|
BAZI KANUNLARDA
DEĞİŞİKLİK YAPILMASINA DAİR KANUN
|
Kanun No. 7346
|
Kabul Tarihi: 21/12/2021
|
MADDE 1 – 5/12/1951 tarihli ve 5846 sayılı Fikir ve Sanat
Eserleri Kanununun 72 nci maddesi başlığı ile birlikte aşağıdaki şekilde
değiştirilmiştir.
“2. Teknolojik önlemleri etkisiz kılma:
MADDE 72 – Bu Kanunda yer alan hakların korunması amacıyla
eser, icra, fonogram, yapım ve yayınların kullanımının kontrolünü sağlamak
üzere erişim kontrolü veya şifreleme gibi koruma yöntemi ya da çoğaltım
kontrol mekanizması uygulamalarıyla sağlanan etkili teknolojik önlemleri
etkisiz kılmaya yönelik;
a) Ürün ve araçları imal veya ithal eden, dağıtan,
satan, kiraya veren veya ticari amaçla elinde bulunduranlar,
b) Ürün ve araçların reklam, pazarlama, tasarım
veya uygulama hizmetlerini sunanlar,
altı aydan iki yıla kadar hapis cezasıyla
cezalandırılır.”
MADDE 2 –
31/8/1956 tarihli ve 6831 sayılı
Orman Kanununun 18 inci maddesinin birinci fıkrasının birinci cümlesine
“ocakların açılmasına,” ibaresinden sonra gelmek üzere “orman içi su
kaynakları kullanılarak balık üretim yerleri kurulmasına” ibaresi ve “balık”
ibaresinden sonra gelmek üzere “, midye ve istiridye” ibaresi eklenmiştir.
MADDE 3 –
24/4/1969 tarihli ve 1163 sayılı
Kooperatifler Kanununa aşağıdaki geçici madde eklenmiştir.
“GEÇİCİ MADDE 10 – 72 nci maddenin dördüncü
fıkrasının birinci cümlesi hükmü kamu kaynaklı tarımsal desteklemelere
aracılık yapan kooperatifler hakkında 1/1/2024 tarihinden itibaren
uygulanır.”
MADDE 4 –
4/12/1984 tarihli ve 3093 sayılı
Türkiye Radyo-Televizyon Kurumu Gelirleri Kanununun 1 inci maddesinde yer
alan “, elektrik enerjisi hasılatından ayrılacak paylar” ibaresi madde
metninden çıkarılmıştır.
MADDE 5 –
3093 sayılı Kanunun 2 nci
maddesinin birinci fıkrasının (b) bendi yürürlükten kaldırılmıştır.
MADDE 6 –
3093 sayılı Kanunun 4 üncü
maddesinin (c) fıkrası yürürlükten kaldırılmıştır.
MADDE 7 –
3093 sayılı Kanunun 5 inci
maddesinin birinci fıkrasının (c) bendi yürürlükten kaldırılmış, (f) bendinde
yer alan “ve enerji payı” ibaresi madde metninden çıkarılmıştır.
MADDE 8 –
3093 sayılı Kanuna aşağıdaki
geçici madde eklenmiştir.
“GEÇİCİ MADDE 7 – 31/12/2021 tarihi itibarıyla 4
üncü maddenin mülga (c) fıkrası kapsamında tahakkuk etmiş enerji paylarının
tahsilatı, 5 inci maddenin birinci fıkrasının mülga (c) bendi kapsamında
tahsil ve takip edilir.”
MADDE 9 –
4/12/1984 tarihli ve 3096 sayılı
Türkiye Elektrik Kurumu Dışındaki Kuruluşların Elektrik Üretimi, İletimi,
Dağıtımı ve Ticareti ile Görevlendirilmesi Hakkında Kanunun geçici 4 üncü
maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi yürürlükten kaldırılmıştır.
MADDE 10
– 3096 sayılı Kanuna aşağıdaki
geçici madde eklenmiştir.
“GEÇİCİ MADDE 5 – 31/12/2021 tarihi itibarıyla 3291
sayılı Kanunun ek 2 nci maddesinin mülga dördüncü fıkrası kapsamında
tahakkuk etmiş katkı payları, geçici 4 üncü maddenin birinci fıkrasının
mülga (a) bendine istinaden geçici 4 üncü madde hükümleri kapsamında takip
ve tahsil edilir.”
MADDE 11
– 28/5/1986 tarihli ve 3291 sayılı
Kanunun ek 2 nci maddesinin dördüncü fıkrası yürürlükten kaldırılmıştır.
MADDE 12
– 5/6/1986 tarihli ve 3308 sayılı
Mesleki Eğitim Kanununun 25 inci maddesinin birinci fıkrasının ikinci
cümlesine “aday çırak ve çırağa yaşına uygun asgari ücretin yüzde
otuzundan” ibaresinden sonra gelmek üzere “, kalfalık yeterliğini kazanan
mesleki eğitim merkezi 12’nci sınıf öğrencilerine asgari ücretin yüzde ellisinden”
ibaresi eklenmiştir.
MADDE 13
– 3308 sayılı Kanunun 31 inci
maddesine aşağıdaki fıkra eklenmiştir.
“Ustalık yeterliğini kazanmış olanlar mesleklerinde
en az on yıl çalıştıklarını belgelendirdikleri takdirde Bakanlıkça açılacak
iş pedagojisi kursu sınavına doğrudan katılabilirler. Başarılı olanlara
usta öğreticilik belgesi verilir.”
