre, Yüksek Öğretim Kurulunun görüşünü almak süretiyle atar,

b) Mevzuat çerçevesinde akademik ve idarî görev ve pozisyonları tarif ederek, akademik yönden en üst düzeyde öğretim elemanlarını, yöneticileri ve diğer personel gibi görevlere istenilen nitelikteki adayların atanmalarına ilişkin esasları tespit eder, seçimlerine karar verir ve bu görevlere yapılacak tayinleri, terfileri ve görevden alınmaları onaylar,

c) Mütevelli Heyet, Üniversitenin her yönden verimli çalışabilmesi için bu Ana Yönetmeliğin hükümlerine aykırı olmayan ve tamamlayıcı nitelikte bulunan yönetmelik ve yönergeleri çıkarır. Üniversite organlarınca hazırlanan yönetmelik, yönetmelik değişiklikleri ve yönerge taslaklarını inceleyerek karara bağlar,

d) Üniversitede Fakülte, Yüksekokul ve Enstitülerin kurulması, kapatılması veya birleştirilmesi; Hazırlık Okulunun, Meslek Yüksekokullarının Teknoparkların, Uygulama Araştırma Merkezlerinin veya benzer akademik birimlerin kurulması, kapatılması, kapsamının daraltılması veya birleştirilmesi hususundaki önerisini Yükseköğretim Kurulu Başkanlığına sunar,

e) Rektörlükçe hazırlanan taslak bütçeyi onaylar ve uygulanmasını izler. Üniversitenin taşınır ve taşınmaz mallarını yönetir. Bağışları kabul veya reddeder. Yeni kaynak yaratılmasını sağlar. Üniversiteye ait menkul ve gayrimenkulleri gözetim altında tutar, denetim ve kontrollerini yapar. Hizmetin en verimli şekilde yürütülmesi için gerekli tedbirleri ve düzenlemeleri alır,

f) Öğretim elemanlarına ve diğer bütün çalışanlarına ödenecek ücretleri saptar ve uygular,

g) Öğrencilerden alınacak ücretlerin miktarını, ödeme şekil ve zamanını belirler,

h) Üniversiteye alınacak öğrenci sayısını ve burs kontenjanları ile verilecek bursun şekil, cins ve miktarını tespit eder ve Yüksek Öğretim Kuruluna önerir,

i) Üniversitede eğitim-öğretim kalite ve standartlarının saptanması ve uygulanması konusunda gerekli önlemleri alır,

j) Üniversitenin çeşitli organları arasındaki uyuşmazlıkların giderilmesinde son kararı verir.

Yukarıda belirtilenler dışında kurucu vakıfça verilecek konuya ilişkin inceleme, değerlendirme ve Üniversite ile ilgili mevzuatta belirtilen diğer görevleri yerine getirir."

Yürürlük

MADDE 3 — Bu Yönetmelik yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

Yürütme

MADDE 4 — Bu Yönetmelik hükümlerini Mütevelli Heyeti Başkanı yürütür.

—— • ——

Yaşar Üniversitesinden:

Yaşar Üniversitesi Lisansüstü Eğitim-Öğretim ve Sınav

Yönetmeliğinin Bazı Maddelerinde Değişiklik

Yapılmasına Dair Yönetmelik

MADDE 1 — 6/3/2003 tarihli ve 25040 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Yaşar Üniversitesi Lisansüstü Eğitim-Öğretim ve Sınav Yönetmeliğinin 2 nci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“Madde 2 — Bu Yönetmelikte adı geçen;

a) Üniversite: Yaşar Üniversitesini,

b) Senato: Yaşar Üniversitesi Senatosunu,

c) Rektör: Yaşar Üniversitesi Rektörünü,

d) Enstitü: Yaşar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü veya Fen Bilimleri Enstitüsünü,

e) Müdür: Enstitü Müdürünü,

f) EYK: Enstitü Yönetim Kurulunu,

g) EEK: Enstitüde Enstitü Kurulunu,

h) EABD: Enstitü Anabilim Dalını,

ı) KPDS: Kamu Personeli Yabancı Dil Bilgisi Seviye Tespit Sınavını,

i) ÜDS: Üniversitelerarası Kurul Yabancı Dil Sınavını,

k) Danışman: Enstitüde kayıtlı öğrenciye ders ve tez dönemlerinde rehberlik etmek üzere enstitü yönetim kurulu tarafından atanan öğretim üyesi veya doktoralı öğretim görevlisini,

