Yargıtay 2. Hukuk
Dairesinden: Esas : 2008/8646 Karar : 2009/11097 İncelenen Kararın Mahkemesi : Kartal 1. Aile Mahkemesi Tarihi : 18/7/2007 Numarası : Esas no: 2007/576 Karar no: 2007/610 Davacı : Hayrullah Semih Araştırıcıgil Davalı : Zeynep Araştırıcıgil Dava Türü : Boşanma Temyiz Eden : Yargıtay
Cumhuriyet Başsavcılığı Taraflar arasındaki davanın
yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hükmün kanun yararına
bozulması Adalet Bakanlığının yazısı üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı
tarafından istenilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü. Davacı Hayrullah Semih Araştırıcıgil
tarafından davalı Zeynep Araştırıcıgil'e karşı
açılan boşanma davasının, tarafların beyanları doğrultusunda kabulüne karar
verildiği, ayrıca velayetleri davalı anneye verilen küçüklerin "5402
sayılı Denetimli Serbestlik ve Yardım Merkezleri ile Koruma Kurulları
Kanununun 1l/b maddesi uyarınca koruma kurulunca yardım ve koruma hizmetleri
alanında yardımda bulunulması için karar kesinleştiğinde bir suretinin Kartal
Denetimli Serbestlik Kuruluna gönderilmesine" karar verildiği, hükmün
temyiz edilmeksizin kesinleştiği anlaşılmaktadır. Mahkemece
küçüklere yardım ve koruma hizmetleri alanında yardımda bulunulması kararı
verilmesi nedeniyle, Kartal Cumhuriyet Başsavcılığı Denetimli Serbestlik ve
Yardım Merkezi Şube Müdürlüğünce Kartal 1. Aile Mahkemesine gönderilen 24/9/2007 tarih ve ÇDS-134 2007/5155 sayılı yazı ile
küçükler hakkında uygulanması istenen koruyucu ve destekleyici tedbirlerin
açıkça belirtilmesinin istendiği, mahkemece bu hususun açıklığa
kavuşturulmadığı anlaşılmıştır. Hukuk
Usulü Muhakemeleri Kanununun 388. maddesinin ikinci fıkrasında "hüküm
sonucu kısmında, gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin, istek
sonuçlarından her biri hakkında verilen hükümle taraflara yüklenen borç ve
tanınan hakların, mümkünse sıra numarası altında birer birer
açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gereklidir."
hükmüne yer verilmiştir. Diğer
taraftan, 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanununun 5. maddesinde korunma ihtiyacı
olan çocuklar hakkında alınabilecek koruyucu ve destekleyici tedbirler
sayılmıştır. Mahkemece,
Denetimli Serbestlik Şube Müdürlüğünce küçüklere yapılacak yardımın ne
olduğu, niteliği ve süresi konularında herhangi bir açıklamaya yer
verilmeksizin, infazda şüphe ve tereddüde yol açacak şekilde yardımda bulunulmasına
dair karar verilmesi usul ve yasaya aykırıdır. SONUÇ:
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 427/6.
maddesine dayalı kanun yararına bozma isteğinin açıklanan sebeple kabulü ile
hükmün sonuca etkili olmamak üzere BOZULMASINA, oybirliğiyle karar verildi. 8/6/2009 |
||||||