MADDE 14
– 3308 sayılı Kanunun geçici 12
nci maddesinin birinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiş ve maddeye
birinci fıkrasından sonra gelmek üzere aşağıdaki fıkralar eklenmiştir.
“2016-2017 eğitim ve öğretim yılı sonuna kadar
uygulanmak üzere aday çırak ve çıraklar ile 18 inci madde hükümleri
uyarınca işletmelerde mesleki eğitim gören, staj veya tamamlayıcı eğitime
devam eden öğrencilere, 25 inci maddenin birinci fıkrası kapsamında
yapılacak ödemeler asgari ücretin net tutarının yüzde otuzundan, kalfalık
yeterliğini kazanan mesleki eğitim merkezi 12’nci sınıf öğrencilerine
yapılacak ödemeler asgari ücretin yüzde ellisinden az olamaz. Mesleki
eğitim merkezi programı dışındaki okul ve kurumlarda öğrenim gören
öğrencilere ödenebilecek en az ücretin; yirmiden az personel çalıştıran
işletmeler için üçte ikisi, yirmi ve üzerinde personel çalıştıran
işletmeler için üçte biri; mesleki eğitim merkezi programına devam eden öğrencilere
ödenebilecek en az ücretin ise tamamı 25/8/1999 tarihli ve 4447 sayılı
İşsizlik Sigortası Kanununun 53 üncü maddesinin üçüncü fıkrasının (B)
bendinin (h) alt bendi için ayrılan tutardan Devlet katkısı olarak ödenir.
Bu kapsamda yapılacak ödemeleri on eğitim ve öğretim yılına kadar uzatmaya
Cumhurbaşkanı yetkilidir. Staj yapacak işletme bulunamaması nedeniyle
stajını okulda yapan ortaöğretim öğrencileri ile öğretim programı gereği
staj yapmak zorunda olmayan yükseköğretim öğrencilerinin yaptıkları stajlar
bu fıkra hükmü kapsamı dışındadır. Kamu kurum ve kuruluşlarına Devlet
katkısı ödenmez.”
“Bu madde uyarınca ödenen Devlet katkısı ödemenin
yapıldığı tarihi takip eden iki ay içerisinde Çalışma ve Sosyal Güvenlik
Bakanlığı bütçesinden İşsizlik Sigortası Fonuna aktarılır.
Birinci fıkrada bu fıkrayı düzenleyen Kanunla
yapılan değişiklikler sebebiyle 2021-2022 eğitim ve öğretim yılından önceki
döneme ilişkin geçmişe dönük olarak herhangi bir ücret veya Devlet katkısı
ödemesi yapılmaz.”
MADDE 15
– 11/1/1989 tarihli ve 3516 sayılı
Ölçüler ve Ayar Kanununun 15 inci maddesinin birinci fıkrasının (c) bendine
“Damgası kopmuş, bozulmuş,” ibaresinden sonra gelmek üzere “damga süresi
geçmiş” ibaresi eklenmiş, (e) bendi aşağıdaki şekilde değiştirilmiş ve
fıkraya aşağıdaki bent eklenmiştir.
“e) Ani muayenelerde veya ölçü aleti sahibi
haricindeki kimselerin müracaatı üzerine yapılan şikâyet muayenelerinde
ayarı doğru olmayan ölçü aletlerini kullanan kişiye, ölçü aletinin türüne
ve kullanıldığı işin niteliğine göre ikiyüzyetmiş Türk Lirasından
ikibinyediyüz Türk Lirasına kadar idari para cezası verilir. Ayrıca bu ölçü
aletlerine el konularak mülkiyetinin kamuya geçirilmesine karar verilir.
Ancak ayarın doğru olmaması durumu ölçü aleti sahibi aleyhine sonuç
doğuruyorsa bu kişilere idari para cezası verilmez ve ölçü aletlerine el
konulmaz.”
“k) Gaz, elektrik ve su sayaçları için bu maddede
yer alan kullanan kişi ifadesi, sayacı dağıtım ağında kullanan dağıtım
şirketini veya dağıtımdan sorumlu işletmeyi ifade eder. Bu sayaçlar için;
(c) bendinde yer alan damgası kopmuş veya bozulmuş ölçü aleti kullanma
fiili ile (e) bendinde yer alan fiil sebebiyle bu bentlerde belirtilen
idari para cezaları uygulanmaz; ancak sayacın türüne göre ilgili kanunlar
ve alt düzenlemeler kapsamında işlem yapılır.”
MADDE 16
– 12/4/2000 tarihli ve 4562 sayılı
Organize Sanayi Bölgeleri Kanununa aşağıdaki ek madde ve maddeye bağlı ekli
haritalar eklenmiştir.
“OSB olarak belirlenen alanlar
EK MADDE 6 – Kahramanmaraş ili, Dulkadiroğlu,
Onikişubat, Türkoğlu ilçelerinde bulunan ve ekli haritalarda sınırları
gösterilen alanlar, Erkenez OSB, Aksu OSB ve Türkoğlu-2 OSB olarak
belirlenmiştir. Belirlenen alanlarda asgari ortak kullanım alanı oranı ve
sağlık koruma bandı mesafesi şartları aranmaz. Bu OSB alanlarında kalan
taşınmazların onaylı imar planından gelen müktesep hakları korunur. Kuruluş
protokolünün Bakanlıkça onaylanması ve sicile kaydı ile OSB’ler tüzel
kişilik kazanır.”