l) Öğrenci: Lisansüstü öğretim için Öğrenci Statüsünde (normal veya özel öğrenci) olan kayıtlı öğrenciyi,

m) Yönetmelik: Yaşar Üniversitesi Senatosunca kabul edilen Lisansüstü Eğitim Öğretim Yönetmeliğini,

n) Kredi: Bir dersin haftalık teorik ders saatinin tamamı ile haftalık uygulama veya laboratuvar saatinin yarısının toplamını,

o) Tez: Yüksek lisans tezi, doktora tezi eserini,

p) Başarı Puanı: Öğrencinin lisans ve/veya yüksek lisans başarı düzeyi, yabancı dil başarısı ve mülakat sonucunun belirli oranlarda katkısı ile hesaplanan puanı,

r) Ders Geçme Notu: Öğrencinin yarıyıl içi notunun %50'si ile yarıyıl sonu sınav notunun %50'sinin toplamı, o dersteki başarı notunu,

s) Ağırlıklı Not: Öğrencinin ders geçme notunun ders kredisi ile çarpılmasıyla elde edilen notu (Ağırlık Not = Aldığı Not x Dersin Kredisi),

t) Genel Not Ortalaması: Öğrencinin kayıttan sonra ders eklemesi ve/veya ders bırakması da dikkate alınarak, sınava girmesi gereken derslerden aldığı ağırlıklı notların aritmetik ortalamasını,

u) Akademik Ortalama: Derslerin ağırlıklı notlarının toplamının aynı derslerin kredi toplamına bölünmesi ile elde edilen ortalamasını,

v) LES: Lisansüstü Eğitimi Giriş Sınavını,

y) Seminer: Öğrencinin danışmanı tarafından belirlenen bir konuyu derleyip sözlü olarak sunduğu çalışmayı,

ifade eder."

MADDE 2 — Aynı Yönetmeliğin 3 üncü maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

"Madde 3 — İlan edilmesi düşünülen öğrenci kontenjanları, ilgili anabilim dalları tarafından her yarıyılın başlamasından en geç bir ay önceden Enstitü Müdürlüğüne teklif edilir ve Enstitü Kurulu tarafından karara bağlanır. Kontenjanlar Senatonun onayından sonra Rektörlükçe ilan edilir. Gazete ilanında yabancı dil sınavı, mülakatın yeri tarihi, programların adları, son başvuru tarihi, var ise diğer açıklayıcı bilgiler yer alır. Mülakat ve değerlendirme ile ilgili tüm işlemler Enstitü Müdürlüğü tarafından yürütülür."

MADDE 3 — Aynı Yönetmeliğin 4 üncü maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

"Madde 4 — a) Yüksek lisans programına başvuruda aşağıdaki koşullar aranır:

Adayların yurt içi en az dört yıllık ve Yüksek Öğretim Kurulunca (YÖK) eşdeğerliği kabul edilen yurt dışı fakülte veya yüksek okuldan eşdeğeri mezuniyet diplomasına sahip olmaları ve başvurduğu lisans programı puan türünde LES'ten en az 45 standart puan almış olmaları gerekir. Programa başvuruda adaylardan istenecek belgeler şunlardır;

1 - Lisans diploması,

2 - Varsa yabancı dil (ÜDS veya eşdeğer) başarı belgesi,

3 - Lisans not ortalaması ve not dökümü,

4 - LES sonuç belgesi,

5 - Başvuru formu,

Yüksek Lisans adaylarının başvurularının değerlendirilmesi ve programa yerleştirilmesi; LES %50, lisans %25 ve mülakat %25 oranları çerçevesinde başarı puanlarına göre EYK’ca yapılır. Mülakat EABD’nın önerisi ve EYK’nca belirlenen jüri tarafından yapılır.

b) Doktora programlarına başvurularda aşağıdaki koşullar ve belgeler aranır;

1 - Lisans/yüksek lisans diploması,

2 - Varsa yabancı dil (ÜDS veya eşdeğer) başarı belgesi,

3 - Lisans ve/veya yüksek lisans not ortalaması ve not dökümü,

4 - LES sınav sonuç belgesi, (En az 45 standart puan)

Ancak yüksek lisans eğitimini tamamladıktan sonra doktora eğitimine en fazla bir yarıyıl ara vererek başvuruda bulunanlardan LES başarı belgesinin geçerlilik süresini aşmamış olmak kaydıyla yeniden LES belgesi istenmez.