MADDE 17
– 20/2/2001 tarihli ve 4628 sayılı
Enerji Piyasası Düzenleme Kurumunun Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanunun
9 uncu maddesinin birinci fıkrasında yer alan “iki” ibaresi “üç” şeklinde
değiştirilmiş, ikinci fıkrasına (ı) bendinden sonra gelmek üzere aşağıdaki
bent eklenmiş, mevcut bentler buna göre teselsül ettirilmiş ve ekli (1)
sayılı listede belirtilen kadrolar ihdas edilerek Kanuna ekli (I) sayılı
cetvele eklenmiştir.
“i) Enerji Dönüşüm Dairesi Başkanlığı: Bu Kanun ve
14/3/2013 tarihli ve 6446 sayılı Elektrik Piyasası Kanunu ve Doğal Gaz
Piyasası Kanunu kapsamında; elektrik ve doğal gaz faaliyetleri ile
ilişkilendirilen enerji politikaları çerçevesinde Kurumun görev alanında
yer alan iş modellerinin ve teknolojideki gelişmelerin ilgili piyasalara
etkilerini analiz etmek ve bu konuda gerekli düzenlemeleri yapmak, araştırma
ve geliştirme ile yenilik (inovasyon) alanlarından genel enerji
politikaları içerisinde yer alanların ilgili piyasalara entegrasyonu ile bu
alanlardaki çalışmaların hayata geçirilmesine ilişkin çalışmaları yapmak,
bu kapsamda oluşabilecek faaliyet, hizmet ve ticarete ilişkin olarak
bunların tarafı olan kullanıcıların haklarının korunmasına yönelik teknik
ve hukuki düzenlemeleri yapmak ve bu kapsamda her türlü lisans, sertifika,
izin ve belgelendirmeye ilişkin iş ve işlemleri yürütmek.”
MADDE 18
– 18/4/2001 tarihli ve 4646 sayılı
Doğal Gaz Piyasası Kanununun 6 ncı maddesinin birinci fıkrasının (a)
bendine aşağıdaki alt bent eklenmiştir.
“7) Tüketicilerin kişisel kusurları haricinde
oluşan ve Kurul tarafından belirlenecek kapsamda, lisans ve sertifika sahiplerinin
uygulamalarından kaynaklanan tüketici mağduriyetlerinin tazminine ilişkin
usul ve esaslar Kurul tarafından belirlenir.”
MADDE 19
– 4646 sayılı Kanuna aşağıdaki ek
madde eklenmiştir.
“Arz güvenliği
EK MADDE 2 – Bakanlık, doğal gaz arz güvenliğinin izlenmesinden
ve arz güvenliğine ilişkin tedbirlerin alınmasından sorumludur. Bu kapsamda
piyasada faaliyet gösteren lisans sahibi tüm tüzel kişiler arz güvenliğine
yönelik olarak alınacak tedbirlere uymakla, tesis edilecek işlemlere katkı
sağlamakla, ihtiyaç duyulacak bilgi ve belgeleri belirlenen sürelerde
Bakanlığa sunmakla yükümlüdür.
Uzun dönemli Türkiye Ulusal Enerji Planı çalışması,
ilki bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihten itibaren bir yıl içerisinde
olmak üzere her beş yılda bir Cumhurbaşkanlığı Strateji ve Bütçe
Başkanlığı, Hazine ve Maliye Bakanlığı ve Kurumun görüşleri alınmak
suretiyle Bakanlık tarafından hazırlanarak yayımlanır.
Bakanlık, Türkiye Ulusal Enerji Planı çalışmasını
dikkate alarak kısa, orta ve uzun dönemde doğal gaz arz güvenliğinin
sağlanmasını teminen ihtiyaç duyulan tedbirlerin alınmasını sağlar.”
MADDE 20
– 26/6/2001 tarihli ve 4691 sayılı
Teknoloji Geliştirme Bölgeleri Kanununun geçici 2 nci maddesinin üçüncü
fıkrasının beşinci cümlesinde yer alan “istisna” ibaresi “teşvik” şeklinde,
altıncı cümlesinde yer alan “bu istisnadan faydalanamaz” ibaresi “için bu
teşvikten faydalanılamaz” şeklinde, yedinci cümlesinde yer alan “istisnasından”
ibaresi “stopajı teşvikinden” şeklinde değiştirilmiş ve fıkranın dokuzuncu
ve onuncu cümleleri aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“Buna ilave olarak gelir vergisi
stopajı teşviki kapsamında Bölgede çalışan personelin toplam sayısının veya
teşvike konu edilen toplam çalışma sürelerinin yüzde yirmisini aşmamak
kaydıyla bu fıkrada belirtilen durumlar haricinde Bölge dışında geçirilen
süreler de gelir vergisi stopajı teşviki kapsamında değerlendirilir.
Cumhurbaşkanı, yüzde yirmi olarak belirlenen bu oranı belirleyeceği
bölgesel ve/veya sektörel alanlarda yüzde yetmiş beşe kadar artırmaya veya
tekrar kanuni oranına kadar indirmeye yetkilidir.”
MADDE 21
– 10/5/2005 tarihli ve 5346 sayılı
Yenilenebilir Enerji Kaynaklarının Elektrik Enerjisi Üretimi Amaçlı
Kullanımına İlişkin Kanunun 6/A maddesinin birinci fıkrasının birinci
cümlesine “ihtiyaçlarının üzerinde ürettikleri elektrik enerjisini”
ibaresinden sonra gelmek üzere ve ikinci cümlesine “Bu kapsamda”
ibaresinden sonra gelmek üzere “iletim veya” ibareleri eklenmiştir.
MADDE 22
– 5346 sayılı Kanunun 10 uncu
maddesinde yer alan “4628” ibaresi “6446” şeklinde ve “11 inci” ibaresi “16
ncı” şeklinde değiştirilmiştir.
MADDE 23
– 25/1/2006 tarihli ve 5449 sayılı
Kalkınma Ajanslarının Hizmetlerine İlişkin Kanunun 19 uncu maddesinin
birinci fıkrasının (d) bendinde yer alan “borçlanma,” ibaresi, “, katma”
ibaresi ve “borçlanma ve” ibaresi madde metninden çıkarılmış ve maddeye
aşağıdaki fıkra eklenmiştir.
“Ajansın bu Kanundan kaynaklanan alacakları için
uygulanacak yıllık temerrüt faizi oranı için 4/12/1984 tarihli ve 3095
sayılı Kanunî Faiz ve Temerrüt Faizine İlişkin Kanun hükümleri uygulanır.”
MADDE 24
– 31/5/2006 tarihli ve 5510 sayılı
Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanununa aşağıdaki ek madde
eklenmiştir.
“EK MADDE 20 – Herhangi bir sosyal güvenlik
kurumundan emeklilik veya yaşlılık aylığı alanlardan Türkiye Maarif Vakfı,
Yunus Emre Vakfı, Türkiye Kızılay Derneği, Yeşilay Cemiyeti ve Yeşilay
Vakfında görev alanların bu aylıkları kesilmez.
Bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihten önce birinci
fıkra kapsamına girenler adına Kurum tarafından fazla veya yersiz olarak
yapılan ödemeler borç çıkarılmaz, çıkarılmış borçların ödenmemiş olan
kısımları terkin edilir ve tahsil edilmiş tutarlar iade ve mahsup edilmez.
Bu fıkra hükümlerinin uygulanması sebebiyle geçmişe dönük aylık, aylık
farkı ve bayram ikramiyesi ödenmez.
Birinci fıkra kapsamına giren kuruluşlar, ilgili
kanunlarında belirtilen şartları haiz olmaları kaydıyla bu Kanun ile diğer
kanunlar uyarınca sağlanan prim teşvik, destek ve indirimlerinden
yararlandırılır ve bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihten önce yararlanılan
prim teşvik, destek ve indirimlerinden usulüne uygun olarak yararlanılmış
sayılır. Bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihten önce Kurum tarafından
tahsil edilmiş tutarlar iade ve mahsup edilmez. Bu fıkra hükümlerinin
uygulanması sebebiyle, bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihten önceki
dönemlere ilişkin olmak üzere ilgili kanunlarla sağlanan prim teşvik,
destek ve indirimlerinden geriye yönelik olarak yararlanılamaz ve
yararlanılmış olan prim teşvik, destek ve indirimleri değiştirilemez. Bu fıkranın
uygulanmasına ilişkin usul ve esaslar Kurum ile ilgisine göre prim teşvik,
destek ve indirimi sağlayan bakanlık ve/veya kurumca müştereken
belirlenir.”
MADDE 25
– 18/4/2007 tarihli ve 5627 sayılı
Enerji Verimliliği Kanununun 2 nci maddesinin birinci fıkrasına “ulaşımda”
ibaresinden sonra gelmek üzere “, tarım ve hizmet sektörlerinde” ibaresi
eklenmiş ve ikinci fıkrasında yer alan “tarımsal binalar ve atölyeler,”
ibaresi madde metninden çıkarılmıştır.
MADDE 26
– 5627 sayılı Kanunun 3 üncü
maddesinin birinci fıkrasına (a) bendinden sonra gelmek üzere aşağıdaki
bent eklenmiş ve diğer bentler buna göre teselsül ettirilmiştir.
“b) Başvuru sahibi: Enerji verimliliği uygulama
proje desteklerine başvuran sanayi, bina, tarım ve hizmet sektörlerinde
faaliyet gösteren gerçek veya tüzel kişileri,”
MADDE 27
– 5627 sayılı Kanunun 8 inci
maddesinin birinci fıkrasının (a) bendinin (1) numaralı alt bendinde yer
alan “Endüstriyel işletmeler” ibaresi “Başvuru sahibi” şeklinde
değiştirilmiş, alt bende birinci cümlesinden sonra gelmek üzere aşağıdaki
cümle eklenmiş ve bendin (2) numaralı alt bendinin birinci cümlesi
aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“Bu kapsamdaki destekler hibe veya
faiz desteği şeklinde verilir.”
“Verimlilik artırıcı projeleri desteklenme kararı verilen
başvuru sahipleri, bu projelerini iki yıl içinde uygular.”