5 - Başvuru formu.

Doktora programlarına başvuran adayların değerlendirilmesi; LES %50 lisans/yüksek lisans %25 ve mülakat %25 oranları çerçevesinde başarı puanlarına göre EYK’ca yapılır. Mülakat EABD’nın önerisi ve EYK’ca belirlenen jüri tarafından yapılır.

Yurt dışında ikamet eden Türk vatandaşı veya yabancı uyruklu adayların lisansüstü eğitim programlarına kabul koşulları, ilgili EABD Başkanlığının görüşü ve EYK'nin teklifi üzerine Senatoca belirlenir.

Yabancı uyruklu öğrenciler, yurt dışı lisans veya yüksek lisans çıkışlı veya yurt dışında ikamet eden Türk vatandaşı öğrenciler, Yükseköğretim Kurulu kararlarında belirtilen esaslar çerçevesinde, başvurdukları EABD Başkanlığının görüşü alınarak EYK kararı ile yukarıdaki esaslara göre lisansüstü programlarına kabul edilebilirler."

MADDE 4 — Aynı Yönetmeliğin 5 inci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

"Madde 5 — Lisans öğretimini başvurduğu yüksek lisans veya doktora öğretiminden farklı ABD'da; lisans veya yüksek lisans öğretimini başvurduğu yükseköğretim kurumundan farklı bir yükseköğretim kurumunda; yüksek lisans öğretimini başvurdukları doktora öğretiminden farklı ABD'da yapan öğrencilere, eksikliklerini gidermek için en çok iki yarıyıl bilimsel hazırlık programı uygulanabilir. Bilimsel hazırlık programında alınması zorunlu dersler, yüksek lisans öğrencileri için lisans düzeyinde, doktora öğrencileri için lisans ve/veya yüksek lisans düzeyinde ve aralıksız iki yarıyıl olmak üzere EABD'nın önerisi ve EYK kararı ile belirlenir. Alınan ders kredisi lisansüstü öğretiminde alınması gereken ders yükünden sayılmaz. Ancak öğrenci, bu sürede EABD Başkanlığının önerisi ve EYK'nun onayı ile en çok dokuz kredilik lisans üstü öğretimine yönelik ders alabilir. Bilimsel hazırlık programında alınan derslerin devam durumu, sınavlar, başarı notu, ders tekrarı, kayıt silme ve diğer esaslar, kredi tamamlamak için alınan derslere uygulanan esaslarla aynıdır. Bilimsel hazırlık programında geçirilecek süre en çok iki yarıyıldır. Bu süre dönem izinleri dışında uzatılamaz. Bu programda geçirilen süre, bu yönetmelikte belirtilen yüksek lisans veya doktora programı sürelerine dahil edilemez. Bilimsel hazırlık programını belirlenen süre içinde başarıyla tamamlayamayan öğrencinin Enstitü ile ilişiği kesilir."

MADDE 5 — Aynı Yönetmeliğin 7 nci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

"Madde 7 — İlgili Enstitü bünyesindeki başka EABD’da veya başka yükseköğretim kurumlarında lisansüstü programlarda kayıtlı olup en az bir yarıyılı başarı ile tamamlamış öğrenciler Yaşar Üniversitesi lisansüstü programlarına yatay geçiş yolu ile kabul edilebilirler. Yatay geçiş için öğrencinin ilgili programın öğrenci kabul şartlarını taşıması ve geldiği programda devam ettiği derslerinin tamamını başarmış olması gerekir. Yatay geçişler ancak akademik yıl başlarında ders seçme süresi içerisinde yapılabilir. Öğrencinin kabul edildiği programlardaki intibakına EABD Başkanlığının görüşü alınarak EYK’ca karar verilir."

MADDE 6 — Aynı Yönetmeliğin 9 uncu maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

"Madde 9 — Öğrenci akademik takvimde belirtilen süre içinde o yarıyıl için EYK’ca belirlenmiş olan dersler arasından danışmanınca uygun görülen dersleri ders alma formuna işleyerek, kaydını yenilemek zorundadır. Üst üste iki yarıyıl öğrenim ücretini yatırmayan veya kayıt yenilemeyen adayın Enstitü ile ilişiği kesilir. Programa kaydı yapılan adaylar, öğrenci statüsünde olup, her türlü öğrencilik haklarından yararlanabilirler. Başka bir yükseköğretim kurumunda lisansüstü öğrencisi statüsünde ders alan veya kaydı silinen öğrenciler, aldıkları derslerin kredilerine sayılması hususunda her yarıyılın ilk haftasında EABD Başkanlığı aracılığı ile Enstitüye başvururlar. Bu derslerin krediye sayılmasına ve hangi yarıyılda başlamaları gerektiğine EYK karar verir."