MADDE 28
– 28/2/2008 tarihli ve 5746 sayılı
Araştırma, Geliştirme ve Tasarım Faaliyetlerinin Desteklenmesi Hakkında
Kanunun 3 üncü maddesinin ikinci fıkrasının birinci cümlesinde yer alan “ücretlerinin”
ibaresi “ücretleri üzerinden asgari geçim indirimi uygulandıktan sonra
hesaplanan gelir vergisinin;” şeklinde, ikinci cümlesinde yer alan
“istisna” ibaresi “teşvik” şeklinde, üçüncü cümlesinde yer alan
“istisnadan” ibaresi “teşvikten” şeklinde değiştirilmiş ve fıkranın altıncı
ve yedinci cümleleri aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“Buna ilave olarak gelir vergisi
stopajı teşviki kapsamında Ar-Ge veya tasarım merkezlerinde çalışan
personelin toplam sayısının veya teşvike konu edilen toplam çalışma
sürelerinin yüzde yirmisini aşmamak kaydıyla bu fıkrada belirtilen durumlar
haricinde bu merkezler dışında geçirilen süreler de gelir vergisi stopajı
teşviki kapsamında değerlendirilir. Cumhurbaşkanı, yüzde yirmi olarak
belirlenen bu oranı belirleyeceği bölgesel ve/veya sektörel alanlarda yüzde
yetmiş beşe kadar artırmaya veya tekrar kanuni oranına kadar indirmeye
yetkilidir.”
MADDE 29
– 5/5/2009 tarihli ve 5894 sayılı
Türkiye Futbol Federasyonu Kuruluş ve Görevleri Hakkında Kanuna aşağıdaki
ek madde eklenmiştir.
“Yayın haklarının korunması
EK MADDE 1 – (1) Türkiye Cumhuriyeti sınırları
içindeki futbol müsabakalarına ilişkin yayınların internet ortamında hukuka
aykırı olarak kullanıma sunulduğunun tespit edilmesi halinde, ihlalin
gerçekleştiği yayın, kısım, bölüm ile ilgili olarak (URL vb. şeklinde)
erişimin engellenmesine Yönetim Kurulu tarafından karar verilir. Ancak,
teknik olarak ihlale ilişkin içeriğe erişimin engellenmesi yapılamadığı
veya ilgili içeriğe erişimin engellenmesi yoluyla ihlalin önlenemediği
durumlarda, internet sitesinin tümüne yönelik olarak erişimin engellenmesi
kararı verilebilir. Bu karar uygulanmak üzere 4/5/2007 tarihli ve 5651
sayılı İnternet Ortamında Yapılan Yayınların Düzenlenmesi ve Bu Yayınlar
Yoluyla İşlenen Suçlarla Mücadele Edilmesi Hakkında Kanunun 6/A maddesi
gereğince Erişim Sağlayıcıları Birliğine gönderilir. Bu karara karşı bir
hafta içinde sulh ceza hâkimliğine itiraz edilebilir. Erişimin
engellenmesiyle ilgili iş ve işlemleri yapmak üzere TFF bünyesinde idari birim
kurulur. Yönetim Kurulu, bu madde kapsamındaki yetkisini idari birimde
görev alacak kişilere devredebilir.
(2) Türkiye Cumhuriyeti sınırları dışındaki futbol
müsabakalarına ilişkin yayınların internet ortamında hukuka aykırı olarak
kullanıma sunulduğunun tespit edilmesi halinde, yayın hakkı sahibinin
talebi üzerine birinci fıkra hükmü uygulanır. Şu kadar ki, talebin
yapılabilmesi için yayın hakkına ilişkin sözleşmenin TFF’ye bildirilmesi ve
hak sahipliğinin ispat edilmesi zorunludur.
(3) Bu maddenin uygulanmasına ilişkin usul ve
esaslar Yönetim Kurulu tarafından çıkartılacak talimatla belirlenir.”
MADDE 30
– 14/3/2013 tarihli ve 6446 sayılı
Elektrik Piyasası Kanununun 3 üncü maddesinin birinci fıkrasına aşağıdaki
bentler eklenmiştir.
“uu) Birlikte çalışabilirlik: Şarj ağına bağlı veya
bağımsız olarak çalışan şarj istasyonlarının, elektrik iletim veya dağıtım
şebekeleri ile bunları destekleyen yazılım sistemlerinin etkileşimli,
uyumlu ve etkili bir şekilde birlikte çalışmasını,
üü) Elektrikli araç: Hareket etmesinde tek başına
veya destekleyici olarak elektrikli motor kullanılan ve elektrik
enerjisiyle haricen şarj edilebilen motorlu karayolu taşıtını,
vv) Sadakat sözleşmesi: Elektrikli araç
kullanıcısının şarj hizmetini belli avantajlar dâhilinde edinmesi amacıyla
şarj ağı işletmeci lisansı sahibi ile yaptığı sözleşmeyi,
yy) Sertifika: Bir şarj ağı bünyesinde bir veya
birden çok şarj istasyonunun, şarj ağı işletmecisi nam ve hesabına
kurulması veya işletilmesi amacıyla Kurumun belirlediği usul ve esaslar
çerçevesinde şarj ağı işletmecisi tarafından gerçek veya tüzel kişiye
verilen yetki belgesini,
zz) Şarj Ağı: Elektrikli araçlara birden çok şarj
istasyonunda şarj hizmeti sağlamak için oluşturulan ve şarj ağı işletmecisi
tarafından yönetilen sistemi,
aaa) Şarj Ağı İşletmecisi: Elektrikli araç
kullanıcılarına, şarj ağına erişim açarak şarj hizmeti sağlayan ve şarj
ağının işletmesini gerçekleştiren lisans sahibi tüzel kişiyi,
bbb) Şarj hizmeti: Elektrikli araçların akü, pil,
kondansatör ve benzeri enerji depolayan ekipmanlarını doldurmak üzere
ticari amaçla ve bedeli mukabilinde gerçekleştirilen kablolu veya kablosuz
enerji aktarımını,
ccc) Şarj istasyonu: Elektrikli araçlara kablolu
veya kablosuz elektrik enerjisi aktarımının yapıldığı tesisi,
ççç) Şarj İstasyonu İşletmecisi: Şarj ağı
işletmecisinden almış olduğu sertifika kapsamında şarj istasyonlarını yerinde
işleten ve üçüncü taraflara bu şarj istasyonlarında şarj hizmeti sağlayan
gerçek veya tüzel kişiyi,
ddd) Serbest erişim platformu: Mevcut tüm şarj istasyonlarının
gerçek zamanlı olarak görüntülenebilmesi için oluşturulan, şarj
istasyonlarının verilerini canlı olarak sağlayan ve veri değişimi ile diğer
işlemlerin standart protokoller ve arayüz ile sağlandığı Kurum tarafından
hazırlanan platformu,”
MADDE 31
– 6446 sayılı Kanunun 17 nci
maddesinin dördüncü fıkrasının üçüncü cümlesine “abone grupları”
ibaresinden sonra gelmek üzere “, bu abone grupları için elektrik enerjisi
tüketim miktarına göre farklı” ibaresi eklenmiştir.