MADDE 7 — Aynı Yönetmeliğin 10 uncu maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

"Madde 10 — Sınavlar ara sınav ve yarıyıl sonu sınavlarından ibarettir. Öğrencinin yarıyıl sonu sınavına girebilmesi için teorik derslerin en az %70'ine laboratuvar ve uygulamaların ise en az %80'ine katılmış olması gerekir. Sınavlarda tam not 100 puandır. Sınavlar yazılı, sözlü, yazılı - uygulamalı ve sözlü uygulamalı yapılabilir. Her ders için ilgili yarıyılda en az bir ara sınavı yapılır. Başarı notu ara sınav not ortalamasının %50'si ile yarıyıl sonu sınav notunun %50'sinin toplanması ile hesaplanır. Bir dersten başarılı olabilmek için hem bu toplamın hem de yarıyıl sonu sınavı notunun yüksek lisans için en az %60, doktora için %75 olması gerekir. Bu sınavların değerlendirilmesinde aşağıdaki puanlama sistemi kullanılır;

Puan	Not	Kat Sayısı
96-100	A	4
92-95	A-	3.70
88-91	B+	3.30
84-87	B	3
80-83	B-	2.70
76-79	C+	2.30
72-75	C	2
68-71	C-	1.70
64-67	D+	1.30
60-63	D	1
0-59	F	0 "

MADDE 8 — Aynı Yönetmeliğin 17 nci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

"Madde 17 — Lisansüstü Eğitim Öğretimde, eğitim-öğretim programları yarıyıl esasına göre düzenlenir. Her yarıyılda, o yarıyıl için 3 üncü maddedeki şartlarını sağlayan öğrenci alınabilir. Güz ve bahar yarıyıllarına ek olarak yaz okulu da açılabilir."

MADDE 9 — Aynı Yönetmeliğin 20 nci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

"Madde 20 — Tezli yüksek lisans programı öğrencileri, öğrenimleri boyunca toplam 21 krediden az olmamak koşuluyla en az 7 dersi, 1 semineri ve tez çalışmalarını (üç ders eşdeğerlidir.) başarmak zorundadırlar. Seminer ve tez çalışmaları kredisiz olup, başarılı veya başarısız olarak değerlendirilir. Öğrencinin alacağı derslerin en çok iki tanesi lisans eğitimi sırasında alınmamış olmak koşulu ile lisans derslerinden seçilebilir. Ayrıca EABD Başkanlığının önerisi ve EYK'nin onayı ile diğer yükseköğretim kurumlarında verilmekte olan derslerden de seçim yapılabilir."

MADDE 10 — Aynı Yönetmeliğin 25 inci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

"Madde 25 — Tezsiz yüksek lisans programının amacı, öğrenciye mesleki konuda derinliğine bilgi kazandırmak ve mevcut bilginin uygulamada nasıl kullanılacağını göstermektir.

Öğretim elemanları tezsiz yüksek lisans programına kayıt yaptıramazlar."

MADDE 11 — Aynı Yönetmeliğin 31 inci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

"Madde 31 — Doktora programı Yüksek Lisans derecesi olan öğrenciler için toplam yirmi bir krediden az olmamak koşuluyla en az yedi adet ders, yeterlilik sınavı, tez önerisi ve tez çalışmalarından oluşur. Lisans derecesi ile Kabul edilmiş öğrenciler için de en az kırk iki kredilik on dört adet ders, yeterlilik sınavı, tez önerisi ve tez çalışmasından oluşur.

Doktora dersleri, ilgili danışmanın önerisi ve EYK'nin onayı ile diğer yükseköğretim kurumlarında verilmekte olan derslerden de seçilebilir.

Lisans dersleri, ders yüküne ve doktora kredisine sayılmaz.

Doktora programları yurt içi ve yurt dışı birleştirilmiş ve ortak doktora programları şeklinde de düzenlenebilir."