MADDE 32
– 6446 sayılı Kanunun 20 nci
maddesinin birinci fıkrasına birinci cümlesinden sonra gelmek üzere
aşağıdaki cümleler eklenmiş, fıkranın mevcut ikinci cümlesi ile (a), (b),
(c) bentleri yürürlükten kaldırılmış, üçüncü fıkrası aşağıdaki şekilde
değiştirilmiş ve maddeye aşağıdaki fıkra eklenmiştir.
“Bu kapsamda, piyasada faaliyet
gösteren lisans sahibi tüm tüzel kişiler Bakanlık tarafından arz
güvenliğine yönelik belirtilen tedbirlere uymakla, tesis edilecek işlemlere
katkı sağlamakla, ihtiyaç duyulacak bilgi ve belgeleri belirlenen sürelerde
sunmakla yükümlüdür. Uzun dönemli Türkiye Ulusal Enerji Planı çalışması,
ilki bu maddenin yürürlük tarihinden itibaren bir yıl içinde olmak üzere
her beş yılda bir Cumhurbaşkanlığı Strateji ve Bütçe Başkanlığı, Hazine ve
Maliye Bakanlığı ve Kurum görüşleri de alınmak suretiyle Bakanlık
tarafından hazırlanarak yayımlanır. Bakanlık, Türkiye Ulusal Enerji Planı
çalışmasını dikkate alarak orta uzun dönemde arz güvenliğinin sağlanmasını
teminen kapasite tahsisi yarışmaları düzenleyebilir. Kapasite tahsisi
yarışmaları kapsamında kurulacak üretim tesisleri için Bakanlık tarafından
Türk lirası olarak belirlenecek tavan fiyat üzerinden teklif edilecek en
düşük fiyat, yarışma şartlarında belirlenecek süre boyunca YEK Destekleme
Mekanizması kapsamında uygulanır. Yarışma sonucunda oluşacak fiyatın
yarışma şartlarında belirlenecek süre içerisinde güncellenmesine ilişkin
usul ve esaslar, yerli malı kullanım şartları ve yükümlülüklerin yerine
getirilmemesi halinde alınacak teminatın irat kaydedilmesi ve uygulanacak
diğer ceza ve yaptırımlar dâhil olmak üzere yapılacak yarışmaya ilişkin
usul ve esaslar ilgili yarışma şartnamesinde Bakanlık tarafından
belirlenir. Bu madde kapsamında kurulacak üretim tesisleri için ön lisans
ve lisans verme koşulları, iptali ve tadili ile ilgili hususlar Enerji
Piyasası Düzenleme Kurumu tarafından çıkarılan yönetmelikle düzenlenir.”
“(3) TEİAŞ, sistem güvenilirliğinin muhafaza
edilmesini teminen ve yeterli kapasite olmaması nedeniyle oluşabilecek
bölgesel sistem ihtiyaçlarını karşılamak üzere, yan hizmetler anlaşmaları
kapsamında yeni üretim tesisi yaptırmak veya mevcut üretim tesislerinin
kapasitelerini kiralamak amacıyla ihale yapabilir. İhaleler çerçevesinde
TEİAŞ tarafından ödenecek kapasite kiralama bedeli sistem işletim fiyatına
yansıtılmak suretiyle, enerji bedeli ise kullanım amacına bağlı olarak
dengeleme ve uzlaştırma yönetmeliği çerçevesinde piyasa katılımcıları
tarafından veya ticari yan hizmetler anlaşmaları kapsamında sistem işletim
fiyatına yansıtılmak suretiyle karşılanır. TEİAŞ tarafından yan hizmetler
anlaşmaları kapsamında kapasite kiralanması amacıyla yapılacak ihaleye
ilişkin usul ve esaslar Kurum tarafından çıkarılan yönetmelikle
düzenlenir.”
“(4) Kurum, lisans verilen üretim tesislerinin
gerçekleşmelerinin izlenmesinden, ilgili mevzuat kapsamında bu tesislerin
öngörülen zamanda devreye girmesi için gerekli önlemlerin alınmasından, beş
yıl içerisinde işletmeye girecek lisanslı yeni üretim kapasite
miktarlarının Bakanlığa düzenli aralıklarla bildirilmesinden sorumludur.”
MADDE 33
– 6446 sayılı Kanuna aşağıdaki ek
madde eklenmiştir.
“Şarj hizmeti
EK MADDE 5 – (1) Şarj hizmeti, Kurum tarafından
ticari amaçlı olmamak üzere belirlenen istisnalar dışında, şarj ağı
işletmeci lisansı kapsamında bu Kanun ve bu Kanuna göre çıkarılan
yönetmelikler uyarınca yürütülür. Şarj ağı işletmeci lisansı sahibi,
lisansında belirlenen bölgede veya ülke genelinde oluşturduğu veya
oluşturacağı şarj ağına bağlı şarj istasyonu kurulması veya işletilmesi,
düzenlediği sertifikalar kapsamında şarj istasyonu kurdurulması veya
işlettirilmesi ile elektrikli araç kullanıcıları ile sadakat sözleşmesi
yapabilme hak ve yetkisine sahip olur. Şarj hizmetinin sağlanmasında asli
sorumluluk şarj ağı işletmeci lisansı sahibinin olup, şarj hizmetinin
sertifikalı şarj istasyonu işletmecisince sağlanması, şarj ağı işletmeci
lisansı sahibinin bu Kanun, ilgili mevzuat ile diğer mevzuattan kaynaklanan
yükümlülük ve sorumluluklarını ortadan kaldırmaz.
(2) Şarj ağı işletmeci lisansı sahibi;
a) Bu Kanun, ilgili mevzuat, diğer mevzuat, ilgili
standartlar ve Kurum tarafından çıkartılan düzenlemelere uygun davranmak,
b) Kurum tarafından belirlenen istisnalar ve mücbir
sebep halleri dışında kendi şarj ağına bağlı şarj istasyonlarında sürekli,
kesintisiz ve kaliteli şarj hizmeti sağlamak,
c) Şarj hizmetini tüm elektrikli araçların
erişimine sunmak,
ç) Şarj hizmeti fiyatını ve elektrikli araçların
şarj hizmetine erişim şartlarını, Kurumun yayımlayacağı usul ve esaslara
uygun olarak belirlemek, ilan etmek ve uygulamak,
d) Şarj hizmeti alan kullanıcıdan şarj hizmeti
karşılığında, şarj hizmeti fiyatı esas alınarak hesaplanan bedel dışında
her ne ad altında olursa olsun ayrı bedel talep etmemek,
e) Kurum tarafından belirlenen usul ve esaslar ile
teknik şartlara uygun olarak, şarj istasyonlarının birlikte çalışabilirliğini
sağlamak amacıyla gerekli yönetim, denetim ve kayıt sistemini kurmak, işler
halde tutmak, işletmek ve Kurum ile Kurum tarafından uygun bulunan kamu
kurumlarının bu sisteme erişimini sağlamak,
f) Kendisi tarafından veya şarj istasyonu
işletmecilerince kurulan şarj istasyonunun ilgili dağıtım şirketiyle yapılacak
bağlantı anlaşmaları ve dağıtım şirketi tarafından belirlenen teknik
gereklere uygun olarak kurulması ve işletilmesini sağlamak,
g) Kurum tarafından belirlenen usul ve esaslara
uygun bildirimleri yapmak, serbest erişim platformu için gerekli
entegrasyonu sağlamak, Kurumca istenildiğinde gerekli bilgi, belge ve diğer
materyalleri vermek, gerektiğinde tutanakları imzalamak ve Kurumca görevlendirilenlerin
tesislerde inceleme yapmasına müsaade etmek,
ile yükümlüdür.
(3) Şarj hizmeti fiyatı Kurum tarafından hazırlanan
usul ve esaslar dâhilinde serbestçe belirlenir. Şarj hizmeti fiyatının,
rekabeti bozucu veya kısıtlayıcı ya da şarj hizmeti sağlanmasını bozucu
veya aksatıcı olmaması esastır. Şarj hizmeti fiyatının belirlenmesinde şarj
istasyonu kurulması ve şarj ağı oluşturulmasına esas yatırım ve işletme
maliyetleri, elektrik enerjisi alım maliyetleri ve benzeri maliyetler ile
vergi, pay, fon gibi yasal yükümlülükler ve makul ölçüde kârlılık dikkate
alınır. Belirlenen şarj hizmeti fiyatı şarj istasyonlarında ve şarj ağı
işletmeci lisans sahibi tarafından dijital mecralarda ilan edilir.
(4) Kurum;
a) Şarj ağı işletmeci lisansı için, lisans verme
şartları, lisans süresi, tadili, bedeli, lisansta yer alacak hususlar, lisans
ile kazanılan hak ve üstlenilen yükümlülükler, lisans kapsamındaki
faaliyetlerin kısıtlanması, lisansın verilmesine ve lisans faaliyetinin
yürütülmesine ilişkin olarak sayısal sınırlamalar, şarj istasyonlarının
yaygınlığı dikkate alınarak istasyon kurma zorunluluğu da dâhil olmak üzere
ticari ve teknik zorunluluklar dâhil özel şartlar belirleyebilir. Bu fıkra
hükmü dairesinde ilgililerden tahsil edilen lisans işlemleri ile ilgili tüm
bedeller Kuruma gelir kaydedilir.
b) Şarj istasyonu kurma zorunluluğu getirilen
hallerde, şarj ağı işletmecisi lisans sahibi özel hukuk tüzel kişilerinin
lisanslarına konu şarj hizmeti faaliyetlerine ilişkin taşınmaz temini
işlemlerini 19 uncu maddenin birinci, üçüncü ve beşinci fıkraları
kapsamında yürütür.
c) Şarj hizmetinden faydalanan elektrikli araç
kullanıcılarının hak ve yükümlülüklerine ilişkin hususları belirler.