MADDE 12 — Aynı Yönetmeliğin 32 nci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

"Madde 32 — a) Doktora programını tamamlama süresi sekiz yarıyıldır. Daha kısa sürede mezun olabilecek bir öğrenciyle ilgili düzenlemeler, senato tarafından kabul edilen yönetmelikte belirtilir. İlgili yönetmelikleri uyarınca başarısız olan öğrencinin yükseköğretim kurumu ile ilişiği bu süreden önce kesilebilir.

b) Dört yarıyıl sonunda kredili derslerini başarıyla tamamlayamayan veya yükseköğretim kurumunun öngördüğü en az genel not ortalamasını tutturamayan öğrencinin yükseköğretim kurumu ile ilişiği kesilir.

c) Kredili derslerini başarıyla bitiren, yeterlik sınavında başarılı bulunan ve tez önerisi kabul edilen, ancak tez çalışmasını sekiz yarıyıl sonuna kadar tamamlayamadığı için tez sınavına giremeyen bir öğrenciye, ilgili enstitü anabilim dalı başkanlığının önerisi ve Enstitü Yönetim Kurulu onayı ile tezini jüri önünde savunması için en fazla dört yarıyıl ek süre verilebilir."

MADDE 13 — Aynı Yönetmeliğin 34 üncü maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

"Madde 34 — a) Yeterlik sınavının amacı, öğrencinin temel konular ve doktora çalışmasıyla ilgili konularda derinliğe sahip olup olmadığının sınanmasıdır. Yeterlik sınavları yılda iki kez yapılır.

b) Öğrencinin yeterlik sınavına ne zaman gireceği senato tarafından kabul edilen yönetmelikte belirtilir. Ancak öğrenci en geç beşinci yarıyılın sonuna kadar yeterlik sınavına girmek zorundadır.

c) Yeterlik sınavları, enstitü anabilim dalı başkanlığı tarafından önerilen ve Enstitü Yönetim Kurulu tarafından onaylanan ve sürekli görev yapan beş kişilik Doktora Yeterlik Komitesi tarafından düzenlenir ve yürütülür. Komite, farklı alanlardaki sınavları hazırlamak, uygulamak ve değerlendirmek amacıyla sınav jürileri kurabilir.

d) Doktora yeterlik sınavına girebilmek için Üniversitelerarası Kurul Yabancı Dil Sınavında (ÜDS) yüz üzerinden en az elli puan almış olmak ya da Üniversitelerarası Kurul tarafından belirlenen yabancı dil sınavlarından birinde başarılı olmak gerekir. Yabancı uyruklular, kendi anadili dışındaki diğer yabancı dillerden veya Türkçe’den sınava tabi tutulurlar. Yabancı uyruklu öğrencilerin yabancı dil sınavlarının nasıl yapılacağı Üniversitelerarası Kurul tarafından belirlenir.

Belirtilen yabancı dil sınavlarında başarısız olan doktora öğrencileri, esasları ilgili Senatoca belirlenmek üzere yabancı dil hazırlık programına öğrenci olarak kaydedilebilirler. Bu program süresi en çok bir takvim yılı olup, bu süre sonunda belirtilen sınavlarda başarılı olamayan öğrencilerin yükseköğretim kurumu ile ilişkileri kesilir. Bu programda geçirilen süre öğrenim süresine dahil edilmez.

e) Doktora yeterlik sınavı, yazılı ve sözlü olarak iki bölüm halinde yapılır. Doktora Yeterlik Komitesi, sınav jüri önerileri ve öğrencinin yazılı ve sözlü sınavlardaki başarı durumunu değerlendirerek öğrencinin başarılı veya başarısız olduğuna salt çoğunlukla karar verir. Bu karar, enstitü anabilim dalı başkanlığınca yeterlik sınavını izleyen üç gün içinde ilgili enstitüye tutanakla bildirilir.

f) Yeterlik sınavında başarısız olan öğrenci, bir sonraki yarıyılda tekrar sınava alınır. Bu sınavda da başarısız olan öğrencinin doktora programı ile ilişiği kesilir.

g) Doktora Yeterlik Komitesi, yeterlik sınavını başaran bir öğrencinin, ders yükünü tamamlamış olsa bile, 14 üncü maddenin (b) bendinde öngörülen duruma düşmemesi koşuluyla, dördüncü yarıyıldan sonra da fazladan ders(ler) almasını isteyebilir. Fazladan alınacak ders(ler)i altıncı yarıyılın sonuna kadar başarıyla tamamlayamayan öğrencinin yükseköğretim kurumu ile ilişiği kesilir."