ç) Serbest erişim platformunu kurar ve gerekli
verilerle birlikte elektrikli araç kullanıcılarının kullanımına sunar.
d) Sanayi ve Teknoloji Bakanlığı ile Ulaştırma ve
Altyapı Bakanlığı tarafından belirlenen politikalar dâhilinde, dağıtım
şirketleri, şarj ağı işletmecisi ile elektrikli araç üreticisi ve
ithalatçılarından temin ettiği verilerden yararlanarak, her iki yılda bir,
elektrikli araç kullanımı, gelişimi ve şarj altyapısı ihtiyacına yönelik
projeksiyonlar hazırlar; bu projeksiyonlara göre alınabilecek tedbirleri ve
uygulanabilecek teşvik önerilerini Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanlığı,
Hazine ve Maliye Bakanlığı, İçişleri Bakanlığı, Sanayi ve Teknoloji
Bakanlığı, Ticaret Bakanlığı, Çevre, Şehircilik ve İklim Değişikliği
Bakanlığı ile Ulaştırma ve Altyapı Bakanlığına bildirir; dağıtım
şebekelerinde ihtiyaç duyulan kapasitenin sağlanması için gerekli
tedbirleri alır. Bu hüküm dışında şarj hizmetine ilişkin diğer kurumlar
tarafından belirlenmesi halinde verilecek teşviklerin piyasaya etkilerini
düzenlemelerde dikkate alır.
e) Şarj hizmeti kapsamında düzenlenen faaliyetleri
veya rekabeti engelleme, bozma veya kısıtlama amacını taşıyan veya bu
etkiyi doğuran veya doğurabilecek nitelikte anlaşma veya eylemlerin şarj
hizmetlerini bozucu etkiler oluşturması halinde, gerekli işlemlerin
başlatılmasıyla birlikte, her seferinde üç ayı aşmamak üzere, faaliyetlerin
her aşamasında, bölgesel veya ulusal düzeyde uygulanmak için taban ve/veya
tavan fiyat tespitine ve gerekli tedbirlerin alınmasına yetkilidir. Bu
etkilerin değerlendirilmesine göre şarj hizmeti kapsamında uygulanan
fiyatlara ilişkin asgari ve azami limit uygulaması yapabilir.
(5) Şarj ağı işletmeci lisansı sahibi 16 ncı madde
hariç diğer maddelerde düzenlenen lisanslara ilişkin hak ve yükümlülüklere
tabi değildir. Kurum bu maddeye ve ikincil mevzuata aykırı olarak
faaliyette bulunanlara 16 ncı madde kapsamında işlem tesis eder. Kurum, bu
fıkrada belirtilen faaliyetleri kendi personeli eliyle veya gerektiğinde
diğer kamu kurum ve kuruluşları personeli eliyle denetime tabi tutar.
(6) Bu maddenin uygulanmasına ilişkin usul ve
esaslar, Bakanlık ile Sanayi ve Teknoloji Bakanlığının görüşü alınarak
Kurum tarafından çıkarılan yönetmelikle düzenlenir.”
MADDE 34
– 6446 sayılı Kanuna aşağıdaki
geçici madde eklenmiştir.
“GEÇİCİ MADDE 30 – (1) Ek 5 inci maddede belirtilen
yönetmelik ve düzenlemeler, ek 5 inci maddenin yürürlüğe girdiği tarihten
itibaren üç ay içerisinde yürürlüğe konur.
(2) Birinci fıkrada belirtilen sürenin hitamından
itibaren dört ay içerisinde şarj hizmeti sağlayan kişiler durumlarını bu
Kanuna uygun hale getirirler. Uygulamaya ilişkin hususlar Kurum tarafından
çıkarılan yönetmeliklerle belirlenir.”
MADDE 35
– 30/5/2013 tarihli ve 6491 sayılı
Türk Petrol Kanununun 7 nci maddesinin ikinci fıkrasında yer alan “doksan”
ibareleri “altmış” şeklinde değiştirilmiştir.
MADDE 36
– 20/8/2016 tarihli ve 6745 sayılı
Yatırımların Proje Bazında Desteklenmesi ile Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde
Kararnamelerde Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 80 inci maddesinin
birinci fıkrasının (ç) bendinde yer alan “49 yıl süreyle bedelsiz irtifak
hakkı” ibaresinden sonra gelmek üzere “ya da bağımsız ve sürekli nitelikte
irtifak hakkı” ibaresi eklenmiştir.
MADDE 37
– Bu Kanunun;
a) 3 üncü maddesi 26/10/2021 tarihinden itibaren
geçerli olmak üzere yayımı tarihinde,
b) 4 üncü ilâ 11 inci maddeleri 1/1/2022 tarihinde,
c) 14 üncü maddesi 6/9/2021 tarihinden itibaren
geçerli olmak üzere yayımı tarihinde,
ç) 20 nci ve 28 inci maddeleri 12/10/2021
tarihinden itibaren geçerli olmak üzere yayımı tarihinde,
d) Diğer maddeleri yayımı tarihinde,
yürürlüğe girer.
MADDE 38
– Bu Kanun hükümlerini
Cumhurbaşkanı yürütür.
24/12/2021
Ekleri için tıklayınız
|