Yürürlük

MADDE 14 — Bu Yönetmelik yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

Yürütme

MADDE 15 — Bu Yönetmelik hükümlerini Yaşar Üniversitesi Rektörü yürütür.

Sayfa Başı

Tebliğler

Sanayi ve Ticaret Bakanlığından:

Trafiğe İlk Defa Çıkacak Motorlu Araçlar İçin Müsaade Edilebilir

Azami Dış Gürültü Seviyeleri Uygulama Usul ve Esasları

Hakkında Tebliğin Yürürlükten Kaldırılmasına

Dair Tebliğ

(Tebliğ No : SGM-2004/4)

MADDE 1 —12/12/2000 tarihli ve 24258 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan “Trafiğe İlk Defa Çıkacak Motorlu Araçlar İçin Müsaade Edilebilir Azami Dış Gürültü Seviyeleri Uygulama Usul ve Esasları Hakkında Tebliğ Sanayi Genel Müdürlüğü (Tebliğ No : SGM-2000/76)” ve bu Tebliğde değişiklik yapan 22/10/2001 tarihli ve 24561 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Tebliğ (SGM-2001/11) yürürlükten kaldırılmıştır.

MADDE 2 —Bu Tebliğ yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

MADDE 3 —Bu Tebliğ hükümlerini Sanayi ve Ticaret Bakanı yürütür.

—— • ——

Elazığ Valiliğinden:

Mahalli Çevre Kurulu Kararı

Karar Tarihi : 07/05/2004

Karar No : 2004/03

Mahalli Çevre Kurulu, 07/05/2004 tarihinde toplanarak Elazığ Belediyesi tarafından tıbbi atık üreticisi kurum ve kuruluşlardan alınacak ücret konusunda aşağıda belirtilen kararları almıştır:

Tıbbi Atıkların Kontrolü Yönetmeliğindeki yaptırımların 2004 yılında daha etkin bir şekilde takibi ve uygulanabilmesi amacı ile;

Madde 1 — Tıbbi atıkların toplanması, geçici depolanması, geri kazanılması, taşınması ve nihai bertaraflarının sağlanmasında Belediyeler ve yetkilerini devrettiği kişi ve kuruluşlar tarafından Tıbbi Atıkların Kontrolü Yönetmeliğindeki esaslara uyulacaktır.

Madde 2 — İlimizde Tıbbi Atıkların Kontrolü Yönetmeliğinin 8 inci maddesi gereğince atıkları bertaraf eden kurum ve kuruluşlara, tıbbi atık üreten sağlık kuruluşlarınca ödenecek ücret 2004 yılı için 250.000 TL/kg. olarak belirlenmiştir.

Madde 3 — Belediye tarafından tıbbi atıklar; hastaneler, poliklinikler, sağlık kabinlerinden günlük veya belediyenin belirleyeceği periyotlarda, Tıbbi Atıkların Kontrolü Yönetmeliğinde belirtilen standartlara uygun araçlarla toplanacaktır.

Madde 4 — Tıbbi atıkların taşınması ve bertarafı ile ilgili yapılan işlemler Belediye Başkanlığınca denetlenecek, ayrıca İl Sağlık Müdürlüğü ve İl Çevre ve Orman Müdürlüğünce konu takip edilecektir.

Madde 5 — Uygulanacak Mevzuat ve İdari İşlemler;

Mahalli Çevre Kurulunca alınan bu kararlara uymayan kişi, kurum ve kuruluşlar hakkında;

a) 5442 sayılı İl İdaresi Kanununun 9, 11 ve 56 ncı madde hükümleri,

b) 765 sayılı Türk Ceza Kanununun 526 ncı madde hükümleri,

c) 2872 sayılı Çevre Kanununun ilgili hükümleri,

d) 1593 sayılı Umumi Hıfzıssıhha Kanununun ilgili madde hükümleri,

e) 1580 sayılı Belediye Kanunu hükümlerine göre yasal ve cezai işlemlerin yapılmasına,

f) 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsili Usulü Hakkındaki Kanun hükümlerinin uygulanmasına;

Oy birliği ile karar verilmiştir.

Yürürlük

Madde 6 —Bu Karar yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

Yürütme

Madde 7 —Bu Kararı Elazığ Valisi yürütür.

Sayfa Başı

YARGI BÖLÜMÜ

Yargıtay Kararları

Yargıtay 2. Hukuk Dairesinden:

	Esas	: 2004/6734
	Karar	: 2004/7700
	İncelenen Kararın	:
	Mahkemesi	: Söke A.H. (Aile) Mahkemesi
	Tarihi	: 4.3.2003
	Numarası	: 2002/1505-2003/192
	Davacı	: Pascal Jeff Josefine Helsen
	Davalı	: Aylin Helsen (Serintürk)
	Dava Türü	: Boşanma
	Temyiz Eden	: Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hükmün kanun yararına bozulması Adalet Bakanlığının yazısı üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından istenilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.

Davacı vekili tarafından davalı aleyhine açılan boşanma davasında, mahkemece davanın kabulüne karar verildiği ve hükmün temyiz edilmeksizin kesinleştiği anlaşılmaktadır.

4721 Sayılı Türk Medeni Kanununun 166/3. maddesi hükmüne göre, en az bir yıl sürmüş evliliklerde eşlerin birlikte başvurması yada bir eşin diğerinin davasını kabul etmesi halinde evlilik birliği temelinden sarsılmış sayılır. Bu halde dahi boşanma kararı verilebilmesi için, hakimin bizzat tarafları dinleyerek iradelerinin serbestçe açıklandığına kanaat getirmesi ve boşanmanın mali sonuçları ile çocukların durumu hususunda taraflarca kabul edilecek düzenlemeyi uygun bulması gerekmektedir.

Taraflar hazır bulunup, bizzat anlaştıklarını açıklamaz veya hakim tarafların anlaşmalarını uygun bulmaz ise, taraflardan delilleri sorulup, toplanması sonucunda evlilik birliğinin temelinden sarsılmış olup olmadığının anılan Kanunun 184. maddesi çerçevesinde takdiri gerekirken, davacı asil dinlenilmeksizin davacı vekili ve davalının beyanı ile boşanma hükmü kurulmuş olması usul ve yasaya aykırı bulunmuştur.

SONUÇ: Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 427/6. maddesine dayalı kanun yararına bozma isteğinin açıklanan sebeple kabulü ile hükmün sonuca etkili olmamak üzere BOZULMASINA, oybirliğiyle karar verildi. 14.06.2004

—— • ——

Yargıtay 2. Hukuk Dairesinden:

	Esas	: 2004/6732
	Karar	: 2004/7796
	İncelenen Kararın
	Mahkemesi	: Karşıyaka 5. A.H.
	Tarihi	: 14.05.2003
	Numarası	: 2003/182 - 2003/330
	Davacı	: Tahsin Yiğit
	Davalı	: Merye Yiğit, Semaha Yiğit
	Dava Türü	: Evlat Edinme
	Temyiz Eden	: Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı

Davacı vekili tarafından 28.02.2003 tarihli dava dilekçesiyle açılan davada, davacının 1974 doğumlu Merye ile 1984 doğumlu Semaha'yı evlat edinmesine karar verilmesinin talep edildiği, mahkemece davanın kabulüne karar verildiği ve hükmün temyiz edilmeksizin kesinleştiği anlaşılmaktadır.

4721 sayılı Türk Medeni Kanununun 313. maddesinde ergin ve kısıtlıların hangi hallerde evlat edinebileceği düzenlenmiştir.

Aynı Kanunun evlat edinme kararı vermeden önce hakime araştırma yükümlülüğü getiren 316. maddesinde;

"Evlat edinmeye, ancak esaslı sayılan her türlü durum ve koşulların kapsamlı biçimde araştırılmasından, evlat edinen ile edinilenin dinlenmelerinden ve gerektiğinde uzmanların görüşünün alınmasından sonra karar verilir.

Araştırma özellikle evlat edinen ile edinilenin kişiliği ve sağlığı, karşılıklı ilişkileri, ekonomik durumları, evlat edinenin eğitme yeteneği, evlat edinmeye yönelten sebepler ve aile ilişkileri ile bakım ilişkilerindeki gelişmelerin açıklığa kavuşturulması gerekir." hükmü mevcuttur.

Mahkemece, Medeni Kanunun 313. maddesinde belirtilen halin mevcut olup olmadığı tespit edilmeden ve 316. maddesi gereğince kapsamlı bir araştırma yapılmadan tarafların beyanları ile yetinilerek yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırıdır.

Sayfa Başı